Ολοκληρωμένες διπλωματικές εργασίες, Ανδρέας Συμεωνίδης

Χρύσα Λαμπροπούλου
Αντώνιος Πόντζο
Μιχαηλίδου Θεοδώρα
Πορλού Χάιδω
Σαχίνης Αλέξανδϱος
Τριανταφυλλίδης Γρηγόριος
Τσαγκίδη Αργυρώ
Μέτα Λουίς
Θωμάς Κανούτας
Στέργιος Νάνος
Νάτσος Δημοσθένης
Συλαίος Κίμων

Δομπάζης Χρήστος
Η χρήση της τεχνολογίας και η επιστήμη των υπολογιστών μεταμορφώνει τον χώρο του αθλητισμού. Σε συνδυασμό με την έκρηξη της επιστήμης των δεδομένων και της μηχανική μάθησης, μπορούν να δημιουργηθούν μοντέλα που αξιολογούν τις επιδόσεις ενός αθλητή και να εξαχθεί χρήσιμη πληροφορία. Η παρούσα διπλωματική πραγματεύεται τη χρήση του REMEDES, ενός συστήματος καταγραφής δεδομένων, στον χώρο του ποδοσφαίρου. Στο σύστημα αυτό βασίζεται η ανάπτυξη ενός ασκησιολογίου, διεξάγονται πειραματικές μετρήσεις σε αθλητές και με τη χρήση της επιστήμης των δεδομένων δημιουργείται ένα σύστημα αξιολόγησης και άμεσης σύγκρισης των αθλητών, καθώς και ένα μοντέλο πρόβλεψης αγωνιστικής θέσης βάσει επιδόσεων με τη χρήση μηχανικής μάθησης.Γεώργιος Καλαντζής
Με την ολοένα και αυξανόµενη ενσωµάτωση του λογισµικού σε κοινωνικές δοµές όπως η εκπαίδευση και η υγεία, η γρήγορη συντήρηση (π.χ. αποσφαλµάτωση) µεγάλων έργων λογισµικού γίνεται όλο και πιο σηµαντική. Για αυτό το σκοπό, καθίσταται αναγκαία η κοινοτική οργάνωση του πηγαίου κώδικα σε οµάδες οντοτήτων (π.χ. µεθόδων σε κλάσεις, κλάσεων σε πακέτα, πακέτων σε ϐιβλιοθήκες), έτσι ώστε να διευκολύνεται η κατανόηση και πλοήγηση µεταξύ υλοποιηµένων λειτουργιών. Αν οι οντότητες οργανωθούν σε γράφους των οποίων οι ακµές αντικατοπτρίζουν τις εξαρτήσεις τους, υπάρχουν κοινά αποδεκτές αρχές της τεχνολογίας λογισµικου για το τι συνιστά καλή ποιοτικά οργάνωση του πηγαίου κώδι κα, όπως η υψηλή συνεκτικότητα εντός οµάδων οντοτήτων και η χαλαρή συνδεσιµότητα µε οντότητες άλλων οµάδων. Σε αυτή τη διπλωµατική, εξετάζεται το πρόβληµα της αυτοµατο ποιηµένης επανοργάνωσης οντοτήτων πηγαίου κώδικα ώστε να ϐελτιστοποιηθούν µετρικές που ποσοτικοποιούν αρχές ποιοτικής κοινοτικής οργάνωσης. Για να το πετύχουµε αυτό, χρησιµοποιούµε µεθόδους εξόρυξης κοινοτικής πληροφορίας από γράφους εξαρτήσεων ο ντοτήτων. Η κύρια υπόθεσή µας είναι η τρέχουσα ιεραρχική οργάνωση του κώδικα περιέχει ψήγµατα της ϐέλτιστης οργάνωσης και τη χρησιµοποιούµε ως µια προσεγγιστική πρώτη εκτίµηση την οποία και προσπαθούµε να ϐελτιώσουµε µε ϕίλτρα γράφων. Αυτή η ηµιε πιβλεπόµενη µέθοδος συγκρίνεται µε υπάρχουσες πρακτικές άπληστης ϐελτιστοποίησης της αρχικής εκτίµησης και µη επιβλεπόµενης γενετικής ϐελτιστοποίησης των κοινοτήτων στους γράφους εξαρτήσεων οντοτήτων 10 δηµοφιλών έργων λογισµικού. Βρίσκουµε ότι, δεδοµένης µια ¨στρευλωµένης¨ οργάνωσης, η προσέγγισή µας επιτρέπει την ακριβέστερη εξόρυξη των κοινοτήτων που ορίστηκαν από τους προγραµµατιστές των έργων. Επιπρο σθέτως, ολοκληρώνεται σε σχεδόν γραµµικούς χρόνους εκτέλεσης σε σχέση µε τον αριθµό των εξαρτήσεων που επιτρέπουν την εφαρµογή της σε µεγάλα έργα λογισµικού.Μιχάλης Καρατζάς
Τις τελευταίες δεκαετίες, τα έργα λογισµικού γίνονται όλο και µεγαλύτερα, χρησιµότερα και διεισδύουν σε όλο και περισσότερες πτυχές του ανθρώπινου ϐίου. Κατά την ανάπτυξη και τη συντήρηση λογισµικού, οι προγραµµατιστές σπαταλούν µεγάλο µέρος του χρόνου τους στον εντοπισµό και τη διόρθωση σφαλµάτων. Τα εργαλεία στατικής ανάλυσης κώδικα αυτοµατοποιούν τη διαδικασία εντοπισµού των σφαλµάτων. Η χρήση τους, ωστόσο, παραµένει περιορισµένη, καθώς η κατανόηση και η διόρθωση σφαλµάτων παραµένουν ευθύνες των προγραµµατιστών. Τα τελευταία χρόνια, πραγµατοποιούνται έρευνες για την εξόρυξη προτύπων διόρθωσης τέτοιων σφαλµάτων άλλα και την ανάπτυξη συστηµάτων αυτοµατοποιηµένης διόρθωσης σφαλµάτων. Οι πρώτες στοχεύουν στην κατανόηση του τρόπου που οι προγραµµατιστές αντιµετωπίζουν τέτοια προβλήµατα, και πολλές ϕορές τα αποτελέσµατα τους αποτελούν ϐάση για τις δεύτερες. Η παρούσα διπλωµατική, στοχεύει στην εξόρυξη χρήσιµων προτύπων διόρ ϑωσης σφαλµάτων για σφάλµατα που ανήκουν στους κανόνες του εργαλείου στατικής ανάλυσης PMD. Αρχικά, µέσω κατάλληλων ερωτηµάτων στο API του Github, αναζητο ύνται commits που αφορούν διορθώσεις τέτοιων σφαλµάτων και λαµβάνονται οι εκδόσεις των αρχείων πριν και µετά των αλλαγών των commits. Στη συνέχεια, µέσω εκτέλεσης του PMD στις δύο εκδόσεις, εντοπίζονται οι επιµέρους διορθώσεις και δηµιουργείται κα τάλληλο σύνολο δεδοµένων, αποτελούµενο αποκλειστικά από διορθώσεις σφαλµάτων, κανόνων του PMD. Οι επιµέρους διορθώσεις αναλύονται και µε αξιοποίηση της αναπα ϱάστασης κώδικα srcML και του αλγορίθµου απόστασης επεξεργασίας δέντρου Gumtree, είναι εφικτή η εξαγωγή µιας ακολουθίας όρων που είναι αντιπροσωπευτικοί για κάθε διόρθωση. ΄Ετσι, µε εύρεση του µήκους της µέγιστης κοινής υπακολουθίας µεταξύ δύο διορθώσεων, είναι εφικτή η ανάπτυξη ενός µοντέλου οµοιότητας για τις διορθώσεις συνολικά και κατ΄ επέκταση, η οµαδοποίηση τους και η εξαγωγή προτύπων διόρθω σης. Πραγµατοποιήθηκαν δύο διαφορετικά πειράµατα οµαδοποίησης : στο ένα αξιοποιήθηκε ο αλγόριθµος K-medoids και στο άλλο ο DBSCAN. Και στα δύο πειράµα τα, άλλα ιδιαίτερα σε αυτό µε τον DBSCAN, σχεδόν κάθε εξαγόµενη οµάδα αποτελείται κυρίως από διορθώσεις σφαλµάτων ενός κανόνα του PMD. Παράλληλα, µε τον υπο λογισµό του αριθµού των commits και των αποθετηρίων από τα οποία προέρχονται οι διορθώσεις κάθε οµάδας - προτύπου, ϕανερώνεται ότι οι περισσότερες οµάδες προκύπτουν από διορθώσεις προερχόµενες από µεγάλο αριθµό commits και αποθετηρίων. ΄Ετσι αντανακλούν τον τρόπο που αρκετοί προγραµµατιστές ϑα αντιµετώπιζαν παρόµοια προβλήµατα. Συνεπώς, τα εξαγόµενα πρότυπα ϑα µπορούσαν να αποτελέσουν αφετη ϱία για κάποιον µηχανισµό αυτοµατοποιηµένης διόρθωσης σφαλµάτων, ϐασιζόµενο στο PMD για τον εντοπισµό τους.Λάγγαρης Σωτήριος
Τα τελευταία χρόνια το ηλεκτρονικό εμπόριο αναπτύσσεται με ταχύτατους ρυθμούς και εδραιώνεται ως ένας από τους κυρίαρχους τρόπους πραγματοποίησης εμπορικών συναλλαγών. Οι πολιτικές και στρατηγικές τιμολόγησης που θα χρησιμοποιηθούν από την επιχείρηση αποτελούν μια από τις αποφάσεις-κλειδιά για την επιβίωσή της σε αυτή την ιδιαίτερα ανταγωνιστική αγορά, την επίτευξη των στόχων της και την μεγιστοποίηση των κερδών της. Για το λόγο αυτό έχουν υλοποιηθεί διάφοροι αλγόριθμοι δυναμικής τιμολόγησης προσαρμοσμένοι στις συνεχώς μεταβαλλόμενες συνθήκες της διαδικτυακής αγοράς. Οι αλγόριθμοι αυτοί στηρίζονται στη πληθώρα των δεδομένων που έχουν στη διάθεσή τους τα ηλεκτρονικά καταστήματα σχετικά με τις συνθήκες της αγοράς, τις προτιμήσεις και τις καταναλωτικές συνήθειες των πελατών. Η αξιοποίηση των παραπάνω δεδομένων και η ενσωμάτωσή τους στις στρατηγικές δυναμικής τιμολόγησης μπορεί να δώσει ένα σημαντικό συγκριτικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στην επιχείρηση. Αντικείμενο της παρούσας διπλωματικής εργασίας, αποτελεί η ανάπτυξη ενός συστήματος για τη δυναμική τιμολόγηση των προϊόντων ενός καταστήματος ηλεκτρονικού εμπορίου. Στη συγκεκριμένη προσέγγιση, αρχικά υλοποιείται ένα υβριδικό μοντέλο πρόβλεψης μονοδιάστατων χρονοσειρών, για την αντιμετώπιση του προβλήματος της πρόβλεψης πωλήσεων. Το προτεινόμενο μοντέλο κάνει χρήση ενός εξελιγμένου νευρωνικού δικτύου (LSTM), το οποίο έχει αποδειχθεί ότι παράγει καλύτερα αποτελέσματα από ένα παραδοσιακό νευρωνικό δίκτυο πρόσθιας τροφοδότησης. Επίσης, προτείνουμε τη χρήση ενός αλγορίθμου βελτιστοποίησης για την τιμολόγηση των προϊόντων, με στόχο την βελτίωση του ποσοστού μετατροπών και του κέρδους του καταστήματος. Εν συνεχεία, η αξιολόγηση του συστήματος γίνεται σε ένα προσομοιωμένο περιβάλλον αγοράς με πραγματικά και ανώνυμα δεδομένα υπό ρεαλιστικές συνθήκες.Αναστάσιος Μουρατίδης
Η σωστή σύνταξη των λειτουργικών απαιτήσεων αποτελεί ϐασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη ενός έργου λογισµικού. Σφάλµατα στον ορισµό των λειτουργικών απαι τήσεων και ο ορισµός ελλιπούς λειτουργικότητας αποτελούν τα σηµαντικότερα προ ϐλήµατα που οδηγούν στην αποτυχία της διαδικασίας ανάπτυξης λογισµικού. Ο µη ολοκληρωµένος ορισµός των λειτουργικών απαιτήσεων έχει ως αποτέλεσµα τον λανθασµένο προγραµµατισµό των απαραίτητων εργασιών και ακολούθως την αποτυχία της υλοποίησης του έργου λογισµικού. Η παρούσα διπλωµατική εργασία αρχικά συγκεντρώνει ένα σύνολο δεδοµένων από λειτουργικές απαιτήσεις έργων λογισµικού από διάφορες πηγές. Σε πρώτο στάδιο ορίζεται η οντολογία που καλείται να περιγράψει την στατική όψη ενός έργου λογισµικού. Οι οντότητες που ορίζονται εντοπίζονται στις λειτουργικές απαιτήσεις του συνόλου δεδοµένων και δίνεται η δυνατότητα της αποδοτικής αποθήκευσης των δεδοµένων µε τη µορφή της οντολογίας. Σε επόµενο στάδιο γίνεται χρήση αλγορίθµων µηχανικής µάθησης µε στόχο την ε ξαγωγή προτάσεων ϐελτίωσης σε όλα τα επίπεδα ανάλυσης απαιτήσεων λογισµικού. Για την αξιολόγηση της απόδοσης των αλγορίθµων, µετά την εκπαίδευσή τους στο σύνολο δεδοµένων, δέχονται ως είσοδο ένα νέο έργο λογισµικού µε µη ολοκληρωµένη λειτουργικότητα και εξετάζεται η πληροφορία που εξάγεται από τον κάθε αλγόριθµο. Πιο συγκεκριµένα, υλοποιείται ο αλγόριθµος Apriori για την εξαγωγή κανόνων συσχέτισης µε στόχο τον εντοπισµό απούσας λειτουργικότητας. Επιπλέον, χρησιµοποιείται ο αλγόριθµος Λανθάνουσας Κατανοµής Dirichlet που εκτελεί τη ϑεµατική µοντελοποίηση των έργων λογισµικού του συνόλου δεδοµένων. Τέλος, γίνεται χρήση ενός αλγορίθµου Ιεραρχικής Οµαδοποίησης κειµένου και συγκρίνονται τα αποτελέσµατά του µε αυτά του προηγούµενου αλγορίθµου.Παρασκευάς Αθανάσιος
Το περιεχόμενο που παράγεται από τους χρήστες στο διαδίκτυο έχει σημειώσει σημαντική αύξηση τα τελευταία χρόνια, καθώς τα σχόλια, οι διαδικτυακές συζητή σεις, οι ηλεκτρονικές πηγές κλπ. αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινό τητας. Η βελτίωση της ικανότητας αποθήκευσης τέτοιων δεδομένων, σε συνδυασμό με την εξέλιξη τεχνικών μηχανικής μάθησης, οδήγησε στην δημιουργία συστημάτων Κατανόησης-Επεξεργασίας Φυσικής Γλώσσας (NLU-NLP). Τα συστήματα αυτά εί ναι σε θέση να διαχειριστούν μεγάλο όγκο δεδομένων και να εξάγουν χρήσιμη πληροφορία, χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση. Στο πλαίσιο αυτό, το συναίσθημα που εκφράζεται στο κείμενο των χρηστών αποτελεί επιθυμητή πληροφορία προς ανάλυση και υπάρχουν αρκετά και αξιόπι στα συστήματα σε αυτή την κατεύθυνση. Ωστόσο, δεν υπάρχουν πολλά συστήματα που να πραγματοποιούν ανάλυση συναισθήματος στην ελληνική γλώσσα. Η έλλειψη συνόλων δεδομένων αποτελεί τροχοπέδη στην έρευνα προς αυτή την κατεύθυνση. Στην παρούσα διπλωματική εργασία υλοποιείται ένα σύστημα σχολιασμού δε δομένων και μέσω αυτού δημιουργείται ένα σύνολο δεδομένων που περιέχει κριτι κές προϊόντων τεχνολογίας και το συναίσθημα που εκφράζεται προς τις πτυχές των προϊόντων. Το σύνολο δεδομένων αξιοποιείται για την εκπαίδευση μοντέλων ανά λυσης συναισθήματος. Σε πρώτη φάση, πραγματοποιείται μία σύγκριση μεταξύ των ήδη υπαρχόντων μοντέλων για τα ελληνικά. Έπειτα, προτείνεται μία νέα αρχιτεκτο νική για την ανίχνευση πτυχών από κριτικές (ACD), η οποία, σε συνδυασμό με μία υπάρχουσα αρχιτεκτονική για ανάλυση συναισθήματος πτυχών (SP), αξιοποιείται για την δημιουργία ενός συνολικού μοντέλου. Επιπρόσθετα, υλοποιείται μία διαδικτυακή διεπαφή για την ανάλυση κειμένου από οποιαδήποτε κριτική και την παρουσίαση των αποτελεσμάτων σε ένα γραφικό περιβάλλον φιλικό προς τον χρήστη. Η διεξαγωγή πειραμάτων με τα εκπαιδευμένα μοντέλα παρουσιάζει ικανοποιη τικά αποτελέσματα. Το συνολικό μοντέλο επιτυγχάνει την ακριβή αναγνώριση των πτυχών που περιέχονται σε μία κριτική και την ανάλυση του συναισθήματος που εκφράζεται προς αυτές.Αριστείδη Πηλιανίδη
Ο ψηφιακός μετασχηματισμός είναι η διαδικασία χρήσης ψηφιακών τεχνολογιών για τη δημιουργία νέων — ή την τροποποίηση υπαρχουσών — επιχειρηματικών διαδικασιών, προκειμένου να ανταποκριθούν στις μεταβαλλόμενες απαιτήσεις της αγοράς. Η ανάγκη του λοιπόν είναι προφανής, ποσό μάλλον τώρα, λόγωτης εν εξελίξει πανδημίας, οπού οι εταιρίες πρέπει να προσαρμοστούν γρήγορα στις απαιτούμενες αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας τους. Η συγκεκριμένη διπλωματική εργασία φιλοδοξεί να δώσει απάντηση στην παραπάνω ανάγκη, αυτοματοποιώντας τον ψηφιακό μετασχηματισμό των επιχειρησιακών διαδικασιών εταιριών, δίνοντας έμφαση στο τμήμα ανθρωπίνου δυναμικού, και παράγοντας εξειδικευμένες διαδικτυακές εφαρμογές για κάθε μια από αυτές. Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας, αξιοποιείται η μηχανική οδηγούμενη από μοντέλα MDE (Model Driven Engineering). Πιο συγκεκριμένα, όταν οριστεί ένα αφαιρετικό μοντέλο μιας διαδικασίας, εκτελείται μια σειρά από μετασχηματισμούς, με τελικό αποτέλεσμα μια λειτουργική εφαρμογή πλήρους στοίβας. Με τον τρόπο αυτό, επιδιώκεται η επιτάχυνση της διαδικασίας ανάπτυξης λογισμικού και η παραγωγή λογισμικού με μεγαλύτερη αξιοπιστία. Στην παρούσα διπλωματική εργασία αναπτύσσεται το σύστημα EzProcess, με το οποίο ο χρήστης, μέσω ενός φιλικού γραφικού περιβάλλοντος, ορίζει παραμέτρους για τις επιχειρησιακές διαδικασίες του τμήματος ανθρωπίνου δυναμικού, που επιθυμεί να μετασχηματίσει. Αυτές οι διαδικασίες είναι συγκεκριμένα η περιγραφή μιας θέσης εργασίας, η αξιολόγηση των υποψηφίων, που έκαναν αίτηση για την παραπάνω θέση και τέλος η ένταξή τους στην εταιρία μετά την επιτυχή τους αξιολόγηση. Επιπλέον, οι παραπάνω διαδικασίες είναι αλληλεξαρτώμενες στο σύστημα EzProcess, με αποτέλεσμα να μειώνονται τα περιθώρια λάθους του χρήστη και παράλληλα να πραγματοποιείται ακόμη ευκολότερη και ταχύτερη η ανάπτυξη λογισμικού. Βάσει των παραμέτρων που θέτει ο χρήστης, δημιουργείται ο εκτελέσιμος κώδικας για τον ψηφιακό μετασχηματισμό των διαδικασιών και παράγονται οι αντίστοιχες διαδικτυακές εφαρμογές, που περιλαμβάνουν τόσο το κομμάτι του πελάτη (client) όσο και του διακομιστή (server). Οι τελευταίες, παρέχουν στο παρασκήνιο επιπλέον δυνατότητες ταυτοποίησης χρηστών, ταξινόμησης και αναζήτησης υποψηφίων υπαλλήλων σε βάση δεδομένων, μέσω της επικοινωνίας με το παραγόμενο API του διακομιστή.Αλέξανδρος Τσιρώνης
Η μεταβλητότητα της τιμής του Bitcoin και άλλων κρυπτονομισμάτων είναι ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια που αντιμετωπίζουν τα κρυπτονομίσματα στην εποχή μας. Σε αντίθεση με τα παραστατικά χρήματα, τα σημερινά κρυπτονομίσματα δεν έχουν μια κεντρική τράπεζα που να εφαρμόζει κάποιου είδους νομισματική πολιτική με σκοπό τη διατήρηση της αγοραστικής δύναμης. Αυτό συνεπάγεται ότι μεταβολές στη ζήτηση προκαλούν τεράστιες διακυμάνσεις στη τιμή. Αν οι χρήστες δεν αισθάνονται εντελώς σίγουροι για το ότι η αγοραστική δύναμη του τραπεζικού τους λογαριασμού θα παραμείνει σταθερή από τη μια μέρα στην άλλη, τότε δεν θα υιοθετήσουν ποτέ ένα κρυπτονόμισμα ως το κύριο συναλλακτικό μέσο έναντι ενός σταθερού νομίσματος. Επιπρόσθετα, λόγω της απουσίας σταθερότητας των τιμών, είναι πολύ δύσκολο να χτιστεί μια χρεωστική και πιστωτική αγορά που να βασίζεται στα κρυπτονομίσματα, καθώς κάθε συμφωνία η οποία εμπεριέχει μελλοντικές πληρωμές πρέπει να λαμβάνει υπόψιν και το ρίσκο της μεταβλητότητας της τιμής και να χρεώνει ένα μεγάλο ασφάλιστρο έναντί της. Παρά το γεγονός ότι υπάρχει πλήθος ερευνών όσον αφορά στα τεχνικά προβλήματα των κρυπτονομισμάτων, όπως η διεκπεραιωτή ικανότητα των συναλλαγών (transaction throughput) ή τα smart contracts, δεν έχει δοθεί σχεδόν καθόλου προσοχή στο θέμα της βελτίωσης της σταθερότητας των τιμών, πρόβλημα το οποίο είναι πολύ μεγαλύτερο εμπόδιο στη μαζική υιοθέτηση των κρυπτονομισμάτων ως κύριο συναλλακτικό μέσο. Στην παρούσα εργασία, θα παρουσιαστεί το Dollar Market Token (DMT), ένα κρυπτονόμισμα του οποίου τα νομίσματα (tokens), μπορούν να διατηρούν αξιόπιστα μια σταθερή ισοτιμία με οποιοδήποτε άλλο αγαθό και ταυτόχρονα να παραμένουν πλήρως αποκεντρωμένα. Συγκεκριμένα, θα επιχειρηθεί να οριστεί ότι 1 DMT μπορεί να εκφραστεί και να ανταλλαχθεί πάντα ως 1 USD. Θεωρητικά, το DMT θα μπορούσε ακόμα και να ανεξαρτητοποιηθεί από το δολάριο και η ισοτιμία του να ορίζεται βάσει ενός αγοραστικού δείκτη τιμής ή κάποιου καλαθιού αγαθών, με τον ίδιο τρόπο που οι κεντρικές τράπεζες υπολογίζουν τον πληθωρισμό και τις πολιτικές που θα ακολουθήσουν. Το DMT επιτυγχάνει τη σταθερότητά του ρυθμίζοντας αλγοριθμικά την προμήθεια των νομισμάτων του βάσει αλλαγών σε μεταβολές του DMT/USD δείκτη. Με αυτό τον τρόπο υλοποιεί ένα είδος νομισματικής πολιτικής παρόμοιο με αυτό που εφαρμόζουν οι κεντρικές τράπεζες σε όλο τον κόσμο. Ταυτόχρονα, λειτουργεί ως ένας αποκεντρωμένος αλγόριθμος, πλήρως διαφανής, βασισμένος σε ένα πρωτόκολλο, χωρίς την ανάγκη ανθρώπινης παρέμβασης. Έτσι, θα μπορούσε να θεωρηθεί το πρωτόκολλο DMT και ως μια αλγοριθμική αποκεντρωμένη κεντρική τράπεζα.Δοϊνάκης Μιχαήλ
Εκατοντάδες άρθρα ειδήσεων, και όχι μόνο, δημοσιεύονται καθημερινά στο μικρο-διαδίκτυο μας, καθιστώντας αδύνατη την ανάγνωση του μεγαλύτερου μέ ρους τους λόγω των γρήγορων ρυθμών της καθημερινότητας. Ταυτόχρονα, η σχετι κότητα των άρθρων με την είδηση μειώνεται με την πάροδο του χρόνου, καθώς τα νέα αλλάζουν συνεχώς ακόμη και αν πρόκειται για την ίδια είδηση. Επομένως, είναι απαραίτητη η εποπτεία τους σε πραγματικό χρόνο. Η αυτοματοποιημένη ανάκτηση αυτής της πληροφορίας είναι αναγκαία και μπορεί να επιτευχθεί χρησιμοποιώντας τεχνικές επεξεργασίας και κατανόησης φυσικής γλώσσας. Η παρούσα διπλωματική εργασία μελετά την ανάπτυξη ενός ειδησεογραφικού βοηθού πραγματικού χρόνου. Πιο συγκεκριμένα, ο βοηθός είναι υπεύθυνος για την αναζήτηση και την εύρεση απαντήσεων στις ερωτήσεις του χρήστη, τις οποίες ανα γνωρίζει κατά τη συνομιλία με αυτόν και η αναζήτηση πραγματοποιείται μέσω ενός συστήματος ερώτησης-απάντησης (Question-Answering - QA). Η χρήση του βοηθού καθιστά την υλοποίηση πιο ευέλικτη και φιλική προς το χρήστη. Η είσοδος του συ στήματος ορίζεται ως οτιδήποτε εισάγει ο χρήστης στην επικοινωνία του με τον ψη φιακό βοηθό. Οι ειδήσεις που υποστηρίζονται αφορούν πολιτική, αθλητικά, τεχνολο γία, ταινίες και ηλεκτρονικά παιχνίδια. Τα άρθρα παρέχονται από την προσομοίωση ενός εξωτερικού συστήματος και εισέρχονται σε έναν ταξινομητή για τον καθορι σμό της κατηγορίας τους. Στη συνέχεια, αποθηκεύονται σε μία βάση δεδομένων στην οποία ανατρέχει το QA σύστημα για την εξαγωγή της απάντησης. Το τελικό σύστημα αποτελείται από τον ταξινομητή, τον ψηφιακό βοηθό και το σύστημα QA. Κάθε ένα από αυτά τα κομμάτια μπορεί να αντικατασταθεί και βελτιστοποιηθεί ξεχωριστά από τα υπόλοιπα δημιουργώντας έτσι ένα αρθρωτό σύστημα. Για τη διασφάλιση της σωστής λειτουργίας του ψηφιακού βοηθού αλλά και τη συντήρηση του χρησιμοποιήθηκε βοηθητικό εργαλείο για την τροφοδοτούμενη από συνομιλίες ανάπτυξη του (Conversation-Driven Development). Μέσω αυτού, πραγμα τοποιείται η αξιολόγηση του συνολικού συστήματος σε πραγματικές συνομιλίες οι οποίες στη συνέχεια αξιοποιούνται για τη βελτιστοποίηση τόσο του βοηθού όσο και των υπόλοιπων κομματιών του. Για την επιλογή των μοντέλων μηχανικής μάθησης για επεξεργασία φυσικής γλώσσας πραγματοποιήθηκαν πειράματα με τα οποία αξιολογήθηκε η αποδοτικό τητα τους σε συγκεκριμένα σύνολα δεδομένων. Με τον τρόπο αυτό, μελετώντας τα αποτελέσματα των πειραμάτων, επιλέχθηκαν οι βέλτιστες παράμετροι για τη λειτουργία του συνολικού συστήματος.Χρήστος Εμμανουήλ
Τα έξυπνα κινητά τηλέφωνα (smartphones) έχουν γίνει πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας και οι πληροφορίες που αποθηκεύονται σε αυτά συνεχώς αυξάνονται. Προκύπτει λοιπόν το ζήτημα της ασφάλειας αυτών των συσκευών, που είναι κρίσιμο για την εξασφάλιση της προστασίας των δεδομένων του ιδιοκτήτη ενός smartphone από κακόβουλους χρήστες. Οι περισσότερες συσκευές πλέον προσφέρουν ένα επίπεδο ασφάλειας χρησιμοποιώντας διάφορους τρόπους αυθεντικοποίησης, που όμως έχουν χαρακτηριστεί ευάλωτοι και έτσι έχει δημιουργηθεί η ανάγκη για την υλοποίηση καινούργιων μεθοδολογιών. Λύση στο πρόβλημα έρχονται να δώσουν τεχνικές συνεχούς – έμμεσης αυθεντικοποίησης, δηλαδή συστήματα που εκτελούνται συνεχώς στο παρασκήνιο της συσκευής, χωρίς να χρειάζονται την εκτέλεση ενεργειών από την πλευρά του χρήστη. Τα συστήματα αυτά συνήθως χρησιμοποιούν διάφορα δεδομένα του κινητού τηλεφώνου ή άλλων συσκευών, μοντελοποιούν την συμπεριφορά του χρήστη και στην συνέχεια παρέχουν ένα μοναδικό ή συμπληρωματικό επίπεδο ασφαλείας, που εξετάζει αν η συμπεριφορά του χρήστη συμβαδίζει με αυτή του ιδιοκτήτη. Στη συγκεκριμένη εργασία, το σύστημα βασίζει τη λειτουργία του σε δεδομένα αισθητήρων που είναι ήδη εγκατεστημένοι στα περισσότερα smartphones, όπως το επιταχυνσιόμετρο, το γυροσκόπιο και η οθόνη αφής. Η συμπεριφορά του ιδιοκτήτη μοντελοποιείται με αυτά τα δεδομένα μέσω της χρήσης μοντέλων μηχανικής μάθησης που, στη συνέχεια, μπορούν να πάρουν κατάλληλες αποφάσεις. Αυτό που κάνει το εν λόγω σύστημα να ξεχωρίζει είναι η χρήση ενός συνόλου μοντέλων μηχανών διανυσμάτων υποστήριξης μίας κλάσης (One Class Support Vector Machines), με ένα εύρος τιμών για τις παραμέτρους, για κάθε τύπο δεδομένων, που παράγει την πιθανότητα μια συμπεριφορά να συμβαδίζει με αυτή του ιδιοκτήτη και στην συνέχεια καλεί ένα σύστημα εμπιστοσύνης να αποφασίσει αν θα πραγματοποιηθεί το κλείδωμα της συσκευής. Όπως αποδεικνύεται, ένα τέτοιο σύστημα είναι εύκολα υλοποιήσιμο, μπορεί να προσαρμόζεται στον τύπο δεδομένων που είναι διαθέσιμος κάθε στιγμή και έτσι μπορεί να επιφέρει σημαντικές βελτιώσεις στην αυθεντικοποίηση του χρήστη με έναν συνεχή αλλά και μη παρεμβατικό τρόπο.Γιαννοκώστα Γεωργία
Ο όρος τεχνητή νοημοσύνη αναφέρεται στη δημιουργία ευφυών υπολογιστικών συστημάτων που έχουν ικανότητες κατανόησης του περιβάλλοντος τους και μπο ρούν να πάρουν αποφάσεις ώστε να πετύχουν τους στόχους τους. Ουσιαστικά ο σκοπός των συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης είναι να μιμηθούν σε ένα ικανοποι ητικό βαθμό τον τρόπο σκέψης και επακόλουθα τη συμπεριφορά του ανθρώπου. Η παρούσα διπλωματική εργασία εστιάζει στην ανάπτυξη ενός ψηφιακού βοη θού ο οποίος κινείται στον τομέα της υγείας και μπορεί να χρησιμοποιηθεί δυνητικά από ιατρικό προσωπικό που θέλει να παρακολουθεί την εξέλιξη πληθώρας ασθενών του. Ο ψηφιακός βοηθός δίνει στον χρήστη τη δυνατότητα να συμπληρώνει στοι χεία σχετικά με την ψυχική του υγεία, τα πιθανά συμπτώματα που βιώνει, αν πήρε το φάρμακό του, καθώς και καθημερινές ασχολίες που σχετίζονται με την ευεξία του. Ένα επιπλέον χαρακτηριστικό του βοηθού αυτού είναι η ικανότητά του να αντιλαμβάνεται το συναίσθημα του χρήστη με τον οποίο συνομιλεί. Για τη δημιουργία του ψηφιακού βοηθού χρησιμοποιείται το λογισμικό Rasa. Επιπρόσθετα υλοποιούνται και συγκρίνονται τρία μοντέλα Μηχανικής Μάθησης, με σκοπό την ενσωμάτωση του αποδοτικότερου εξ αυτών στον ψηφιακό βοηθό. Τέλος, χρησιμοποιείται το λογισμικό Dash, ώστε να δημιουργηθεί μία αναφορά ιατρικής φύσεως, ώστε να χρησιμοποιηθεί από το ιατρικό προσωπικό ή και τον ίδιο τον χρήστη. Σύμφωνα με την πορεία της διπλωματικής εργασίας και τα αποτελέσματα που προέκυψαν, η υλοποίηση ψηφιακών βοηθών και γενικότερα συστημάτων Τεχνητής Νοημοσύνης μπορεί να γίνει με πολύ ομαλό τρόπο, κάνοντας χρήση της πληθώρας εργαλείων λογισμικού που κυκλοφορούν. Πέραν βασικών λειτουργιών, οι ψηφιακοί βοηθοί μπορούν εύκολα να ενσωματώσουν επιπλέον δυνατότητες ώστε να προσο μοιώσουν την ανθρώπινη συμπεριφορά σε μεγαλύτερα επίπεδα. Τέλος, η ανάπτυξη αυτού του είδους τεχνολογίας έχει δεκάδες εφαρμογές στις πολυδιάστατες ανάγκες των ανθρώπων και επιφυλασσόμαστε για την πορεία της εξέλιξής της.Ιατροπούλου Ζαφειρία
Η Τεχνητή Νοημοσύνη αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους τομείς των τε λευταίων ετών εξαιτίας της ανάπτυξης της Ενισχυτικής Μάθησης.Η μάθηση αυτή έντονα επηρεασμένη από τη φύση του ανθρώπου και την ψυχολογία του, δημιουργεί μια γέφυρα μεταξύ τεχνολογίας και ανθρώπων. Ξεπερνά το πρόβλημα της απόκτη σης δεδομένων καταργώντας σχεδόν πλήρως την ανάγκη για δεδομένα. Η μάθηση με ενίσχυση εκπαιδεύει ένα μοντέλο να φτάσει σε μια βέλτιστη λύση για ένα πρό βλημα, λαμβάνοντας αποφάσεις από μόνη του, αλληλεπιδρώντας με το περιβάλλον. Μέσω ανταμοιβών μαθαίνει να κρίνει ποιες ενέργειες πρέπει να ακολουθήσει ώστε να πετύχει το στόχο του. Η κυκλοφοριακή συμφόρηση αυξάνεται σε παγκόσμιο επίπεδο και το πρόβλημα πρέπει να αντιμετωπιστεί. Σε ένα δυναμικά μεταβαλλόμενο και διασυνδεδεμένο περιβάλλον κυκλοφορίας, οι επί του παρόντος ρυθμίσεις σηματοδοτών δεν είναι προσαρμοστικές. Υπάρχει ανάγκη για ένα ευφυές σύστημα μεταφορών, που θα βελτιώσει την αποτελεσματικότητα του οδικού συστήματος μιας έξυπνης πόλης. Η παρούσα διπλωματική εργασία προτείνει ένα σύστημα υπολογισμού του χρο νισμού των φωτεινών σηματοδοτών για την ελαχιστοποίηση του χρόνου αναμονής των οχημάτων. Κάθε σηματοδότης μιας διασταύρωσης εκπαιδεύεται, ώστε να μά θει να μεταβάλλει τη φάση του ανάλογα με την κίνηση. Το προτεινόμενο οδικό σύστημα έχει ευέλικτη δομή που τροποποιείται με την προσθήκη περισσότερων διασταυρώσεων στην αρχική δομή της απλής διασταύρωσης. Ο Q-Learning είναι ένας αλγόριθμος RL, που χρησιμοποιήθηκε για την επιλογή της επόμενης βέλτιστης ενέργειας του σηματοδότη σε μια δεδομένη κατάσταση. Λει τουργεί βελτιώνοντας διαδοχικά τις ανταμοιβές για τα ζεύγη κατάσταση-δράσης, τα οποία αποθηκεύονται σε έναν πίνακα Q ως πληροφορία για τον σηματοδότη. Για την προσομοίωση των οδικών δικτύων χρησιμοποιήθηκε το εργαλείο SUMO. Τα μοντέλα εκπαιδεύτηκαν και εξετάστηκαν σε περιβάλλοντα οδικών δικτύων Ν διασταυρώσεων, όπου Ν = 1,2,4,6, εκπαιδεύοντας τους σηματοδότες κάθε διασταύ ρωσης, με σκοπό τη μείωση της κίνησης. Τα αποτελέσματα των εκπαιδεύσεων συ γκρίνονται με τις αποκρίσεις των τωρινών μοντέλων διαχείρισης κυκλοφορίας. Επι πρόσθετα, εφαρμόζεται η εμπειρία των πινάκων Q των απλών δομών (Ν = 1,2) στα πιο πολύπλοκα δίκτυα, ώστε να κριθεί η ανταπόκριση των συστημάτων με τις εμπειρίες απλών δομών. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα από τις εκπαιδεύσεις των μοντέλων και των πει ραμάτων, όλα τα μοντέλα ανταποκρίθηκαν αποδοτικά σε ποικίλες μορφές κίνησης, παρόλο που ο χρόνος εκπαίδευσης αυξάνεται με την πολυπλοκότητα. Ένα βέλτιστο μοντέλο απαιτεί περισσότερο χρόνο εκπαίδευσης από ένα απλώς καλό μοντέλο, δημιουργείται έτσι ένας συμβιβασμός μεταξύ χρόνου εκπαίδευσης και βέλτιστης απόκρισης, που πρέπει να λαμβάνει υπόψιν κάθε ερευνητής. Νάστος Δημήτριος Νικήτας
Ένας από τους σημαντικότερους και ταχύτερα αναπτυσσόμενους τομείς της Επιστήμης των Υπολογιστών και της Πληροφορικής είναι η Τεχνητή Νοημοσύνη. Από τα πλέον βασικά ζητήματα με τα οποία ασχολείται είναι η Επεξεργασία Φυσικής Γλώσσας, δηλαδή η ανάλυση και κατανόηση των φυσικών ανθρώπινων γλωσσών από υπολογιστικά συστήματα και η δυνατότητα αλληλεπίδρασης ανθρώπων και ”ευφυιών” συστημάτων με τη χρήση των γλωσσών αυτών. Καθώς το πλήθος των πληροφοριών αυξάνεται συνεχώς και οι άνθρωποι χρειάζονται όλο και περισσότερες πληροφορίες, ένα πολύ σημαντικό πεδίο της έρευνας στον τομέα της Επεξεργασίας Φυσικής Γλώσσας είναι η Απάντηση Ερωτήσεων. Ήδη από την έναρξη της χρήσης των υπολογιστών ήταν βασική στόχευση η δυνατότητα υποβολής ερωτήσεων και λήψης σωστών απαντήσεων από αυτούς. Μια από τις σημαντικότερες κατηγορίες συστημάτων Απάντησης Ερωτήσεων είναι τα Συστήματα Απάντησης Ερωτήσεων Ανοιχτού Τύπου, τα οποία δύνανται να απαντούν σε ερωτήσεις γενικών γνώσεων στηριζόμενα σε μια βασική πηγή γνώσης όπως είναι η Wikipedia. Η ανάπτυξη των μοντέλων Transformers και του BERT έχει οδηγήσει σε βελτιώσεις στην απόδοση των Συστημάτων Απάντησης Ερωτήσεων. Αν και η ύπαρξη αυτών των μοντέλων έχει οδηγήσει σε άνθιση του αντικειμένου της Απάντησης Ερωτήσεων, όπως και άλλων ζητημάτων με τα οποία ασχολείται το πεδίο της Επεξεργασίας Φυσικής Γλώσσας, είναι γεγονός πως τα περισσότερα Συστήματα Απάντησης Ερωτήσεων και ιδιαίτερα τα Ανοικτού-Τύπου, λειτουργούν στην αγγλική γλώσσα, ενώ τα συστήματα σε άλλες γλώσσες είναι ελάχιστα. Η παρούσα εργασία επιχειρεί να δημιουργήσει ένα Συστήματα Απάντησης Ερω τήσεων Ανοιχτού Τύπου στα ελληνικά. Για το σκοπό αυτό, ελλείψει των απαραί τητων δεδομένων εκπαίδευσης στα Ελληνικά, επιχειρείται η μηχανική μετάφραση ορισμένων κατάλληλων datasets, από την αγγλική στην ελληνική γλώσσα. Στη συ νέχεια, εκπαιδεύεται μια σειρά μοντέλων τόσο για την Απάντηση Ερωτήσεων όσο και για την Ανάκτηση Πληροφορίας, η οποία αποτελεί βασικό τμήμα κάθε συστή ματος απάντησης ερωτήσεων ανοικτού τύπου. Έπειτα, εγκαθίσταται το συνολικό σύστημα, το οποίο στηρίζεται σε δεδομένα της ελληνικής Wikipedia. Η πρόσβαση σε αυτό γίνεται με τη χρήση μιας διαδικτυακής εφαρμογής που αναπτύχθηκε. Τέλος, παρουσιάζονται τα αποτελέσματα της αξιολόγησης της απόδοσης που έγινε τόσο για το συνολικό σύστημα, όσο και για τα επιμέρους τμήματά του.Νικόλαος Σαουλίδης
Η σύγχρονη ευέλικτη (agile) προσέγγιση στην ανάπτυξη λογισµικού βασίζεται σε συστήµατα διαχείρισης εργασιών, υπεύθυνα για την οργάνωση της διαδικασίας προγραµµατισµού και τον καταµερισµό του ϕόρτου στα µέλη της οµάδας. Η ανάθεση εργασιών στο πιο κατάλληλο µέλος (triaging) είναι µια σηµαντική και απαιτητική διαδικασία και υλοποιείται από την αξιολόγηση των χαρακτηριστικών µιας αναφοράς εργασίας (τίτλος, περιγραφή, ετικέτες, σηµαντικότητα κτλ). Προηγούµενες προσπάθειες να αντιµετωπιστεί η περίπλοκη και χρονοβόρα διαδικασία αυτοµατοποίησης της ανάθεσης εργασιών περιορίζονται συνήθως στην ανάλυση αναφορών σφαλµάτων. Η παρούσα διπλωµατική εισάγει µια µέθοδο αυτοµατοποίησης της διαδικασίας ανάθεσης εργασιών, χωρίς περιοϱισµό στο είδος της εργασίας. Συγκεκριµένα, στοχεύει να διερευνήσει τη δυνατότητα πρόβλεψης του καταλληλότερου προγραµµατιστή για να εκτελέσει µια εργασία, χρησιµοποιώντας την αναφορά εργασίας. Αξιοποιήθηκαν δεδοµένα από διαφορετικά αποθετήρια, µε επίκεντρο τα δεδοµένα κειµένου (τίτλος, περιγραφή, ετικέτες). Η µεθοδολογία µας ϐασίζεται πάνω στην εφαρµογή τεχνικών επεξεργασίας κειµένου και ανάλυσης δεδοµένων. Σε αντίθεση µε την υπάρχουσα βιβλιογραφία που περιορίζεται σε απλές µεθόδους προεπεξεργασίας (tokenization, lemmatization κτλ.), εφαρµόστηκαν τεχνικές θεµατικής µοντελοποίησης (LDA), µε στόχο την εξαγωγή θεµάτων της κάθε αναφοράς και τον εµπλουτισµό των ετικετών. Τέλος, τα επεξεργασµένα δεδοµένα χωρίζονται σε σύνολα εκπαίδευσης και ελέγχου και εισάγονται σε βασικά µοντέλα ταξινόµησης (Naive Bayes και SVM). Η µεθοδολογία αποδείχθηκε αποτελεσµατική, αναθέτοντας εργασίες µε καλή ακρίβεια σε οµάδες προγραµµατιστών διαφορετικών µεγεθών και γνωστικών αντικειµένων, µε τις τεχνικές θεµατικές µοντελοποίησης να συνεισφέρουν σηµαντικά στη βελτίωση της απόδοσης.Δημήτρης Βαδικόλιας
Η χρήση βιβλιοθηκών κώδικα µειώνει το χρόνο ανάπτυξης νέου λογισµικού, δίνει τη δυνατότητα στους προγραµµατιστές να εστιάσουν περισσότερο στην υλοποίηση νέων λειτουργικών απαιτήσεων, και αυξάνει την αξιοπιστία του παραγόµενου κώδικα. Έτσι, η αναζήτηση κατάλληλων βιβλιοθηκών είναι απαραίτητη για τη γρήγορη ανάπτυξη λογισµικού υψηλής ποιότητας. Ταυτόχρονα, όµως, απαιτείται χρόνος (και αντίστοιχο κόστος) για διερεύνηση και επιλογή βιβλιοθηκών µεταξύ των χιλιάδων σχετικών λύσεων που διαµοιϱάζονται µέσω αποθετηρίων λογισµικού. Στην εργασία αυτή, εστιάζουµε στο αρχικό στάδιο της ανάπτυξης έργων λογισµικού, όπου η διαθέσιµη πληροφορία για αναζήτηση συνίσταται στην περιγραφή των έργων προς ανάπτυξη µε λέξεις-κλειδιά. Υπάρχοντα συστήµατα µελετάνε την εξαγωγή σχετικών βιβλιοθηκών ϐάσει της οµοιότητας των περιγραφών τους µε λέξεις-κλειδιά. Αλλά αυτή η πρακτική αγνοεί τη δηµοτικότητα των σχετικών βιβλιοθηκών και τις σηµασιολογικές συσχετίσεις µεταξύ λέξεων που δε βρίσκονται στις περιγραφές τους, όπως λέξεις που βρίσκονται στις περιγραφές έργων λογισµικού που τις χρησιµοποιούν. Για την ταυτόχρονη ενσωµάτωση των παραπάνω σηµασιολογικών συσχετίσεων και της δηµοτικότητας σε µοντέλα πρόβλεψης βιβλιοθηκών, προτείνουµε µια προσέγγιση συνεργατικού ϕιλτραρίσµατος. Για την ακρίβεια, οργανώνουµε βιβλιοθήκες και λέξεις-κλειδιά σε γράφους συσχετίσεων, όπου οι ακµές αντιστοιχούν σε εµφάνιση των λέξεων σε έργα λογισµικού που χρησιµοποιούν τις βιβλιοθήκες. ∆εδοµένης αυτής της οργάνωσης, εφαρµόζουµε παραλλαγές του αλγορίθµου PageRank για τη βαθµολόγηση των κόµβων του γράφου ϐάσει της σχετικότητάς τους µε λέξεις-κλειδιά που περιγράφουν το λογισµικό προς ανάπτυξη και προτείνουµε χρήση των βιβλιοθηκών µε την υψηλότερη βαθµολογία. Αυτή η πρακτική συγκρίνεται πειραµατικά µε υπάρχουσες εναλλακτικές σε δύο σύνολα δεδοµένων της γλώσσας Java, όπου χρησιµοποιούµε τα ονόµατα των έργων λογισµικού ως σύντοµες περγραφές. Η µέθοδός µας παρουσιάζει µεγαλύτερη προβλεπτική ικανότητα σε σχέση µε απλή αναζήτηση λέξεων-κλειδιών σε κλάσµατα του δευτερολέπτου και µπορεί να µεταβληθεί ώστε να παράγει ετερογενείς προβλέψεις.Γεώργιος Βαφειάδης
Τα αυτόνοµα οχήµατα αυξάνονται στους δρόµους των πόλεων διαρκώς. Όλο και περισσότερες εταιρείες επενδύουν στην ανάπτυξη αλγορίθµων που δίνουν τη δυνατότητα στο χρήστη να βασιστεί σε συστήµατα µε ευφυΐα για την αποφυγή ατυχηµάτων, το παρκάρισµα του οχήµατος ή ακόµα και για τη συνολική πλοήγηση του από ένα σηµείο εκκίνησης σε ένας προορισµό. Οι αδυναµίες του οδηγού όπως είναι η κόπωση, η συναισθηµατική οδήγηση, η παϱάβαση κανονισµών και τα αργά αντανακλαστικά οδηγούν πολύ συχνά σε ατυχήµατα. Τα γρήγορα αντανακλαστικά των αυτόνοµων οχηµάτων καθώς και η τήρηση των κανόνων σύµφωνα µε την υπάρχουσα βιβλιογραφία υπόσχονται δραµατική µείωση αυτών. Για το λόγο αυτό η αγορά στρέφεται προς τα αυτόνοµα οχήµατα. Για να επιτευχθεί αυτό, τα οχήµατα εξοπλίζονται µε αισθητήρες που µπορούν να παρέχουν ποικίλες πληροφορίες για τις συνθήκες του περιβάλλοντος τους. ∆ίνεται λοιπόν µια νέα δυνατότητα στην αυτοκίνηση να αλληλεπιδράσει µε πληροφορίες του οδικού δικτύου που δεν υπήρχαν προγενέστερα. Ένα επιπλέον ερευνητικό πεδίο που αναπτύσσεται µε την αύξηση των αυτόνοµων οχηµάτων είναι η εν γένει επικοινωνία τους µε το διαδίκτυο (το δίκτυο των οχηµάτων IoV) και τα παρακλάδια που προκύπτουν από αυτό. Σηµαντικότερη αναφορά είναι η επικοινωνία οχηµάτων µεταξύ τους (όχηµα προς όχηµα-V2V), στην οποία ένα όχηµα ενηµερώνει τα υπόλοιπα οχήµατα για τις προδιαθέσεις τους ως προς την κίνησή του ή για συµβάντα που ενώ είναι σηµαντικά µπορεί να αποκρύπτονται λόγω οπτικής γωνίας για τα υπόλοιπα οχήµατα. Η παρούσα διπλωµατική επικεντρώνεται στην επικοινωνία του οχήµατος µε τις υποδοµές του οδικού δικτύου (όχηµα προς την υποδοµή-V2I). Συγκεκριµένα οι πληροφορίες που συλλέγονται αποστέλλονται από κάθε όχηµα αποµονωµένα σε έναν κεντρικό εξυπηϱετητή. Εκεί, αφού επεξεργαστούν, µπορούν να αποσταλούν στους χρήστες του δικτύου ως χρήσιµη πληροφορία για την πλοήγηση των οχηµάτων στο οδικό δίκτυο. Οι εφαρµογές µεγάλου πλήθους πηγών (Crowd Sourcing-CS) µε γνωστότερη αυτή της Google Maps που καταγράφει σε πραγµατικό χρόνο την κίνηση στο οδικό δίκτυο έρχονται να ορίσουν κάποιες τεχνικές για την αποτελεσµατική διασύνδεση µιας πηγής µε τον εξυπηρετητή. Οι τεχνικές αφορούν το µέγεθος της πληροφορίας που κάθε µεµονωµένη πηγή πρέπει να στείλει, τους τρόπους και τη δοµή µε την οποία η πληροϕορία επεξεργάζεται, την ασφάλεια των δεδοµένων των χρηστών και την ευρωστία του συστήµατος ως προς εσφαλµένες πηγές. Στην παρούσα διπλωµατική χρησιµοποιούµε τεχνικές CS σε αυτόνοµα οχήµατα για τη δηµιουργία επιπέδων πληροφορίας στον χάρτη (GIS Layers). Συγκεκριµένα εξάγουµε από τον αισθητήρα LiDAR την πληροφορία για το πού υπάρχουν ελεύθερες θέσεις ή παρκαρισµένα οχήµατα και ενηµερώνουµε τους χρήστες σε πραγµατικό χρόνο για τη διαθεσιµότητα των θέσεων. Η υλοποίηση πραγµατοποιήθηκε µε τη χρήση του προσοµοιωτή CARLA που προσοµοιώνει ένα αστικό περιβάλλον. (continue in full text)Ανέστης Βαρσαμίδης
Η αναγνωσιμότητα του κώδικα είναι σημαντική, καθώς ένα μεγάλο κομμάτι χρόνου στη διάρκεια ζωής ενός έργου λογισμικού αφιερώνεται στην ανάγνωση και κατανόηση κώδικα. Υπάρχουν αρκετά μοντέλα που στοχεύουν στην εκτίμηση του πόσο εύκολα κάποιος άνθρωπος μπορεί να διαβάσει και να κατανοήσει ένα κομμάτι πηγαίου κώδικα. Στην παρούσα διπλωματική εργασία εξετάζουμε ποια μοντέλα και μετρικές είναι ευαίσθητα σε μικρές αλλαγές αναγνωσιμότητας (ένα commit). Βρήκαμε τα commits που βελτιώνουν την αναγνωσιμότητα από αποθετήρια λογισμικού ανοιχτού κώδικα, και επιλέξαμε κάποια ακόμα τυχαία commits. Για κάθε αρχείο που τροποποιούσαν, υπολογίσαμε την τιμή από μετρικές και μοντέλα αναγνωσιμότητας πριν και μετά το commit. Έπειτα, μετρήσαμε τη διαφορά σε κάθε μετρική πριν και μετά το commit, και επίσης τη διαφορά ανάμεσα σε commit αναγνωσιμότητας και μη. Τέλος, κατασκευάσαμε ένα νέο μοντέλο που είναι ευαίσθητο σε τέτοιες μικρές μεταβολές. Τα μοντέλα μας είναι Μηχανές Διανυσμάτων Υποστήριξης (SVR) που εκτελούν παλινδρόμηση και έχουν γραμμικό, RBF, ή πολυωνυμικό πυρήνα. Χρησιμοποιήσαμε cross-validation στην εκπαίδευση, και για την επιλογή των χαρακτηριστικών εισόδου εφαρμόσαμε Sequential Backward Selection. Βρήκαμε ότι οι περισσότερες μετρικές δεν έχουν στατιστικά σημαντικές μεταβολές μετά από commits αναγνωσιμότητας και οι υπόλοιπες εμφανίζουν πολύ μικρές μεταβολές. Συγκρίνοντας τις μεταβολές μεταξύ commits αναγνωσιμότητας και μη, οι διαφορές είναι μεγαλύτερες: σχεδόν όλες οι μετρικές έχουν παρατηρήσιμες και τουλάχιστον μικρές ή πολύ μικρές μεταβολές. Το SVR μοντέλο αναγνωσιμότητας κώδικα που εκπαιδεύσαμε λαμβάνει ως είσοδο 9 χαρακτηριστικά και έχει περίπου ίσες ή ελαφρά μεγαλύτερες μεταβολές μετά από commit αναγνωσιμότητας, σε σύγκριση με τα υπάρχοντα μοντέλα.Ευριπίδης Χονδροματίδης
Σήμερα ένα ολοένα αυξανόμενο μέρος του σύγχρονου τρόπου ζωής στηρίζεται στη χρήση έξυπνων συσκευών οι οποίες βασίζονται σε IoT τεχνολογίες. Οι συσκευές αυτές, μέσω της συλλογής δεδομένων μας προσφέρουν μια πρωτόγνωρη δυνατό τητα διαχείρισης της καθημερινότητάς μας. Ένα από τα ταχέως αναπτυσσόμενα πεδία των IoT εφαρμογών αποτελεί ο Αθλητισμός, όπου έξυπνες συσκευές μας παρέχουν μια πιο ενδιαφέρουσα και εξατομικευμένη αθλητική εμπειρία, ενώ παράλληλα επιτρέπουν τη συνεχή παρακολούθηση των επιδόσεων μας μέσω κοινώς αποδεκτών μετρικών. Παρόλ’ αυτά οι υπάρχουσες υλοποιήσεις έχουν υψηλό κόστος και περιορισμένο εύρος δυνατοτήτων, στοχεύοντας στην κάλυψη συγκεκριμένου είδος ασκήσεων. Στην παρούσα διπλωματική εργασία επιχειρούμε την ολοκληρωμένη ανάπτυξη και κατασκευή μιας χαμηλού κόστους αρθρωτής συσκευής, η οποία θα αποτελεί τη βάση για την ενσωμάτωση μεγάλου πλήθους αθλητικών ασκήσεων μέσω μιας κοινής διεπαφής. Η ανάπτυξη της εν λόγω συσκευής περιλαμβάνει τον σχεδιασμό του υλικού (PCB) με βάση τον μικροελεγκτή ESP32, τον προγραμματισμό του υλικού μέσω του λειτουργικού συστήματος πραγματικού χρόνου Riot-os, τη γε φύρωση της επικοινωνίας μεταξύ της συσκευής και του διαδικτύου διαμέσου του υπολογιστικού κόμβου Raspberry με χρήση IoT πρωτοκόλλων και την κατασκευή του πρωτότυπου περιβλήματος της συσκευής με τη βοήθεια τρισδιάστατης εκτύ πωσης. Στη συνέχεια ακολουθεί η διαδικασία αξιολόγησης της συσκευής κατά την οποία πραγματοποιούμε μετρήσεις που σχετίζονται με την ενεργειακή της κατανά λωση και αυτονομία. Τέλος θα επιχειρήσουμε την ενσωμάτωση πλήθους αθλητικών εφαρμογών που συναντώνται σε ερευνητικές και εμπορικές υλοποιήσεις συσκευών προκειμένου να διερευνήσουμε την ικανότητα προσαρμογής της συσκευής μας.Κωνσταντίνος-Μάριος Χελάκης
Στις μέρες μας, ο ρυθμός παραγωγής πληροφοριών είναι άνευ προηγουμένου. Από την ίδρυσή του, το CERN παράγει πληροφορίες που είναι σημαντικές για την επιστημονική κοινότητα και δεν μπορούν να αναπαραχθούν στο μέλλον. Είναι ευθύνη ενός οργανισμού σαν το CERN να διασφαλίσει ότι αυτές οι πληροφορίες διατηρούνται με τρόπο που θα τις κάνει διαθέσιμες στις μελλοντικές γενιές. Το Digital Memory Project δημιουργήθηκε για να λύσει αυτό το πρόβλημα αναπτύσσοντας ένα ψηφιακό αρχείο για το CERN, συμβατό με το πρωτόκολλο Open Archival Information System (OAIS). Με τη χρήση αυτού του συστήματος, οι ερευνητές θα μπορούν να αρχειοθετούν τα δεδομένα τους τα οποία θα επεξεργάζονται και θα αποθηκεύονται με τρόπο που να μεγιστοποιεί τις πιθανότητες ότι αυτά τα δεδομένα θα είναι προσβάσιμα στο μέλλον. Σε αντίθεση με άλλα υλοποιημένα συστήματα, η προτεινόμενη λύση είναι πλήρως συμβατή με το OAIS, είναι ενσωματωμένη με υπάρχοντα αποθετήρια του CERN ενώ ο χρήστης μπορεί εύκολα να διαχειρίζεται και να παρακολουθεί τις ενέργειες που εκτελούνται σε ένα αρχειακό πακέτο. Οι διαθέσιμες λύσεις είτε δεν συμμορφώνονται πλήρως με το πρότυπο, είτε αποτελούσαν βραχυπρόθεσμα έργα που δεν συντηρούνται ή δεν είναι ανοιχτού κώδικα και διαθέσιμα με αυτό τον τρόπο στην ερευνητική κοινότητα. Σε αυτή την εργασία, θα παρουσιάσουμε μια υλοποίηση ενός αρχείου συμβατό με το πρότυπο OAIS για το CERN. Αρχικά, υλοποιούμε ένα εργαλείο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη συλλογή δεδομένων από διάφορες πηγές του CERN όπως τα CDS, Indico, CERN Open Data, Gitlab και CodiMD σε μορφή συμβατή με το OAIS που ονομάζεται Submission Information Package (SIP). Αυτό το πακέτο μπορεί να χρησιμοποιηθεί από την πλατφόρμα προκειμένου να δημιουργηθούν τα πακέτα αρχειοθέτησης που μπορούν να αποθηκευτούν για μακροχρόνια διατήρηση. Αυτά τα πακέτα περιέχουν πρόσθετα μεταδεδομένα και κανονικοποίηση του περιεχομένου που θα εγγυηθούν τη μακροπρόθεσμη επιβίωση του περιεχομένου πληροφοριών. Επιπλέον, δείχνουμε πόσο εύκολο είναι για έναν χρήστη να δημιουργήσει, να παρακολουθεί και να ομαδοποιήσει τα αρχεία του χρησιμοποιώντας τη διεπαφή χρήστη που αναπτύχθηκε. Η πλατφόρμα μπορεί εύκολα να αναπτυχθεί και να χρησιμοποιηθεί από οποιονδήποτε μέσω του Openshift. Τέλος, συζητάμε πώς μπορεί να βελτιωθεί η απόδοση της πλατφόρμας και δείχνουμε ότι τα πακέτα που προκύπτουν καθώς και η πλατφόρμα στο σύνολό της είναι πλήρως συμβατή με το OAIS.Ορέστης Φαρµάκης
Η αβεβαιότητα του πώς θα χρησιµοποιηθούν στην πράξη βιβλιοθήκες λογισµικού οδηγεί συχνά τους συγγραφείς τους στην αναγνώριση πιθανών σεναρίων χρήσης και στην κάλυψη αυτών µέσω προγραµµατιστικών διεπαφών πολλαπλών χρήσεων. Ωστόσο, πιο ευέλικτες διεπαφές δυσχεραίνουν την κατανόηση για αποδοτική χρήση τους. Για τη διατήρηση της απλότητας των διεπαφών κατά την υποστήριξη περίπλοκων σεναρίων χρήσης, στην παρούσα διπλωµατική προτείνουµε µια νέα µεθοδολογία, κατά την οποία µηχανικοί λογισµικού που χρησιµοποιούν βιβλιοθήκες δηλώνουν µόνο διαθέσιµα δεδοµένα και επιθυµητές µορφές (π.χ., τύπους δεδοµένων) που θα προέκυπταν µέσω κατάλληλων εφαρµογών των διαθέσιµων διεπαφών. Στη συνέχεια, αυτοµατοποιούµε τη διαδικασία µετασχηµατισµού των δεδοµένων σε επιθυµητούς τύπους εφαρµόζοντας µια τυπο-κατευθυνόµενη προσέγγιση σύνθεσης εντός πεδιακών γλωσσών (Domain Specific Languages - DSLs) που περιγράφουν τις διεπαφές βιβλιοθηκών. Για το σκοπό αυτό, εξετάζουµε τον Καρτεσιανό Γενετικό Προγραµµατισµό (Cartesian Genetic Programming - CGP) ως µέθοδο σύνθεσης µετασχηµατισµών δεδοµένων που συνδυάζουν διεπαφές. ∆υστυχώς, υπάρχουσες συναρτήσεις καταλληλότητας του CGP που συνιστούν ποιες διεπαφές πρέπει να εφαρµοστούν σε κάθε βήµα µετασχηµατισµού αδυνατούν να αποτυπώσουν ορθά το κατά πόσο οι συντεθειµένες λύσεις προσεγγίζουν τις επιθυµητές και, ως εκ τούτου, αποτυγχάνουν να συνθέσουν περίπλοκους µετασχηµατισµούς. Για την αντιµετώπιση αυτής της ανεπάρκειας, παρουσιάζουµε ένα σύστηµα που µαθαίνει νευρωνικές συναρτήσεις καταλληλότητας και το εκπαιδεύουµε σε κάθε DSL δηµιουργώντας τεχνητά παραδείγµατα σύνθεσης. Η προσέγγισή µας υλοποιείται ως πακέτο της γλώσσας Python, ονοµαζόµενο Pymeleon, το οποίο µπορεί να χρησιµοποιηθεί προς απλοποίηση σεναρίων χρήσης πραγµατικών βιβλιοθηκών. Πειϱάµατα σε 20 εργασίες σύνθεσης διαφορετικής πολυπλοκότητας 4 υπαρχουσών προγραµµατιστικών διεπαφών δείχνουν πως η προτεινόµενη νευρωνική συνάρτηση καταλληλότητας αποδίδει καλύτερα από τον CGP, κυρίως στη σύνθεση περίπλοκων µετασχηµατισµών και, στις περισσότερες περιπτώσεις, παράγει το επιθυµητό αποτέλεσµα. Πραγµατοποιούµε επίσης µια περιπτωσιολογική µελέτη, στην οποία δείχνουµε πως, σε σύγκριση µε την υλοποίηση περίπλοκων περιτυλιγµάτων διεπαφών που απλοποιούν τον τελικό κώδικα αλλά είναι δύσκολα στη χρήση, επαρκεί ελάχιστη επιπρόσθετη προσπάθεια για τη δήλωση DSL βιβλιοθηκών ώστε να µειώσει δραστικά την απαιτούµενη προσπάθεια των µηχανικών λογισµικού κατά την επαναχρησιµοποίηση διεπαφών.Αντώνιος-Ραφαήλ Καραμεσίνης
Ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει καθημερινά ο άνθρωπος, ειδικά στα αστικά κέντρα, είναι αυτό της εύρεσης θέσης στάθμευσης για το αυτοκίνητό του. Ενδεικτικό είναι ότι το 30% του όγκου της κυκλοφορίας αυτοκινήτων προ έρχεται από οδηγούς που βρίσκονται σε αναζήτηση μιας θέσης. Η πρόταση μιας αποτελεσματικής λύσης δε θα βελτίωνε μόνο το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων, παρέχοντάς τους ευκολία και άνεση στις δραστηριότητες που περιέχουν οδήγηση, αλλά θα ωφελούσε τις κοινωνίες οικονομικά και περιβαλλοντικά μακροπρόθεσμα. Τα έξυπνα κινητά τηλέφωνα αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα σύγχρονα τεχνολογικά επιτεύγματα, αφού συγκεντρώνουν πολλές δυνατότητες σε μία τόσο μικρή συσκευή, ενώ αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας ενός ανθρώπου στη σύγχρονη κοινωνία. Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά, ο ”πλούτος” δυνατοτήτων και η μαζικότητα της χρήσης, προσφέρουν αμέτρητες ευκαιρίες για την ανάπτυξη λύσεων σε προβλήματα, όπως αυτό της εύρεσης θέσης στάθμευσης. Στην παρούσα διπλωματική εργασία, αναπτύχθηκε και παρουσιάζεται μια εφαρμογή για κινητά τηλέφωνα σε περιβάλλον Android, η οποία αποτελεί τον πυρήνα δύο προτεινόμενων υλοποιημένων συστημάτων, που ως στόχο έχουν να προσφέρουν μια έξυπνη και αποδοτική λύση στην εύρεση μιας θέσης στάθμευσης για τον οδηγό. Οι δύο αυτές προτάσεις αναγνωρίζουν τη δραστηριότητα του χρήστη της εφαρμογής και όταν ανιχνευθεί η δραστηριότητα του παρκαρίσματος ή της αναχώ ρησης από μια τέτοια θέση, ενεργοποιούνται οι κατάλληλοι μηχανισμοί, με στόχο η κοινότητα της εφαρμογής να γνωρίζει τη διαθεσιμότητα θέσεων σε έναν αστικό ιστό. Τέλος, η διαφορά των δύο συστημάτων έγκειται στον τρόπο αναγνώρισης της δραστηριότητας, αφού το ένα αξιοποιεί τις δυνατότητες της Google, ενώ το δεύτερο ενσωματώνει έναν αλγόριθμο που δημιουργήθηκε για τις ανάγκες της εργασίας. Η διπλωματική εργασία και οι προτεινόμενες υλοποιήσεις που περιέχονται σε αυτή έχουν ερευνητικό χαρακτήρα, ωστόσο θέτουν τα θεμέλια εύρεσης και ανάπτυξης μιας πράγματι αποτελεσματικής λύσης στο συγκεκριμένο πρόβλημα, η οποία θα είχε ιδιαίτερα θετικό αντίκτυπο στη σημερινή κοινωνία.Δημήτριος Καβελίδης Φραντζής
Η σταθερά αυξανόμενη επίδραση των νευρογνωστικών ασθενειών γίνεται όλο και πιο εμφανής, καθώς, όπως δείχνουν τα στατιστικά δεδομένα, λόγω του μεγαλύτερου προσδόκιμου ζωής των ανθρώπων σήμερα, τόσο η εμφάνιση της Ήπιας Νοητικής Διαταραχής (ΗΝΔ ή MCI) όσο και της Άνοιας, σε μεγαλύτερα ποσοστά, θα είναι σύντομα ένα αναπόφευκτο πρόβλημα. Σήμερα, οι περισσότερες μέθοδοι διάγνωσης των νευροεκφυλιστικών ασθενειών είναι είτε επεμβατικές, είτε απαιτούν πλήρη νευροψυχολογική και κλινική εκτίμηση, η οποία γίνεται σε συγκεκριμένο πε ριβάλλον και συνήθως χρειάζεται αρκετό χρόνο. Προκειμένου να αναπτυχθεί μία απλούστερη μέθοδος διάγνωσης, υπάρχουν μελέτες που εστιάζουν σε ένα νοητικό έλλειμμα που σχετίζεται με την παραγωγή του λόγου που συχνά εμφανίζουν τα άτομα με νοητική έκπτωση, με σκοπό την ταξινόμηση των ατόμων με βάση την εξασθένησή τους αυτή, συλλέγοντας δεδομένα ομιλίας από δομημένες συνεντεύξεις και στη συνέχεια αναπτύσσοντας ένα μοντέλο Μηχανικής Μάθησης. Σε αυτή τη μελέτη, εξετάζεται η εγκυρότητα μίας διαδικασίας ταξινόμησης του υποκειμένου σε περισσότερες από δύο κλάσεις, με σκοπό την ικανότητα ισχυρής διαφοροποίησης μεταξύ των πρώιμων σταδίων του κλινικού φάσματος γήρανσης. Οι τέσσερις κλάσεις για την ταξινόμηση στη συγκεκριμένη έρευνα είναι : Υγιής (Healthy control), Υποκειμενική Νοητική Εξασθένηση / Subjective Cognitive Decline (SCD), Πρώιμη-ΗΝΔ (E-MCI), Όψιμη-ΗΝΔ (L-MCI). Για τη συλλογή δεδομένων, 84 άτομα μεταξύ 50 και 85 ετών ηχογραφήθηκαν στο κέντρο ”Αγία Ελένη” της Ελληνικής Εταιρίας Alzheimer και Συγγενών Διαταραχών, συγκεντρώνοντας συνολικά 1621 ηχογραφήσεις καθώς και τα προσωπικά στοιχεία των συμμετεχόντων. Η διαδικασία ηχογράφησης αποτελούνταν από 5 στάδια και είχε την μορφή μίας άτυπης συνέντευξης χρησιμοποιώντας ερωτήσεις και δοκιμασίες διπλού έργου, με σταδιακή αύξηση του νοητικού φορτίου που απαιτείται από το υποκείμενο, στοχεύοντας έτσι στην διερεύνηση και ποσοτικοποίηση των αλλαγών στην απόδοση του ατόμου ανάμεσα στα στάδια. Τρία διαφορετικά είδη ηχητικών χαρακτηριστικών εξήχθησαν: Χαρακτηριστικά Παύσεων, Προσωδιακά Χαρακτηριστικά και Χαρακτηριστικά Μηδενικών Διελεύσεων (αρχικά χαρακτηριστικά). Για να μετρηθούν οι διαφορές ανάμεσα στα στάδια, δημιουργήθηκε ένα νέο διάνυσμα χαρακτηριστικών από την αφαίρεση των διανυσμάτων χαρακτηριστικών ανά στάδιο.(continue in full text)Ιωάννης Κεσσόπουλος
Τα τελευταία χρόνια έχει καταστεί δηµοφιλής η ανάλυση σχεσιακών δεδοµένων οργανώνο ντας δείγµατα ως κορυφές γράφων µε ακµές τις µεταξύ τους συσχετίσεις. ΄Ενα διαδεδοµένο εργαλείο για την ανάλυση γράφων -ιδιαίτερα όταν αυτοί περιγράφουν δεδοµένα µεγάλης κλίµακας- είναι η γραφική επεξεργασία σήµατος. Αυτή η ϑεωρία γενικεύει την ψηφιακή επεξεργασία σήµατος µε τον ορισµό γραφικών ϕίλτρων, τα οποία εκτελούν µετατοπίσεις πληροφορίας µεταξύ γειτονικών κορυφών ως ισοδύναµο του ϕασµατικού ϕιλτραρίσµατος στον χώρο των ιδιοτιµών. ∆υστυχώς, γραφικά ϕίλτρα που παρέχονται από συστήµατα δια χείρισης και ανάλυσης γράφων συνήθως δεν µπορούν να επεξεργαστούν δεδοµένα µεγάλης κλίµακας που ξεπερνούν τη χωρητικότητα της µνήµης τυχαίας προσπέλασης (RAM) των υπολογιστικών υποδοµών. ΄Ετσι, η χρήση τους περιορίζεται από το πλήθος των ακµών που µπορούν να επεξεργαστούν ταυτόχρονα. Αυτή η διπλωµατική εξετάζει υποσχόµενες τεχνικές για την εκτέλεση του γραφικού ϕιλτραρίσµατος όταν υποκείµενα υπολογιστικά συ στήµατα µπορούν να διατηρήσουν στη µνήµη µόνο τις κορυφές αλλά όχι τις ακµές γράφων (οι κορυφές είναι συχνά εκατοντάδες ϕορές λιγότερες σε πλήθος). Για την ακρίβεια, προ τείνεται ότι οι ακµές µπορούν να αποθηκευτούν σε µόνιµα µέσα αποθήκευσης, όπως ο σκληρός δίσκος, και µελετώνται δύο τρόποι οργάνωσής τους για αποτελεσµατική διάσχι ση κατά τον υπολογισµό ϕίλτρων γράφων, εκ των οποίων ο πρώτος αποθηκεύει όλες τις ακµές σε ένα αρχείο ανά γράφο, ενώ ο δεύτερος αποθηκεύει τις ακµές σε ένα αρχείο ανά σχετιζόµενη κορυφή. Οι προσεγγίσεις αυτές υλοποιούνται σε ένα σύστηµα διαχείρισης και ϕιλτραρίσµατος µεγάλων γράφων στη γλώσσα προγραµµατισµού Java, το οποίο εκτελείται τοπικά σε µηχάνηµα µε ενδεχοµένως περιορισµένη µνήµη. Πειραµατική σύγκριση µε ισοδύναµες υλοποιήσεις που διατηρούν όλες τις ακµές στη µνήµη τυχαίας προσπέλασης δείχνουν ότι οι προτεινόµενες τεχνικές επιτρέπουν γραφική επεξεργασία σήµατος ακόµη και όταν οι γράφοι υπερβαίνουν τη χωρητικότητας της µνήµης. Τέλος, αναλύονται οι α συµπτωτικοί και ωρολογιακοί χρόνοι εκτέλεσης των επιµέρους λειτουργιών συγκρινόµενων προσεγγίσεων, καταλήγοντας σε διαφορετική προτεινόµενη προσέγγιση για διαφορετικούς τρόπους χρήσης του ανεπτυγµένου συστήµατος.Ναταλία Κωστοπούλου
Καθώς οι απαιτήσεις για την παραγωγή λογισμικού αυξάνονται, το Model Driven Engineering (MDE) αναγνωρίζεται όλο και περισσότερο ως μία αναδυόμενη λύση για το χειρισμό πολύπλοκων συστημάτων λογισμικού. Χρησιμοποιεί ως βάση του τα μοντέλα, τα οποία μπορούν να περιγράψουν αφαιρετικά ένα σύστημα χωρίς να περιορίζονται από την πλατφόρμα παραγωγής. Το MDE, λόγω της γρήγορης και αξιόπιστης ανάπτυξης λογισμικού, έχει υιοθετηθεί από πολλούς κλάδους της βιομηχανίας, συμπεριλαμβανομένης της αυτοκινητοβιομηχανίας και της αεροδυναμικής. Παρόλα αυτά, μέχρι στιγμής, η συγκεκριμένη τεχνολογία έχει χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή σχετικά μικρής κλίμακας συστημάτων λογισμικού. Ωστόσο, η χρήση της και σε άλλους τομείς πέραν της παραγωγής λογισμικού πιθανώς να έχει αντίστοιχη σημαντική επίπτωση στην παραγωγικότητα όπως και στην Μηχανική Λογισμικού. Στο πλαίσιο αυτό, στην παρούσα διπλωματική υλοποιείται ένα σύστημα αυτόματης παραγωγής εξατομικευμένων ερωτηματολογίων με σκοπό τον έλεγχο των γνώσεων των εργαζομένων. Η ανάπτυξη του συστήματος βασίζεται στη θεωρία των Intelligent Tutoring Systems (ITSs) και παρέχει μία εφαρμογή εύκολη στο χρήστη, καθιστώντας το έτσι εύχρηστο ακόμα και σε αυτούς που δεν γνωρίζουν προγραμματισμό, παράγοντας ερωτηματολόγια με αυτοματοποιημένο τρόπο. Η μετέπειτα αυτόματη αξιολόγηση των αποτελεσμάτων, συμβάλει στην πλήρη απεξάρτηση του εργοδότη από τη διαδικασία, καθώς ενημερώνεται άμεσα για την απόδοση των εξεταζόμενων. Λόγω αυτής της αυτοματοποίησης, το σύστημα καθίσταται κατάλληλο για την υιοθέτηση του από εταιρείες μικρού βεληνεκούς που επιθυμούν να αξιολογήσουν το προσωπικό τους.Χριστίνα Μαρία Μαστραλέξη
Η αυτόνοµη οδήγηση είναι µια τεχνολογία η οποία αναπτύσσεται και εξελίσσεται ϱαγδαία τα τελευταία χρόνια. Τόσο η επιστηµονική κοινότητα όσο και οι κατασκευάστριες εταιρίες καταβάλλουν αξιοσηµείωτες προσπάθειες για την ανάπτυξη της τεχνολογίας προς την επίτευξη της αυτόνοµης οδήγησης. Η αυτόνοµη τεχνολογία οχηµάτων θα µπορεί να είναι σε θέση να παρέχει ορισµένα πλεονεκτήµατα σε σύγκριση µε τα παραδοσιακά οχήµατα, καθώς στα επόµενα χρόνια, θα αυξήσει δραµατικά την ασφάλεια των πολιτών, θα µειώσει το χρόνο των µεταφορών αλλά και την κυκλοφοριακή συµφόρηση των δρόµων, συντελώντας στην εύρυθµη λειτουργία του κυκλοφοριακού συστήµατος. Για την επίτευξη µια τέτοιας πραγµατικότητας είναι απαραίτητη η αντίληψη του χώρου γύρω από το αυτόνοµο όχηµα, η προσαρµογή του στο περιβάλλον και η άµεση απόκρισή του σε αλλαγές αυτού. Το όχηµα θα πρέπει να πλοηγείται µε ασφάλεια στο οδικό δίκτυο και να ανταποκρίνεται ανάλογα, αναγνωρίζοντας τόσο τα στατικά και όσο και τα δυναµικά εµπόδια. Επιπλέον, θα πρέπει να υπολογίζει και να αξιολογεί σενάρια αποφάσεων και να επιλέγει την κατάλληλη ανταπόκριση σύµφωνα µε τις συνθήκες. ΄Ετσι, τα αυτόνοµα οχήµατα θα πρέπει να είναι εξοπλισµένα µε εξειδικευµένους αισθητήρες και µε το κατάλληλο σύστηµα ελέγχου και λήψης αποφάσεων. Η παρούσα διπλωµατική εργασία εστιάζει στον σχεδιασµό και την υλοποίηση ενός τέτοιου συστήµατος ικανού να πλοηγείται αυτόνοµα σε προσπελάσιµο δρόµο αφού τον αναγνωρίσει επιτυχώς, κάνοντας χρήση οπτικής πληροφορίας που λαµβάνεται από RGB κάµερα, η οποία είναι ενσωµατωµένη στο όχηµα. Το όχηµα κινείται σε προσοµοιωµένο περιβάλλον, και συγκεκριµένα στον προσοµοιωτή CARLA. Γίνεται εκτενής χρήση συναρτήσεων της βιβλιοθήκης Υπολογιστικής Όρασης OpenCV για την διαµόρφωση και αξιοποίηση της ληφθείσας οπτικής πληροφορίας. Για την αναγνώριση των δυναµικών εµποδίων η οπτική πληροφορία αναλύεται από το µοντέλο βαθιάς µάθησης YOLO (You Only Look Once), ενώ χρησιµοποιείται Οπτική Αναγνώριση Χαρακτήρων (OCR) για την εξαγωγή πληροφορίας από τα σήµατα οδικής κυκλοφορίας και γίνεται ανάλυση ιστογράµµατος για Αναγνώριση Χρώµατος (Color Recognition) των ϕωτεινών σηµατοδοτών. Για την κατασκευή βασικού µονοπατιού δηµιουργείται ένας κατευθυνόµενος γράφος του χάρτη και χρησιµοποιείται ο αλγόριθµος Α* για την αναζήτηση της βέλτιστης διαδροµής. Τέλος, η πλοήγηση επιτυγχάνεται µε ένα σύστηµα διατήρησης των λωρίδων (Lane Keeping Assist System) και τη χρήση ενός PID ελεγκτή.Γεώργιος Σαββίδης
Το µεγαλύτερο µερίδιο της αγοράς στρέφεται σε πιο βιώσιµους και οικονοµικούς τρόπους ανάπτυξης. Αυτή η ϕιλοσοφία εκφράζεται στον τοµέα της αυτοκινητοβιοµηχανίας µέσω της αυξηµένης αυτονοµίας των οχηµάτων και συστηµάτων. Για να διευρυνθεί αυτή η προσέγγιση, πλέον έχουν οριστεί καινοτόµες πολιτικές και στρατηγικές ανάπτυξης που χρησιµοποιούνται από τις επιχειρήσεις και αποτελούν βασικό άξονα για την εύρυθµη και κερδοφόρο λειτουργία τους. Αυτή η κατεύθυνση ανάπτυξης συνεπάγεται άµεσες τεχνολογικές και επιστηµονικές καινοτοµίες. Αντικείµενο της παρούσας διπλωµατικής εργασίας αποτελεί η ανάπτυξη ενός συστήµατος µε βάση οπτικά µέσα για την ανίχνευση και ταξινόµηση του περιβάλλοντος του οχήµατος µε σκοπό την πλήρη αυτονοµία του. Αρχικά, αναπτύσσεται µία µέθοδος προσδιορισµού της τρέχουσας λωρίδας κίνησης του οχήµατος, αλλά και των πιθανών προσκείµενων λωριδών αυτού µε χρήση αλγορίθµων επεξεργασίας εικόνας. ΄Επειτα, ανιχνεύονται διασταυρώσεις µε ή χωρίς ϕωτεινούς σηµατοδότες. Τέλος, για την ανίχνευση διαφόρων χρήσιµων αντικειµένων, προτείνεται η χρήση και η εκπαίδευση νευρωνικών δικτύων τύπου YOLO. ΄Εχει αποδειχτεί οτι τα νευρωνικά δίκτυα YOLO παράγουν καλύτερα και πιο αξιόπιστα αποτελέσµατα σε αντίθεση µε παραδοσιακά νευρωνικά δίκτυα. Στα πλαίσια της παρούσας διπλωµατικής, το µοντέλο εκπαιδεύτηκε µε στόχο την ανίχνευση οχηµάτων, ποδηλάτων, µηχανών, πεζών, ϕωτεινών σηµατοδοτών και οδικής σήµανσης. Ταβάγιος Συνοδινός
Μια από τις σπουδαιότερες νέες τεχνολογίες, η οποία αναπτύσσεται ταχύτατα και προσελκύει όλο και περισσότερο ενδιαφέρον είναι αυτή των αποκεντρωμένων δικτύων Blockchain. Ακολουθώντας τα βήματα που χαράχθηκαν το 2008 τα συνεχώς αναπτυσσόμενα δίκτυα Blockchain στοχεύουν στην ολική ανανέωση του τρόπου ολοκλήρωσης των διαδικτυακών συναλλαγών. Πέραν του τομέα της οικονομίας, στόχος είναι και η αλλαγή των διαδικτυακών εφαρμογών σε σύγχρονες αποκεντρωμένες εφαρμογές που προσφέρουν πολυάριθμα πλεονεκτήματα αντί των συμβατικών. Αυτές οι εφαρμογές (decentralized Applications) προσφέρουν απόλυτη ασφάλεια και αμεταβλητότητα των δεδομένων καθιστώντας τες ιδανικές για χρήση στους περισσότερους τομείς της καθημερινότητας. Η συνεχής ανάπτυξη και επέκταση του Internet of Things προκαλεί προβλήματα στον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζονται τα δεδομένα αυτών των συσκευών. Η αναδυόμενη τεχνολογία του Edge Computing έρχεται να αντικαταστήσει τα παραδοσιακά συστήματα Cloud για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων. Η επεξεργασία των δεδομένων κοντά στις άκρες του δικτύου δίνει λύσεις στα θέματα ταχύτητας επεξεργασίας αλλά και σε αυτά ασφάλειας των προσωπικών δεδομένων. Η έλλειψη αποθηκευτικού χώρου και υπολογιστικής ισχύος από τις IoT συσκευές παύουν να αποτελούν πρόβλημα και η χρήση τους για την εκτέλεση πολύπλοκων υπολογισμών γίνεται εφικτή με την ύπαρξη ενός edge κόμβου που τις διαχειρίζεται. Φυσικά, είναι πολλά τα εμπόδια που πρέπει να αντιμετωπιστούν και πολλές οι λύσεις που πρέπει να βρεθούν για να αντικατασταθούν τα συστήματα Cloud Computing από τα αντίστοιχα Edge. Η παρούσα διπλωματική πραγματεύεται τη συνεργασία των δύο τεχνολογιών και πιο συγκεκριμένα την εφαρμογή τεχνολογιών Blockchain για τη δημιουργία αποκεντρωμένης αγοράς ισχύος από Edge συσκευές. Μελετώντας την τεχνολογία Blockchain δημιουργήθηκε μια αποκεντρωμένη εφαρμογή, η οποία επιτρέπει στους χρήστες να αξιοποιούν τις IoT συσκευές τους για την εκτέλεση κώδικα ενός άλλου χρήστη. Αυτή η αποκεντρωμένη αγορά ισχύος στοχεύει στην αξιοποίηση Edge κόμβων για την ταχύτερη και πιο αποδοτική εξυπηρέτηση των χρηστών που αιτούνται την εκτέλεση του δικού τους κώδικα. Δημιουργήθηκε κρυπτονόμισμα τύπου ERC-20 για να εξυπηρετούνται οι συναλλαγές μεταξύ των χρηστών το οποίο αναπτύχθηκε σε ένα από τα Ethereum Blockchain testnets. Γίνεται αναλυτική περιγραφή των σεναρίων χρήσης της εφαρμογής και παρουσιάζεται με μεγάλη ακρίβεια ο τρόπος λειτουργίας της. Τέλος, παρουσιάζονται τα πολυάριθμα εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν για την ολοκλήρωσή της καθιστώντας εμφανές ότι η ανάπτυξη αποκεντρωμένων εφαρμογών είναι ακόμη σε πρώιμο στάδιο.Πουλάκης Ευάγγελος
Καθώς το διαδίκτυο αποκτά ολοένα και σημαντικότερο ρόλο στην κοινωνία, τα υπολογιστικά συστήματα γίνονται ολοένα και μεγαλύτερα, και συγχρόνως πολυπλοκότερα. Διογκώνεται έτσι η ανάγκη για γρήγορη παραγωγή αξιόπιστου λογισμικού. Μία υποσχόμενη απάντηση στην ανάγκη αυτή είναι οι μηχανισμοί αυτοματοποίησης παραγωγής κώδικα για συγκεκριμένα προβλήματα. Η χρήση των μηχανισμών αυτών, αποφέρει σημαντικά κέρδη παραγωγικότητας και ποιότητας του τελικού αποτελέσματος. Ωστόσο η ανάπτυξή τους ακολουθεί ως επί το πλείστων τον «παραδοσιακό» τρόπο ανάπτυξης και συνεπώς παρουσιάζει τα μειονεκτήματα αυτού, όπως αυξημένη προσπάθεια εκσφαλμάτωσης και μεγαλύτερη ανθρωποπροσπάθεια ενώ ταυτοχρόνως απαιτεί σημαντικές τεχνικές γνώσεις. Με στόχο να αντιμετωπιστούν οι αγκυλώσεις που παρουσιάζει η ανάπτυξη μηχανισμών αυτοματοποίησης παραγωγής κώδικα, στην παρούσα διπλωματική εργασία, αξιοποιείται η μηχανική οδηγούμενη από μοντέλα ή μοντελοστρεφής μηχανική (Model Driven Engineering ή MDE). Συγκριμένα, αφού οριστεί ένα αφαιρετικό μοντέλο, πραγματοποιείται μια σειρά από μετασχηματισμούς, με τελικό αποτέλεσμα μια πλήρως λειτουργική εφαρμογή. Με αυτό τον τρόπο, επιταχύνεται διαδικασία ανάπτυξης λογισμικού και παράγεται λογισμικό με μεγαλύτερη αξιοπιστία. Η παρούσα διπλωματική εργασία υλοποιεί το σύστημα DeGraCom (Developing Graphical Commands). Το DeGraCom παρέχει μία φιλική γραφική διεπαφή επιτρέπει στους χρήστες του, ακόμη και αν δεν γνωρίζουν διαδικτυακό προγραμματισμό, να παράγουν διαδικτυακά τμήματα-εντολές με αυτοματοποιημένο τρόπο. Τα τμήματα αυτά ακολουθούν την αρχιτεκτονική Client-Server ούτως ώστε να είναι εύκολη η ενσωμάτωσή τους που σε υπάρχοντες διαδικτυακούς Αυτόματους Μηχανισμούς προς επέκταση των δυνατοτήτων τους. Για την δοκιμή και αξιολόγηση αυτού του συστήματος, τα τμήματα-εντολές που παράγονται δοκιμάστηκαν στην πλατφόρμα TekTrain. Το τελευταίο, παρέχει ένα σύνολο από εργαλεία και διεπαφές, παράλληλα με μία σειρά από έξυπνες συσκευές, με στόχο την διευκόλυνση την εκπαίδευσης των παιδιών στις νέες τεχνολογίες. Η βασική γραφική διεπαφή του επιτρέπει στους χρήστες της να ορίσουν ένα σύνολο από δράσεις/εντολές για τις έξυπνες συσκευές του. Το σύστημα DeGraCom στοχεύει στο να αυτοματοποιήσει την διαδικασία δημιουργίας νέων εντολών.Κούτρα Χαριτίνη
Η ανίχνευση και η παρακολούθηση κίνησης αναγνωρίζονται όλο και περισσότερο ως σημαντικές δυνατότητες σε κάθε σύστημα όρασης σχεδιασμένο να λειτουργεί σε μη ελεγχόμενο, εσωτερικό περιβάλλον καθώς αυξάνονται όλο ένα και περισσότερο οι απαιτήσεις. Από την αυτόνομη πλοήγηση και την επιτέλεση εργασιών που απαιτούν αλληλεπίδραση με το περιβάλλον, μέχρι και την απλή παρακολούθηση αποτελούν δραστηριότητες που ωθούν την ανάπτυξη τεχνολογιών για την δημιουργία ενός εύρωστου τρόπου εντοπισμού της θέσης. Λόγω της ποικιλομορφίας των απαιτήσεων των συστημάτων, έχουν αναπτυχθεί τρόποι εντοπισμού που βασίζονται είτε σε εσωτερικούς είτε σε εξωτερικούς αισθητήρες. Στην περίπτωση των εξωτερικών αισθητήρων από τους πιο σημαντικούς αποτελούν οι κάμερες. Στη διπλωματική αυτή, εισάγεται η χρήση εξωτερικών μοτίβων σαν ορόσημα για την αναγνώριση και τον εντοπισμό της ακριβούς θέσης από ένα σύστημα καμερών που είναι τοποθετημένο στο περιβάλλον. Αυτό μπορεί να θεωρηθεί ενδεχομένως και ως η σημαντικότερη συνεισφορά της διπλωματικής καθώς εισάγει έναν καθολικό τρόπο εντοπισμού, που μπορεί να ενσωματωθεί σε διάφορα συστήματα ανεξάρτητα από το είδος τους και τις εργασίες που επιθυμούμε να υλοποιούν. Για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι δημιουργήθηκαν τρία διαφορετικά μοτίβα, -ένα με led, ένα με χρώματα και QR Codes βασισμένα σε διαφορετικές αρχές αναγνώρισης με σκοπό να μελετήσουμε ποιο λειτουργεί πιο εύρωστα σε μεγαλύτερο εύρος συνθηκών. Η μεθοδολογία αποδείχθηκε αποτελεσματική και με μεγάλη ακρίβεια στην πειραματική διαδικασία σε ένα περιβάλλον μικρής κλίμακας για όλα τα διαφορετικά μοτίβα.

Χριστιάνα Γαλεγαλίδου
Η σύγχρονη διαδικασία ανάπτυξης λογισμικού απαιτεί τη χρήση συστημάτων καταγραφής των εργασιών που προκύπτουν κατά τις διάφορες φάσεις της διαδικασίας. Προκειμένου να βοηθήσουν στην κατάλληλη διαχείριση αυτών των εργασιών, τα συστήματα καταγραφής τους, προσφέρουν τη δυνατότητα καθορισμού σημασιολογικά σημαντικών χαρακτηριστικών σε κάθε εργασία. Ένα από αυτά τα χαρακτηριστικά αφορά τον ορισμό της σημαντικότητας της εκάστοτε εργασίας, η οποία με τη σειρά της επηρεάζει τόσο την προτεραιότητα της εργασίας στον κύκλο ανάπτυξης τους λογισμικού και τον εκτιμώμενο χρόνο αποπεράτωσής της. Δεδομένου ότι δεν υπάρχουν σαφείς οδηγίες που να ορίζουν τα κριτήρια με τα οποία γίνεται η συγκεκριμένη ανάθεση, επαφίεται στην προσωπική κρίση του κάθε προγραμματιστή να ορίσει την κατάλληλη τιμή σημαντικότητας. Ως αποτέλεσμα, οδηγούμαστε πολλές φορές σε λανθασμένο ορισμό τιμών, γεγονός που μπερδεύει τη διαδικασία διαχείρισης του έργου λογισμικού που εξετάζεται. Την αυτοματοποίηση της προαναφερθείσας διαδικασίας έχουν επιχειρήσει ερευνητές δημιουργώντας συστήματα προβλέψεων. Ωστόσο, τα συγκεκριμένα συστήματα εξειδικεύονται στην πρόβλεψη της σημαντικότητας μόνο σφαλμάτων, και όχι γενικά των εργασιών ενός έργου λογισμικού, δε φιλτράρουν τη χρησιμοποιούμενη πληροφορία με βάση το χρονικό πλαίσιο, στο οποίο ανήκει, και τέλος, δε λαμβάνουν υπόψιν το χαρακτηριστικό της διάταξης των δυνατών τιμών της σημαντικότητας, οι οποίες ακολουθούν αύξουσα λογική. Στο ίδιο πρόβλημα καλείται να δώσει λύση και η παρούσα διπλωματική, η οποία διαφοροποιείται από τις παραπάνω έρευνες καλύπτοντας τις παραπάνω περιπτώσεις. Συγκεκριμένα προτείνει ένα σύστημα με ικανότητα αυτοματοποίησης της διαδικασίας ανάθεσης τιμών σημαντικότητας σε αναφορές εργασιών, αξιοποιώντας διαθέσιμη πληροφορία που εντοπίζεται σε Συστήματα Καταγραφής Εργασιών. Για την υλοποίηση του συγκεκριμένου συστήματος χρησιμοποιήθηκε ένα σύνολο δεδομένων, το οποίο εξήχθη από την πλατφόρμα του Jira. Σε επίπεδο αναφοράς, εξάγεται πληροφορία από τα χαρακτηριστικά title, description, type και assigneeid. Ακολουθεί μία πολυπαραγοντική προσέγγιση, η οποία προκύπτει από τη δημιουργία τριών υπομοντέλων που συνθέτουν το τελικό. Για την υλοποίηση του ζητούμενου, εξετάστηκαν τέσσερις διαφορετικές περιπτώσεις μοντέλων, η διαφορά των οποίων εντοπίζεται στη χρήση διαφορετικών ταξινομητών για την πρόβλεψη της σημαντικότητας. Χρησιμοποιήθηκαν οι ταξινομητές KNN, SVR και δύο Νευρωνικών Δικτύων και η εκπαίδευση τους έγινε σε επίπεδο project. Σκοπός της ανάπτυξης των διαφορετικών μοντέλων ήταν η εύρεση της βέλτιστης περίπτωσης, έπειτα από τη σύγκριση των αποτελεσμάτων τους. Τα αποτελέσματα δείχνουν πως το σύστημά μας μπορεί να αποτελέσει τη βάση για τον καθορισμό της κατάλληλης τιμής σημαντικότητας των εργασιών.Ευάγγελος Ζηκόπης
Οι σύγχρονες ομάδες ανάπτυξης λογισμικού έχουν εξελιχθεί σε όλους τους τομείς, ξεφεύγοντας από τα παλαιά πρότυπα εργασίας. Σήμερα, οι εν λόγω ομάδες ακολουθούν νέους κανόνες σχετικά με τη διαχείριση εργασιών και κάνουν ευρεία χρήση εργαλείων αποθήκευσης κώδικα και καταγραφής σφαλμάτων. Η εντατική χρήση συστημάτων αποθήκευσης κώδικα, έχει συγκεντρώσει έναν μεγάλο όγκο πληροφοριών που σχετίζονται με όλα τα στάδια της παραγωγής λογισμικού. Η αξιοποίηση αυτής της πληροφορίας, είναι δυνατόν να συμβάλλει στην εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων αναφορικά με τη σωστή παραγωγή λογισμικού. Οι νέες τάσεις που εμφανίζονται γύρω από τις μεθόδους ανάπτυξης κώδικα στοχεύουν στη σωστή κατανομή των εργασιών στους μηχανικούς, στην ταχεία προσαρμογή σε νέες καταστάσεις και στη δόμηση ενός χρονικού προγραμματισμού που θα ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Η επίτευξη των παραπάνω στο δυναμικό περιβάλλον μεγάλων οργανισμών ανοιχτού λογισμικού, δύναται να επιτευχθεί μέσω της ανάλυσης των μεθόδων ανάπτυξης λογισμικού και της σχεδίασης συστημάτων αυτοματοποίησης σχετικών διαδικασιών. Η παρούσα διπλωματική παρουσιάζει ένα σύστημα που συμβάλλει στην πρόβλεψη του χρόνου επίλυσης των σφαλμάτων λογισμικού, με τη χρήση τεχνικών εξόρυξης δεδομένων. Το σύστημα που σχεδιάστηκε συγκεντρώνει πληροφορία αναφορικά με τα σφάλματα λογισμικού από έργα που φιλοξενούνται στο σύστημα ελέγχου εκδόσεων GitHub. Η συμβολή της υλοποιήσής μας στο πρόβλημα του αποδοτικού χρονοπρογραμματισμού, γίνεται μέσω της ταξινόμησης των σφαλμάτων λογισμικού κάθε έργου σε κλάσεις, ανάλογα με τον προβλεπόμενο χρόνο επιδιόρθωσής τους. Η προσέγγισή μας είναι πολυεπίπεδη και λαμβάνει υπόψιν τα χαρακτηριστικά του τίτλου, της περιγραφής, του assignee και των labels του σφάλματος. Για κάθε ένα από τα επιμέρους χαρακτηριστικά αναπτύχθηκε ένα υποσύστημα που το αναλύει και εξάγει ένα βαθμό συμμετοχής του σφάλματος στις επιμέρους κλάσεις. Η τελική πρόβλεψη και ταξινόμηση του σφάλματος σε μια κλάση πραγματοποιείται μέσω νευρωνικού δικτύου, το οποίο συνδυάζει τους βαθμούς συμμετοχής που έχουν εξαχθεί από κάθε υποσύστημα. Επιπλέον, με γνώμονα τη διεξαγωγή μιας ακέραιης έρευνας αναπτύχθηκαν τεχνικές αντιμετώπισης των ιδιαιτεροτήτων που διέπουν τα δεδομένα έργων ανοιχτού λογισμικού. Το σύστημα που σχεδιάστηκε στα πλαίσια της διπλωματικής, αξιολογείται σε δεδομένα από 26 έργα ανοιχτού λογισμικού που φιλοξενούνται σε αποθετήρια του GitHub και έχουν συνολικά 11099 issues. Τα έργα που εξετάστηκαν είναι γραμμένα σε Java και προέρχονται από τους πιο μεγάλους οργανισμούς στο GitHub. Από την παρατήρηση των αποτελεσμάτων, μπορούμε να καταλήξουμε ότι η προσέγγιση μας μπορεί να αποδώσει σε ικανοποιητικό βαθμό, ειδικότερα για την περίπτωση της δυαδικής ταξινόμησης όπου εμφανίζει υψηλές μετρικές αξιολόγησης.Νικόλαος Καγιάφας
Η στενή συνεργασία μεταξύ των προγραμματιστών για την ανάπτυξη καινοτόμων έργων λογισμικού κρίνεται απαραίτητη. Για αυτόν τον λόγο, υπάρχουν αρκετές διαδικτυακές πλατφόρμες φιλοξενίας προγραμμάτων, οι οποίες δίνουν τη δυνατότητα στους χρήστες τους να παρακολουθεί ο ένας τις αλλαγές, τις προτάσεις και τις παρατηρήσεις του άλλου για την εξέλιξη και τη βελτίωση του κώδικα. Επιπλέον, οι πλατφόρμες αυτές ελέγχουν τις διαφορετικές εκδόσεις του κώδικα ενός έργου, ώστε ο προγραμματιστής να μπορεί να ανατρέξει σε οποιαδήποτε από αυτές, εάν το επιθυμεί. Όλες οι τροποποιήσεις, οι οποίες διενεργούνται από ένα πρόσωπο της ομάδας ανάπτυξης λογισμικού σε μία δεδομένη χρονική στιγμή, συγκεντρώνονται σε ένα commit, όπου καταγράφονται μάλιστα όλοι οι λόγοι πίσω από αυτές. Έτσι, γίνεται κατανοητό ότι τέτοιες συλλογές αλλαγών εμπεριέχουν πολλές χρήσιμες πληροφορίες για τον τρόπο με τον οποίο εξελίσσεται ένα έργο λογισμικού. Η εφαρμογή τεχνικών του κλάδου της εξόρυξης δεδομένων στις δημόσιες αποθήκες λογισμικού και σε όλα τα δεδομένα που αναφέρθηκαν παραπάνω θα μπορούσε να φέρει στο φως ορισμένες συχνές διορθώσεις σφαλμάτων, συστηματικές τροποποιήσεις, επαναλαμβανόμενους τύπους αλλαγών στην αρχιτεκτονική, καθώς και κάποια ευρέως χρησιμοποιούμενα σχεδιαστικά πρότυπα, γνωστά ή μη. Μία εκτενής βιβλιογραφική έρευνα σε αυτόν τον τομέα αποκαλύπτει ότι οι περισσότερες προσπάθειες επιστημόνων έχουν στραφεί στις διορθώσεις σφαλμάτων και στις συστηματικές τροποποιήσεις, με αποτέλεσμα να έχουν αγνοηθεί κάποια λιγότερο λεπτομερή, δηλαδή πιο υψηλού επιπέδου (high level) μοτίβα εξέλιξης ή συγγραφής κώδικα. Στο πλαίσιο αυτό, η παρούσα διπλωματική εργασία προσπαθεί να ανακαλύψει τις σχέσεις ανάμεσα στις διάφορες κλάσεις ενός προγράμματος, αλλά και να παρακολουθήσει τον τρόπο με τον οποίο αυτές αλλάζουν στο πέρασμα του χρόνου. Για να επιτευχθούν οι παραπάνω στόχοι, προσαρμόζεται ένα εργαλείο εξαγωγής σχέσεων (Relationships Extractor), η λειτουργία του οποίου βασίζεται στην ανάλυση των Αφηρημένων Συντακτικών Δέντρων (Abstract Syntax Trees) που αφορούν τους κώδικες μερικών από τα πιο δημοφιλή έργα λογισμικού της διαδικτυακής πλατφόρμας του Github. Αφού αναλυθούν και επεξεργαστούν αυτά τα συντακτικά δέντρα, εξάγονται πληροφορίες για τη λειτουργία των κλάσεων, την αφαιρετικότητά τους και την κληρονομικότητα, οι οποίες στη συνέχεια μοντελοποιούνται σε γράφους (με τις κλάσεις ως κόμβους και τις συνδέσεις τους ως ακμές). Αφού λοιπόν ολοκληρωθούν οι παραπάνω ενέργειες για την τελική μορφή του εκάστοτε προγράμματος, η ίδια σειρά ενεργειών ακολουθείται και για κάθε στιγμιότυπό του, εξάγοντας τη διαφορά ως προς τις σχέσεις ανάμεσα στην έκδοσή του πριν και μετά από κάθε commit ξεχωριστά. Τέλος, εφαρμόζοντας τον αλγόριθμο gSpan (graph-based Substructure pattern mining), έναν αλγόριθμο αναζήτησης συχνών υπογράφων σε ένα σύνολο γράφων, ανιχνεύονται ορισμένα ευρέως χρησιμοποιούμενα από την παγκόσμια προγραμματιστική κοινότητα, μοτίβα σχεδίασης και εξέλιξης λογισμικού.Δελεμήσης Δημήτριος
Τα τελευταία χρόνια η εξάπλωση του διαδικτύου και των εφαρμογών του αυξάνεται με ραγδαίους ρυθμούς, καταλαμβάνοντας ολοένα και μεγαλύτερο μέρος της καθημερινότητας των ανθρώπων. Πλέον, το διαδίκτυο αποτελεί βασικό και αναγκαίο μέσο επικοινωνίας, ψυχαγωγίας, ενημέρωσης, αγοροπωλησιών και άλλων πολλών λειτουργιών που πια γίνονται μέσω αυτού. Μαζί με την ανάπτυξη αυτών των δυνατοτήτων, δυστυχώς, αυξήθηκαν και οι παράνομες ενέργειες όπως η εξαπάτηση χρηστών, η πρόσβαση σε εμπιστευτικές και απόρρητες πληροφορίες, η προώθηση ορισμένων προϊόντων ακόμα και η διακοπή διάθεσης ιστοσελίδων από το διαδίκτυο, εκμεταλλεύοντας τις αδυναμίες και τα τρωτά σημεία στην ασφάλεια των διαδικτυακών εφαρμογών και συστημάτων. Με τον όρο κυβερνοασφάλεια ορίζουμε την ανάπτυξη συστημάτων και μεθόδων προστασίας με στόχο τον εντοπισμό και την αναγνώριση μίας επικείμενης διαδικτυακής επίθεσης συμβάλλοντας έτσι δραστικά στην προστασία από τις κακόβουλες ενέργειες. Από την άλλη, και ο τομέας της Μηχανικής Μάθησης επιδεικνύει μεγάλη άνθιση. Η Μηχανική Μάθηση ασχολείται με τον προγραμματισμό του υπολογιστή ώστε να μπορεί να «σκέφτεται» και να «αποφασίζει», και όχι μόνο να εκτελεί ρητά εντολές που του έχουν υπαγορευθεί από τον προγραμματιστή. Πλέον τεχνικές Μηχανικής Μάθησης εφαρμόζονται σε μία πλειάδα πεδίων του διαδικτύου, όπως είναι η κυβερνοασφάλεια με την οποία η παρούσα διπλωματική εργασία ασχολείται. Στο πλαίσιο της παρούσας διπλωματικής εργασίας, μοντελοποιήθηκε και αναπτύχθηκε ένα σύστημα το οποίο λαμβάνει απαραίτητες και χρήσιμες πληροφορίες για την συμπεριφορά του χρήστη σε μια διαδικτυακή εφαρμογή ηλεκτρονικού εμπορίου και αφού τις αποθηκεύει και τις επεξεργάζεται με συγκεκριμένο τρόπο, εν τέλει τις τροφοδοτεί σε μοντέλα μηχανικής μάθησης ακολουθιακής ταξινόμησης ώστε να χαρακτηριστεί η συμπεριφορά του χρήστη είτε καλόβουλη είτε κακόβουλη.Αντώνιος Ελευθεριάδης
Η αυξανόμενη χρήση του διαδικτυακού λογισμικού και η δημοφιλία του λογισμικού-ως-υπηρεσία έχει δημιουργήσει ένα μεγάλο κενό ασφαλείας στα συστήματα που μέχρι πριν από λίγα χρόνια \"έτρεχαν\" σε κλειστά δίκτυα: η πληροφορία (ευαίσθητη και μη) είναι πλέον διαθέσιμη στο διαδίκτυο. Κατά συνέπεια, η εφαρμογή κατάλληλων τεχνικών ασφάλειας του λογισμικού είναι μονόδρομος για τη θωράκισή της. Ο έλεγχος ασφάλειας πρέπει πλέον να γίνεται σε διάφορα και διαφορετικά επίπεδα, όπως στο επίπεδο δικτύου, στο επίπεδο του λειτουργικού, αλλά και στο επίπεδο της εφαρμογής. Στο πλαίσιο αυτό η παρούσα διπλωματική αποσκοπεί στη σχεδίαση και ανάπτυξη ενός μηχανισμού για την αναγνώριση πιθανών επιθέσεων ασφαλείας με τη χρήση τεχνικών μηχανικής μάθησης. Στόχος είναι η εφαρμογή τεχνικών μηχανικής μάθησης για την αναγνώριση \"καλών\" και “κακών” προτύπων συμπεριφοράς στο επίπεδο χρήστη (application-level). Ανάλυση θα γίνει σε δυναμικό επίπεδο (κατά τη λειτουργία των εφαρμογών) και θα αναπτυχθεί ένας μηχανισμός λήψης αποφάσεων.Χωραφάς Χρήστος
Στην εποχή της ταχείας ανάπτυξης της τεχνολογίας, η χρήση ρομποτικών συστημάτων είναι ευρεία σε όλο το φάσμα της σύγχρονης ζωής, και η αυτοματοποίηση που επιτυγχάνεται με τη χρήση τους, αποφέρει μεγάλη και ταχύτερη παραγωγή με σχετικά μικρότερο κόστος. Ωστόσο, τα ρομπότ είναι συχνά ασυνεπή κατά τη δοκιμή, καθώς υπάρχουν πολλές απροσδόκητες μεταβλητές. Οι ρομποτικές προσομοιώσεις δίνουν τη λύση στο πρόβλημα αυτό, αφού παρέχουν ένα χαμηλού κόστους, εύκολης πρόσβασης εικονικό περιβάλλον ανάπτυξης ρομπότ. Χρησιμοποιούνται για τη γρήγορη δοκιμή αισθητήρων, την αξιολόγηση του σχεδιασμού ενός ρομπότ, την προσομοίωση εικονικών αισθητήρων, παρέχουν ελαχιστοποιημένο μοντέλο για προβλέψιμους ελεγκτές μοντέλων, μια αρχιτεκτονική για πραγματικό έλεγχο των ρομπότ και ούτω καθεξής. Οι ρομποτικές προσομοιώσεις λαμβάνουν χώρα σε ειδικά λογισμικά, τους προσομοιωτές ρομποτικής. Ένας προσομοιωτής ρομποτικής είναι ένας προσομοιωτής, που χρησιμοποιείται για τη δημιουργία μιας εφαρμογής για ένα φυσικό ρομπότ χωρίς να εξαρτάται από το πραγματικό μηχάνημα, εξοικονομώντας έτσι κόστος και χρόνο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτές οι εφαρμογές μπορούν να μεταφερθούν στο φυσικό ρομπότ χωρίς τροποποιήσεις. Μία από τις πιο δημοφιλείς εφαρμογές για προσομοιωτές ρομποτικής είναι η τρισδιάστατη μοντελοποίηση και απόδοση ενός ρομπότ και του περιβάλλοντός του. Αυτός ο τύπος λογισμικού ρομποτικής έχει ένα μοντέλο, που είναι ένα εικονικό ρομπότ, ικανό να μιμείται την κίνηση ενός πραγματικού ρομπότ σε μια πραγματική κατάσταση. Oρισμένοι προσομοιωτές μάλιστα χρησιμοποιούν μια μηχανή φυσικής, για μια πιο ρεαλιστική παραγωγή κίνησης του ρομπότ. Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός προσομοιωτών ρομποτικής, με τον καθένα να εξυπηρετεί, σε διαφορετικό βαθμό από τους άλλους, είτε διαφορετικούς είτε ίδιους σκοπούς. Παρόλο, όμως, που οι προσομοιωτές γενικότερα προσφέρουν μια πληθώρα προτερημάτων, η ανάγκη για την παραγωγή εφαρμογών και λογισμικού υψηλής ποιότητας έχει γίνει πιο επιτακτική απο ποτέ. Η αύξηση της παραγωγικότητας, ο έλεγχος (αποσφαλμάτωση), η επαλήθευση και συντήρηση του λογισμικού παίζουν καθοριστικό ρόλο στην ποιότητα του τελικού προϊόντος. Τα σύγχρονα λογισμικά, αντιθέτως, εμπεριέχουν μεγάλη πολυπλοκότητα, αφού συχνά αποτελούνται από εκατοντάδες γραμμές κώδικα, διανεμημένες σε πολλά διαφορετικά αρχεία, και εξαρτώνται από πολυάριθμες βιβλιοθήκες. Η αλλαγή μίας και μόνο γραμμής κώδικα, μπορεί να επηρεάσει τη λειτουργικότητα ολόκληρου του συστήματος και να προκαλέσει σφάλματα, κάτι που είναι πολύ πιθανό, αφού τα περισσότερα λογισμικά απαιτούν μεγάλο πλήθος ατόμων για την ανάπτυξή τους.(continue in full text)Ανθή Παλάζη
Η αυξανόµενη δηµοτικότητα των κινητών τηλεφώνων (smartphones) έχει εγείρει σοβαρούς προβληµατισµούς σχετικά µε την ασφάλεια τους. Αυτό οφείλεται στο ότι σε αυτές τις συσκευές διατηρούνται πλέον ευαίσθητα προσωπικά και συχνά επαγγελµατι κά δεδοµένα και οι υπάρχοντες τρόποι αυθεντικοποίησης έχουν αποδειχθεί αναποτελε σµατικοί. Κωδικοί-µοτίβα και PIN, συγκεκριµένα, µπορούν εύκολα να αποκτηθούν από υποκλοπείς κοιτάζοντας κρυφά τις κινήσεις του ϑύµατος στην οθόνη του κινητού, ενώ όλοι οι ευρέως χρησιµοποιούµενοι τρόποι αυθεντικοποίησης, γενικότερα, προσφέρουν αυθεντικοποίηση µόνο κατά το ξεκλείδωµα της συσκευής, αφήνοντας την χωρίς καµία προστασία µετά από αυτό το στάδιο. Στη διπλωµατική αυτή, εισάγεται µια συνεχής και έµµεση προσέγγιση αυθεντικοποίησης που µπορεί να λειτουργήσει ως συµπληρω µατικός τρόπος αυθεντικοποίησης. Η προσέγγιση αυτή υποβοηθείται και ενισχύεται από την ανάπτυξη µιας µεθοδολογίας εξατοµίκευσης των κριτηρίων αυθεντικοποίησης, η οποία ϐασίζεται στον τρόπο που διαφορετικοί χρήστες συµπεριφέρονται ανάλογα µε το περιεχόµενο της οθόνης που πλοηγούνται. Αυτή η τελευταία προσθήκη µπορεί εν δεχοµένως να ϑεωρηθεί και ως η σηµαντικότερη συνεισφορά αυτής της διπλωµατικής στον τοµέα της συνεχούς και έµµεσης αυθεντικοποίησης, καθώς δεν έχουν διερευνηθεί ακόµα πολλοί τρόποι ϐελτιστοποίησης των µεθόδων αυθεντικοποίησης. Για να επιτευ χθούν αυτοί οι στόχοι, αξιοποιήθηκε µια συµπεριφορική, ϐιοµετρική ϐάση δεδοµένων, που περιέχει χειρονοµίες διαφόρων χρηστών. ∆ύο τύποι χειρονοµιών αναλύθηκαν, χειρονοµίες αγγίγµατος της οθόνης (taps) και χειρονοµίες κατά τις οποίες κινείται το δάχτυλο κατά µήκος της οθόνης (swipes), ως προς τη δυνατότητά τους να διαχωρίζουν τους χρήστες. Οι Μηχανές ∆ιανυσµάτων Υποστήριξης Μίας Κλάσης (One-Class SVM) έπαιξαν σηµαντικό ϱόλο στην ανάπτυξη αυτής της µεθοδολογίας καθώς εκπαιδεύονται µε τη χρήση χειρονοµίων ενός και µόνο χρήστη, κάτι που µπορεί να εφαρµοστεί και σε ϱεαλιστικές συνθήκες. Το πρόβληµα του καθορισµού της διακύµανσης που εµφανίζει κάθε χρήστης στη συµπεριφορά του (ϐάσει του περιεχοµένου της οθόνης που πλοη γείται) αντιµετωπίστηκε σαν πρόβληµα οµαδοποίησης, µε τη ϐοήθεια του αλγορίθµου k-means. Η µεθοδολογία αποδείχθηκε αποτελεσµατική, ειδικά κατά την ανάλυση χει ϱονοµιών swipes, και η ενσωµάτωση πληροφοριών συµπεριφοράς σε συνδυασµό µε το περιεχόµενο της οθόνης πλοήγησης µπορεί να επιφέρει σηµαντικές ϐελτιώσεις κατά την αυθεντικοποίηση χρηστών.Παρασκευόπουλος Ιάσων
Ο κόσμος του διαδικτύου των πραγμάτων (Internet of Things, IoT) αναπτύσσε-ται με εκθετικούς ρυθμούς τα τελευταία χρόνια. Κάθε χρόνο νέες συσκευές εισβά-λουν στην ανθρώπινη καθημερινότητα και περιμένουν να ελεγχθούν. Νέο λογισμικόπρέπει να αναπτυχθεί για την αλληλεπίδραση με αυτές τις συσκευές και νέες εφαρ-μογές μπορούν να υλοποιηθούν με βάση αυτό.Ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων χάνει τα πραγματικά πλεονεκτήματα του IoTμιας και δεν μπορεί να αναπτύξει νέες εφαρμογές για προσωπική του χρήση, αφούτου λείπει το τεχνολογικό υπόβαθρο που χρειάζεται.Η οδηγούμενη από μοντέλα μηχανική (MDE) μπορεί να βοηθήσει αυτούς τουςανθρώπους, αφού λύνει προβλήματα λογισμικού χρησιμοποιώντας μοντέλα του φυ-σικού και του εικονικού κόσμου. Λίγες προσπάθειες έχουν γίνει για την εφαρμογήτου MDE στον κόσμο του IoT. Ακόμα λιγότερες είναι οι προσπάθειες που βοηθούντους τεχνολογικά ακατάρτιστους να αναπτύξουν εφαρμογές για το IoT. Η παρούσαδιπλωματική εργασία προτείνει μερικά εργαλεία για την μοντελοποίηση των συ-σκευών του IoT και των συνδέσεών τους. Επιπρόσθετα, προσφέρει μία γραμματικήκειμένου για τον ορισμό αυτών των μοντέλων. Επίσης, αναπτύσσει μία βιβλιοθήκηγια των έλεγχο συσκευών μέσω κοινών APIs. Τέλος, μέσω αυτόματης παραγωγήςκώδικα προτείνει έναν τρόπο ελέγχου αυτών των συσκευών, χρησιμοποιώντας έναrapsberry pi μαζί με διαδικτυακά σημεία επικοινωνίας.Σιάτος Παναγιώτης
Το διαδίκτυο αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής ζωής του ανθρώπου, αναντικάταστατο κομμάτι άντλησης πληροφορίας, μέσο κοινωνικοποίησης, χρήσης υπηρεσιών και αγοραπωλησίας. Η πληθώρα των διαθέσιμων ιστότοπων που προσφέρουν παρόμοιες ή και διαφορετικές υπηρεσίες, έχει οδηγήσει σε μια νέα πραγματικότητα όπου κάθε χρήστης μπορεί να βρει ιστοσελίδες που καλύπτουν κάθε του ανάγκη. Συνεπώς, ιστοσελίδες παρόμοιου περιεχομένου και παροχής υπηρεσιών επικεντρώνονται στη βελτιστοποίηση της “εμπειρίας χρήστη” (User Experience) για να προσελκύσουν όσο το δυνατό περισσότερους χρήστες. Ειδικότερα, η εμπειρία χρήστη αναφέρεται στην αλληλεπίδραση ενός χρήστη με μία ιστοσελίδα και επικεντρώνεται στη γενική εμπειρία που προσφέρει ένας ιστότοπος ή μία εφαρμογή στο χρήστη. Η εμπειρία αυτή αποτελείται και επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες. Αντικείμενο της διπλωματικής είναι η χρήση δεδομένων του λογισμικού Google Lighthouse, ενός αυτοματοποιημένου εργαλείου για τη βελτίωση της ποιότητας “εμπειρία χρήστη” σε έναν ιστότοπο, και η διερεύνηση των χαρακτηριστικών εκείνων που επηρεάζουν τις μετρικές απόδοσης “εμπειρία χρήστη”, όπως ορίζονται από το παραπάνω λογισμικό. Αναλυτικότερα, χρησιμοποιήθηκαν δεδομένα του Google Lighthouse από 200 χιλ. ιστοσελίδες και εξήχθεισαν 85 χαρακτηριστικά που περιγράφουν ποσοτικά τη σύνθεση, δομή και πόρους μίας ιστοσελίδας. Χρησιμοποιώντας αυτά τα χαρακτηριστικά εφαρμόστηκε μηχανική παλινδρόμηση και βρέθηκαν εκείνα τα χαρακτηριστικά με ανάλογο βαθμό σημαντικότητας που προβλέπουν τις μετρικές απόδοσης της εμπειρίας χρήστη όπως ορίζονται από το πρόγραμμα προσομοίωσης. Τελικός σκοπός της διπλωματικής είναι ένας front-end προγραμματιστής ιστοσελίδας να μπορεί να ιεραρχήσει και να επικεντρωθεί σε εκείνα τα χαρακτηριστικά που θα βελτιώσουν τις μετρικές απόδοσης του Google Lighthouse και κατά συνέπεια της εμπειρίας του τελικού του χρήστη.Ζηκόπης Ευάγγελος
Οι σύγχρονες ομάδες ανάπτυξης λογισμικού έχουν εξελιχθεί σε όλους τους τομείς, ξεφεύγοντας απο τα παλαιά πρότυπα εργασίας. Σήμερα, οι εν λόγω ομάδες ακολουθούν νέους κανόνες σχετικά με τη διαχείριση εργασιών και κάνουν ευρεία χρήση εργαλείων αποθήκευσης κώδικα και καταγραφής σφαλμάτων. Η εντατική χρήση συστημάτων αποθήκευσης κώδικα, έχει συγκεντρώσει έναν μεγάλο όγκο πληροφοριών που σχετίζονται με όλα τα στάδια της παραγωγής λογισμικού. Η αξιοποίηση αυτής της πληροφορίας, είναι δυνατόν να συμβάλλει στην εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων αναφορικά με τη σωστή παραγωγή λογισμικού. Οι νέες τάσεις που εμφανίζονται γύρω απο τις μεθόδους ανάπτυξης κώδικα στοχεύουν στη σωστή κατανομή των εργασιών στους μηχανικούς, στην ταχεία προσαρμογή σε νέες καταστάσεις και στη δόμηση ενός χρονικού προγραμματισμού που θα ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Η επίτευξη των παραπάνω στο δυναμικό περιβάλλον μεγάλων οργανισμών ανοιχτού λογισμικού, δύναται να επιτευχθεί μέσω της ανάλυσης των μεθόδων ανάπτυξης λογισμικού και της σχεδίασης συστημάτων αυτοματοποίησης σχετικών διαδικασιών. Η παρούσα διπλωματική παρουσιάζει ένα σύστημα που συμβάλλει στην πρόβλεψη του χρόνου επίλυσης των σφαλμάτων λογισμικού, με τη χρήση τεχνικών εξόρυξης δεδομένων. Το σύστημα που σχεδιάστηκε συγκεντρώνει πληροφορία αναφορικά με τα σφάλματα λογισμικού απο έργα που φιλοξενούνται στο σύστημα ελέγχου εκδόσεων GitHub. Η συμβολή της υλοποιήσής μας στο πρόβλημα του αποδοτικού χρονοπρογραμματισμού, γίνεται μέσω της ταξινόμησης των σφαλμάτων λογισμικού κάθε έργου σε κλάσεις, ανάλογα με τον προβλεπόμενο χρόνο επιδιόρθωσής τους. Η προσέγγισή μας είναι πολυεπίπεδη και λαμβάνει υπόψιν τα χαρακτηριστικά του τίτλου, της περιγραφής, του assignee και των labels του σφάλματος. Για κάθε ένα απο τα επιμέρους χαρακτηριστικά αναπτύχθηκε ένα υποσύστημα που το αναλύει και εξάγει ένα βαθμό συμμετοχής του σφάλματος στις επιμέρους κλάσεις. Η τελική πρόβλεψη και ταξινόμηση του σφάλματος σε μια κλάση πραγματοποιείται μέσω νευρωνικού δικτύου, το οποίο συνδυάζει τους βαθμούς συμμετοχής που έχουν εξαχθεί απο κάθε υποσύστημα. Επιπλέον, με γνώμονα τη διεξαγωγή μιας ακέραιης έρευνας αναπτύχθηκαν τεχνικές αντιμετώπισης των ιδιαιτεροτήτων που διέπουν τα δεδομένα έργων ανοιχτού λογισμικού. Το σύστημα που σχεδιάστηκε στα πλαίσια της διπλωματικής, αξιολογείται σε δεδομένα απο 26 έργα ανοιχτού λογισμικού που φιλοξενούνται σε αποθετήρια του GitHub και έχουν συνολικά 11099 issues. Τα έργα που εξετάστηκαν είναι γραμμένα σε Java και προέρχονται απο τους πιο μεγάλους οργανισμούς στο GitHub. Απο την παρατήρηση των αποτελεσμάτων, μπορούμε να καταλήξουμε ότι η προσέγγιση μας μπορεί να αποδώσει σε ικανοποιητικό βαθμό, ειδικότερα για την περίπτωση της δυαδικής ταξινόμησης όπου εμφανίζει υψηλές μετρικές αξιολόγησης.Μπέλλος Βασίλειος
Η επιστήμη των δεδομένων αν και προϋπήρχε, στις μέρες μας κυριαρχεί και ενδέχεται να κάνει το ίδιο στο μέλλον. Η ύπαρξη τεράστιου αποθηκευτικού χώρου και ισχυρών επεξεργαστών, ικανών να διαχειριστούν αντίστοιχου μεγέθους βάσεις δεδομένων, έχουν δώσει τη δυνατότητα συλλογής πληροφορίας σε κάθε εργασιακό χώρο, από τον κλάδο της ιατρικής και των μηχανικών, μέχρι τις τέχνες και τον αθλητισμό. Στη συγκεκριμένη διπλωματική εργασία θα σταθούμε στο χώρο του επαγγελματικού αθλητισμού και συγκεκριμένα της καλαθοσφαίρισης (Basketball). Αρχικά θα παρουσιαστούν βασικές γνώσεις γύρω από το άθλημα, θα αναφερθούν κάποια από τα εργαλεία συλλογής πληροφορίας και θα αναλυθεί η σημασία και ο ρόλος των δεδομένων στην προπόνηση, στην προετοιμασία των αθλητών αλλά και στις αποφάσεις των προπονητών. Στη συνέχεια, έχοντας συλλέξει δεδομένα με τη χρήση του συστήματος REMEDES πάνω σε συγκεκριμένο ασκησιολόγιο καλαθοσφαίρισης, αναπτύχθηκε ένα σύστημα αξιολόγησης αθλητικών επιδόσεων, χρησιμοποιώντας τη γλώσσα προγραμματισμού Python και διάφορες τεχνικές επεξεργασίας και προ-επεξεργασίας δεδομένων (Data Preprocessing) και μηχανικής μάθησης (Machine Learning). Σκοπός του εν λόγω συστήματος είναι η όσο το δυνατόν πιο αντιπροσωπευτική αξιολόγηση μη αθλητών, αθλητών και αθλητών Basketball σε συγκεκριμένες ασκήσεις που αφορούν φυσικά την καλαθοσφαίριση. Κατά τη διάρκεια της ανάλυσης αλλά και με την προσεκτική παρακολούθηση των αποτελεσμάτων, προέκυψαν κάποια πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα που θα παρουσιαστούν και θα ερμηνευθούν στην παρούσα διπλωματική εργασία.Ιωσήφ Χατζηκυριάκου
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια ραγδαία ανάπτυξη στο τομέα των υπηρεσιών νέφους(cloud computing) η οποία προκάλεσε το ενδιαφέρον πολλών επιχειρήσεων, με τη ζήτησή τους να αυξάνεται συνεχώς όπως επίσης και ο αριθμός των παρόχων που προσφέρουν αυτές τις υπηρεσίες. Όμως, παρά το ότι έχει εδραιωθεί η χρήση του cloud computing προσφέροντας πολλά πλεονεκτήματα, ανακύπτουν και διάφορες προκλήσεις, όπως η ασφάλεια των δεδομένων. Βασικό στοιχείο της διαδικασίας ανάπτυξης λογισμικού αποτελεί η συχνή πραγματοποίηση ελέγχων (tests) στην εφαρμογή, που αποσκοπεί στην διασφάλιση της ποιότητας, και την ελαχιστοποίηση των σφαλμάτων (bugs) , κάτι που επιτυγχάνεται μέσω των συστημάτων συνεχούς ενσωμάτωσης (Continuous Integration, CI). Μετά την επιτυχημένη εκτέλεση των αυτοματοποιημένων ελέγχων, το CI αποστέλλει και εκτελεί την τελευταία έκδοση του κώδικα στο δοκιμαστικό (staging) ή στο τελικό (production) περιβάλλον αυτόματα μέσω των συστημάτων Continuous Deployment (CD) και Continuous Delivery (CDE). Ο σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η σύγκριση των παρόχων cloud, και ακολούθως η ανάπτυξη μιας μεθοδολογίας, μέσω της οποίας να απλοποιείται η χρήση ενός συστήματος CI + CD/CDE. Η προσέγγισή μας ενσωματώνει επίσης στατική ανάλυση και αξιολόγηση ποιότητας κώδικα. Η υλοποίηση του CI καθώς και των διαδικασιών CD/CDE γίνονται μέσω του διαδικτυακού εργαλείου ανοιχτού κώδικα Gitlab, όπου γίνεται χρήση έτοιμων pipelines με υποστήριξη εφαρμογών Node.js και Django, ενώ η στατική ανάλυση πραγματοποιείται μέσω του Code Quality που υπάρχει ενσωματωμένο στο Gitlab και βασίζεται στο εργαλείο Code Climate. Η αυτοματοποίηση της εγκατάστασης των προαπαιτούμενων για το deployment της εφαρμογής,δηλαδή η προετοιμασία του server, και το πρώτο deployment , πραγματοποιoύνται μέσω του εργαλείου διαχείρισης διαμόρφωσης λογισμικού Ansible. Ακόμη, δίνεται η δυνατότητα στο χρήστη για deployment της εφαρμογής στη cloud πλατφόρμα Heroku χωρίς να χρειάζεται η χρήση του Ansible. Το προϊόν της εργασίας απευθύνεται κυρίως σε φοιτητές ή προγραμματιστές με μικρή εμπειρία οι οποίοι θέλουν να ασχοληθούν και να κάνουν τα πρώτα τους βήματα με το CI του Gitlab.Γιόκοτος Κωνσταντίνος
Όπως το Διαδίκτυο άλλαξε τον τρόπο που οι άνθρωποι αλληλεπιδρούν με την πληροφορία, έτσι και τα κυβερνοφυσικά συστήματα αλλάζουν τον τρόπο που οι άνθρωποι αλληλεπιδρούν με τα υπολογιστικά συστήματα. Τα κυβερνοφυσικά συστήματα ενσωματώνουν αισθητήρες, υπολογιστικές δυνατότητες, έλεγχο και δικτύωση σε φυσικά αντικείμενα, συνδέοντάς τα στο Διαδίκτυο, αλλά και μεταξύ τους. Ενδεικτικό παράδειγμα τέτοιων συστημάτων είναι τα ρομποτικά συστήματα, καθώς συνδυάζουν αλληλεπίδραση με το περιβάλλον και υπολογιστικές ικανότητες. Παρόλο που η ρομποτική είναι παραδοσιακά συνυφασμένη με τη βιομηχανία, τα τελευταία χρόνια έχει επεκταθεί και σε άλλους κλάδους, όπως στην ιατρική, στην αυτόνομη εξερεύνηση αλλά και σε τομείς της καθημερινής ζωής, όπως για οικιακή χρήση και ψυχαγωγία. Παράλληλα, ραγδαία αύξηση παρουσιάζει και το Διαδίκτυο των Πραγμάτων (Internet of Things – IoT), όπου πλέον αντικείμενα της καθημερινότητας είναι εξοπλισμένα με αισθητήρες για τη συλλογή δεδομένων από το περιβάλλον και συνδέονται στο Διαδίκτυο για να μοιραστούν αυτά τα δεδομένα. Λόγω της κινητικότητας που προσφέρουν τα ρομποτικά συστήματα, η ενσωμάτωση τους στον IoT κόσμο θα επιτρέπει την καλύτερη επίδραση στο περιβάλλον, ενώ παράλληλα τα ρομπότ θα λαμβάνουν αποφάσεις βάσει δεδομένων άλλων συσκευών. Για να καταστεί αυτό δυνατό, πρέπει να ξεπεραστούν ορισμένοι περιορισμοί. Αφ’ ενός, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να υπάρχει η δυνατότητα του απομακρυσμένου ελέγχου και παρακολούθησης ενός ρομπότ. Δυστυχώς, το Robot Operating System (ROS), το πιο διαδεδομένο μεσολειτουργικό σύστημα για ανάπτυξη ρομποτικών εφαρμογών, περιορίζει τη διαχείριση του ρομπότ σε τοπικό δίκτυο. Παράλληλα, είναι επιθυμητό, χρήστες χωρίς ιδιαίτερες γνώσεις ρομποτικής και προγραμματισμού να έχουν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν τις εφαρμογές τους. Η παρούσα διπλωματική εργασία εστιάζει στην ανάπτυξη ενός συστήματος που θα αντιμετωπίζει τους παραπάνω περιορισμούς. Για την επικοινωνία μεταξύ του ρομπότ και του απομακρυσμένου υπολογιστή, χρησιμοποιείται ο μεσολαβητής μηνυμάτων RabbitMQ. Ταυτόχρονα, η ανάπτυξη των εφαρμογών και η ενσωμάτωση του ρομπότ στον IoT κόσμο πραγματοποιείται μέσω του Node-RED, ενός εργαλείου που επιτρέπει τη δημιουργία εφαρμογών για IoT συστήματα μέσω γραφικής διεπαφής, γεγονός που απλοποιεί σημαντικά τη δυσκολία της διαδικασίας του προγραμματισμού. Επιπλέον, υλοποιήθηκαν διάφορα σενάρια χρήσης που αναδεικνύουν τις δυνατότητες του συστήματος για την ανάπτυξη ρομποτικών εφαρμογών στα πλαίσια του IoT.Ανδρέας Γούλας
Στα τελευταία χρόνια, τα προ-εκπαιδευμένα γλωσσικά μοντέλα, όπως το BERT, έχουν επιτύχει state-of-the-art αποτελέσματα σε πολλά προβλήματα επεξεργασίας φυσικής γλώσσας. Ωστόσο, τα μοντέλα αυτά χαρακτηρίζονται συνήθως από μεγάλο αριθμό παραμέτρων και από μεγάλες απαιτήσεις σε μνήμη και επεξεργαστική ισχύ. Επομένως, η χρήση τους σε περιβάλλοντα περιορισμένων πόρων, όπως οι εφαρμογές on-the-edge, είναι συχνά δύσκολη. Στην παρούσα διπλωματική, εξετάζονται διάφορες τεχνικές απόσταξης γνώσης σε απλά μοντέλα BiLSTM με στόχο τη συμπίεση του μοντέλου Greek-BERT. Ο όρος «Απόσταξη Γνώσης» αναφέρεται σε ένα σύνολο από τεχνικές μεταφοράς γνώσης από ένα μεγάλο και πολύπλοκο μοντέλο σε ένα μικρότερο. Το Greek-BERT είναι ένα μονογλωσσικό μοντέλο BERT, το οποίο έχει αποδειχθεί πολύ αποτελεσματικό σε διάφορα προβλήματα επεξεργασίας φυσικής γλώσσας στα Νέα Ελληνικά. Για τον σκοπό αυτό, εκπαιδεύονται και αξιολογούνται διανυσματικές παραστά σεις λέξεων GloVe στα Νέα Ελληνικά, οι οποίες δεν ήταν προηγουμένως διαθέσιμες. Η εκπαίδευση του GloVe πραγματοποιείται σε ένα τεράστιο corpus κειμένων στα Νέα Ελληνικά, μεγέθους συνολικά 30GB. Για να είναι η σύγκριση των μοντέλων δίκαιη, το corpus κειμένων αντλήθηκε από τις ίδιες διαδικτυακές πηγές που χρησι μοποιήθηκαν για την προ-εκπαίδευση του Greek-BERT. Τα μοντέλα αξιολογούνται στο σύνολο δεδομένων XNLI και σε ένα σύνολο δεδομένων κατηγοριοποίησης κειμένου από την εφημερίδα «Μακεδονία». Για τη βέλτιστη μεταφορά γνώσης από το Greek-BERT στα μοντέλα BiLSTM αναπτύσσεται ένας αλγόριθμος επαύξησης δεδομένων, ο οποίος βασίζεται στις δια νυσματικές παραστάσεις GloVe. Η διαδικασία αυτή αποδεικνύεται ότι βελτιώνει σημαντικά την απόδοση των μοντέλων, κυρίως σε σύνολα μικρής κλίμακας. Πειραματικά αποδεικνύεται ότι η απόσταξη γνώσης μπορεί να βελτιώσει την απόδοση των απλών BiLSTM μοντέλων κατανόησης φυσικής γλώσσας στα Νέα Ελ ληνικά. Το τελικό μοντέλο ενός επιπέδου είναι 28.6x φορές πιο γρήγορο, διατηρεί το 96.0% της απόδοσης του Greek-BERT σε προβλήματα κατηγοριοποίησης κειμέ νου και το 86.9% σε προβλήματα NLI. Το μοντέλο δύο επιπέδων είναι 10.7x φορές πιο γρήγορο, διατηρώντας το 88.4% της απόδοσης του Greek-BERT σε προβλήματα NLI.Κορκούτι Διονύς
Η αυτόνομη οδήγηση είναι μια τεχνολογία η οποία αναπτύσσεται και εξελίσ σεται ραγδαία τα τελευταία χρόνια. Κυρίως στον βιομηχανικό τομέα, πολλές είναι οι εταιρίες που θέλουν να εδραιωθούν πρώτες στην αγορά και να φτιάξουν το «ιδανικό» αυτόνομο όχημα. Η βελτίωση της ασφάλειας των πολιτών, η μείωση του χρόνου μετακινήσεων αλλά και η εύρυθμη λειτουργία του κυκλοφοριακού συστή ματος, επιτάσσει την αυτοματοποίηση της οδήγησης. Σε ένα ιδεατό σενάριο, οι άνθρωποι θα μπορούν να μετακινούνται χωρίς να απαιτείται η προσοχή τους στον έλεγχο του οχήματος, τα αυτοκινητικά ατυχήματα θα τείνουν στο μηδέν και τα φανάρια όπως και άλλα είδη σήμανσης οδικής κυ κλοφορίας δεν θα είναι πλέον απαραίτητα, καθώς τα αυτοκίνητα θα μπορούν να ανταλλάσσουν πληροφορίες μεταξύ τους μέσω ενός δικτύου επικοινωνίας. Η ανά πτυξη όμως μιας τέτοιας τεχνολογίας είναι αρκετά περίπλοκη, καθώς απαιτείται ο έλεγχος πολλών τυχαίων και απρόβλεπτων συνθηκών. Για την επίτευξη μια τέτοιας πραγματικότητας είναι απαραίτητη η πολύ καλή αντίληψη του χώρου γύρω από το αυτόνομο όχημα, η προσαρμογή του στο περιβάλ λον και η άμεση απόκρισή του σε αλλαγές του περιβάλλοντος. Το όχημα θα πρέπει να πλοηγείται με ασφάλεια στο οδικό δίκτυο και να ανταποκρίνεται ανάλογα τόσο σε στατικά και όσο και σε δυναμικά εμπόδια. Επιπλέον, θα πρέπει να υπολογίζει και να αξιολογεί σενάρια αποφάσεων και να επιλέγει την κατάλληλη ανταπόκριση σύμφωνα με τις συνθήκες. Έτσι, τα αυτόνομα οχήματα θα πρέπει να είναι εξοπλι σμένα με εξειδικευμένους αισθητήρες όπου αναγνωρίζουν και χαρτογραφούν τον γύρω χώρο του οχήματος, με πολύπλοκα συστήματα ελέγχου και λήψης αποφάσεων αλλά και κατάλληλα συστήματα πρόβλεψης συμπεριφορών. Η παρούσα διπλωματική εστιάζει στην ανάπτυξη ενός τέτοιου συστήματος αυ τόνομης οδήγησης. Σκοπός του συστήματος είναι να κατευθύνει το όχημα από ένα αρχικό σημείο σε έναν τελικό προορισμό σε μία πόλη με οχήματα και πεζούς ενώ ταυτόχρονα υπολογίζει τον βέλτιστο και πιο σύντομο δρόμο, με ασφάλεια και συμ μόρφωση στους κανόνες οδικής κυκλοφορίας. Το σύστημα αναπτύχθηκε σε μορφή μεμονωμένου συστήματος (ego-only system) και επιλέχθηκε η μορφή του αρθρωτού συστήματος (modular system). Η υλοποίησή του έγινε σε γλώσσα προγραμματι σμού Python και του μεσολογισμικό ROS. Ο προσομοιωτής που επιλέχθηκε είναι το σύστημα Carla όπου και προσφέρει τα αυτοκίνητα, το αστικό περιβάλλον και τους φυσικούς νόμους για την διεξαγωγή των αποτελεσμάτων. Το σύστημα που αναπτύχθηκε αποτελείται από τα επιμέρους συστήματα 1) κατασκευής βασικού μονοπατιού, 2) αντίληψης, 3) πρόβλεψης συμπεριφοράς, 4) κατασκευής τοπικών μονοπατιών, 5) επιλογής συμπεριφοράς και 6) ελέγχου κινηματικής συμπεριφοράς του οχήματος. Τα συστήματα αυτά επικοινωνούν κατάλληλα μεταξύ τους για την για την επίτευξη της αυτόνομης οδήγησης. Στο σύστημα κατασκευής βασικού μονοπατιού δημιουργείται ένας κατευθυνό μενος γράφος του χάρτη και χρησιμοποιείται ο αλγόριθμος A* για την αναζήτηση της βέλτιστης διαδρομής. (continue in full text)Αναστάσιος Παπαδόπουλος
Οι ιστοσελίδες συνιστούν το πιο διαδεδομένο και πλέον απαραίτητο μέσο για όλους τους τομείς, από την ενημέρωση μέχρι και τη διασκέδαση. Η αισθητική τους αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του σχεδιασμού μιας ιστοσελίδας, καθώς o ρόλος της είναι πολυδιάστατος. Αρχικά, βοηθά στην υποστήριξη του περιεχομένου και της λειτουργικότητας μιας ιστοσελίδας ενώ ταυτόχρονα αποσκοπεί στο να κεντρίσει το ενδιαφέρον συγκεκριμένων δημογραφικών ομάδων. Επίκεντρο της παρούσας εργασίας είναι να διερευνήσει τη σημαντικότητα των δημογραφικών χαρακτηριστικών στην αξιολόγηση της αισθητικής μιας ιστοσελίδας, μέσω της χρήσης αλγορίθμων βαθιάς μάθησης. Για την επίλυση του προβλήματος εφαρμόστηκαν δύο διαφορετικές προσεγγίσεις. Η πρώτη αφορά την εκπαίδευση τριών διαφορετικών αρχιτεκτονικών συνελικτικών νευρωνικών δικτύων στο σύνολο των δεδομένων, την αρχιτεκτονική AlexNet, VGG16 και Xception. Η AlexNet έχει αξιολογηθεί ξανά στο συγκεκριμένο σετ και παρουσιάζει αξιόπιστα αποτελέσματα ενώ η VGG16 παρουσιάζεται ως μια βελτιωμένη λύση. Η Xception είναι μια σύγχρονη αρχιτεκτονική που δοκιμάζεται για πρώτη φορά στο σύνολο αυτό και ξεπέρασε τα βιβλιογραφικά αποτελέσματα. Η δεύτερη προσέγγιση περιλαμβάνει τον διαχωρισμό του σετ δεδομένων σε δημογραφικές ομάδες και την εκπαίδευση συνελικτικών δικτύων για κάθε ομάδα ξεχωριστά. Με αυτό τον τρόπο τα εκάστοτε μοντέλα μπορούν να αντιληφθούν τα χαρακτηριστικά της κάθε δημογραφικής ομάδας. Τέλος, τα μοντέλα αυτά ενώνονται με διαφορετικές συνδυαστικές μεθόδους και επιλέγεται η βέλτιστη για την αξιολόγηση και τη σύγκριση των αποτελεσμάτων. Στα πειράματα που πραγματοποιήθηκαν γίνονται συγκρίσεις μεταξύ των μοντέλων για κάθε προσέγγιση καθώς και παρουσίαση παραδειγμάτων. Σκοπός της εργασίας είναι να αναδείξει τον ρόλο και τη σημασία των δημογραφικών χαρακτηριστικών, ενώ παράλληλα επισημαίνεται και η συνεισφορά των εξελιγμένων αλγορίθμων βαθιάς μάθησης στην επίτευξη αξιόπιστων προβλεπτικών αποτελεσμάτων αναφορικά με υποκειμενικά ζητήματα, όπως είναι η πρόβλεψη αισθητικής ιστοσελίδων.Ψαροδήμου Μαρία
Με την ανάπτυξη της τεχνολογίας και την είσοδο στην 4η βιομηχανική επανάσταση, ο τομέας της μηχανολογικής συντήρησης επεκτείνεται καθώς μεταβαίνει από προληπτικά μέτρα σε προβλεπτικές τεχνικές που αξιοποιούν μεθόδους και μοντέλα μηχανικής μάθησης. Η κείμενη διπλωματική εργασία στοχεύει μέσα από έρευνα και εφαρμογή κλασσικών και καινοτόμων τεχνικών στον τομέα της ανίχνευσης ανωμαλιών και ταξινόμησης χρονοσειρών να υλοποιήσει ένα εύχρηστο και αξιόπιστο εργαλείο ταυτοποίησης βλαβών. Μια τέτοια υλοποίηση προϋποθέτει την έρευνα διαθέσιμων τεχνικών μηχανικής μάθησης, την υλοποίηση και προσαρμογή τους σε ένα πραγματικό βιομηχανικό περιβάλλον, και την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων στον επιτρεπόμενο βαθμό.Βερβέρης Χρήστος
Σήμερα, η ανάπτυξη της τεχνολογίας και η αξιοποίηση της σε όλους τους τομείς της ζωής του ανθρώπου, δημιουργεί την ανάγκη για λογισμικό που είναι έυκολα προσαρμόσιμο, ευπαρουσίαστο, επιλύει πολλούς τύπους προβλημάτων, είναι οικονομικό και αξιόπιστο. Η Μοντελοστραφής Μηχανική (MDE), δηλαδή η ανάπτυξη λογισμικού που στηρίζεται σε μοντέλα, η αυτόματη παραγωγή κώδικα με βάση αυτά τα μοντέλα, η δυνατότητα γραφικής απεικόνισης του λογισμικού σε συνδυασμό με τις τεχνικές του Αυτοματοποιημένου Ελέγχου Συμπερασμών (Automated Reasoning) καλύπτουν ανά περίπτωση τις παραπάνω ανάγκες. Στην παρούσα διπλωματική εργασία, έγινε αξιοποίηση όλων των παραπάνω τεχνικών για την κατασκευή ενός ολοκληρωμένου εργαλείου, στην πλατφόρμα του Eclipse, με στόχο την κάλυψη των προαναφερθέντων αναγκών. Πιο συγκεκριμένα στα πλαίσια της Μοντελοστραφούς Μηχανικής (MDE) κατασκευάστηκε ένα μέτα-μοντέλο που αποτελεί τον πηρύνα του συστήματος και ενσωματώνει όρους από το πεδίο του Λογισμού. Στη συνέχεια, πάνω σε αυτό δημιουργήθηκε μια γραφική διεπαφή, στο περιβάλλον του Sirius, που δίνει την δυνατότητα στον ενδιαφερόμενο να καταγράψει, με γραφικό τρόπο, το μοντέλο που επιθυμεί. Η καταγραφή του μοντέλου γίνεται με την μορφή εξισώσεων σωστά διατυπωμένων στα πρότυπα της Κατηγορηματικής Λογικής Πρώτης Τάξης (FOL). Από αυτό το μοντέλο ύστερα, παράγεται αυτόματα κώδικας Java, ο οποίος αξιοποιώντας συναρτήσεις και αντικείμενα της βιβλιοθήκης TweetyProject, διαμορφώνεται κατάλληλα ώστε να αποτελεί έγκυρη είσοδο για τον built-in prover της ίδιας βιβλιοθήκης που μπορεί να πραγματοποιεί λογικούς ελέγχους στα πρότυπα του Αυτοματοποιημένου Ελέγχου Συμπερασμών. Μερικές ακόμα βοηθητικές συναρτήσεις σε Java, ολοκληρώνουν το εργαλείο της διπλωματικής. Όλα τα παραπάνω καθιστούν, το σύστημα που αναπτύχθηκε σε αυτή την διπλωματική, ικανό να χρησιμοποιηθεί από διάφορους υπάρχοντες μηχανισμούς αυτόματης παραγωγής συστημάτων, προκειμένου να ελέγξουν την εγκυρότητα των υπό σχεδίαση συστημάτων, δίχως κάποιος να απαιτείται να υλοποιήσει λογισμικό που κάνει λογικούς συμπερασμούς.Ξανθόπουλος Κωνσταντίνος
Η εισαγωγή νέων τεχνολογιών στον τομέα του διαδικτύου των πραγμάτων (Inter net of Things) σε συνδυασμό με την ευρεία χρήση τους έχει προκαλέσει ζητήματα στους προγραμματιστές. Ένα από αυτά αφορά την διαλειτουργικότητα συστημά των που περιλαμβάνουν συσκευές που υποστηρίζουν διαφορετικά πρωτόκολλα και διεπαφές επικοινωνίας. Για τον λόγο αυτό αυξάνεται αρκετά η δυσκολία στην ανά πτυξη και συντήρηση εφαρμογών και συστημάτων που αποτελούνται από ποικίλες συσκευές και οντότητες. Στην αντιμετώπιση της πρόκλησης αυτής, σημαντικός παράγοντας μπορεί να αποτελέσει η μηχανική οδηγούμενη από μοντέλα (Model Driven Engineering), κυ ρίως γιατί αυξάνει το επίπεδο της αφαιρετικότητας (level of abstraction) ώστε να μην χρειάζεται να αντιμετωπιστούν οι λεπτομέρειες και οι περιορισμοί του συγκε κριμένου πεδίου από την πλευρά του χρήστη. Ακόμη, επιταχύνει την διαδικασία παραγωγής λογισμικού και αυξάνει την ποιότητά του, επιτρέποντας την σχεδίαση και ανάπτυξη επαναχρησιμοποιούμενου κώδικα. Προς το παρόν ωστόσο, η παρουσία του MDE στον κόσμο του IoT βρίσκεται σε πρώιμο στάδιο. Σε αυτά τα πλαίσια, η παρούσα διπλωματική εργασία περιγράφει μία λύση βασισμένη σε μοντέλα για την διασφάλιση της διαλειτουργικότητας σε IoT συ στήματα που βασίζονται στην οδηγούμενη από μηνύματα (Message Driven) επι κοινωνία. Το αποτέλεσμα της εργασίας αυτής είναι η MECO (Modeling Entities and COmmunications), μια γλώσσα περιγραφής πεδίου (Domain-specific language / DSL) που επιτρέπει σε απλούς χρήστες να σχεδιάζουν τέτοια συστήματα χωρίς σημαντική εμπειρία στον προγραμματισμό. Επίσης, μέσω ενός Model-to-Text με τασχηματισμού πραγματοποιείται αυτόματη παραγωγή λογισμικού που υλοποιεί τις επικοινωνίες και μέσω ενός Model-to-Model μετασχηματισμού παράγονται διαγράμματα και αρχεία τεκμηρίωσης που βοηθούν στην εποπτεία των περιγραφόμενων συστημάτων.Οδυσσέας Κυπαρίσσης
Στη σημερινή εποχή παρατηρείται ραγδαία ανάπτυξη των συστημάτων ελέγχου εκδόσεων και των αποθετηρίων ανοικτού λογισμικού. Τεράστιος όγκος νέων έργων λογισμικού υλοποιείται, αναπτύσσεται και συντηρείται μέσω των συστημάτων αυτών. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, οι μηχανικοί λογισμικού μπορούν να συνεργάζονται άμεσα μεταξύ τους, να οργανώνουν αποτελεσματικά τα έργα που υλοποιούν και να διατηρούν ένα συγχρονισμένο ιστορικό της εξέλιξής τους. Επομένως, ο όγκος πληροφορίας που αποθηκεύεται είναι τεράστιος και η αξιοποίηση του μπορεί να οδηγήσει στη δημιουργία έξυπνων και αποτελεσματικών συστημάτων. Τα αποθετήρια αυτά αποτελούν μια θαυμάσια πηγή πληροφοριών. Στη συγκεκριμένη εργασία υλοποιείται ένα σύστημα μηχανικής μάθησης το οποίο αποθηκεύει, επεξεργάζεται και ομαδοποιεί αλλαγές πηγαίου κώδικα που έχουν πραγματοποιηθεί κατά τη διάρκεια εξέλιξης των έργων λογισμικού με τελικό στόχο την εξόρυξη προτύπων αλλαγών πηγαίου κώδικα. Τα πρότυπα αυτά μπορούν να προσφέρουν προτάσεις σε νέα συστήματα που υλοποιούνται ώστε να πραγματοποιηθούν βελτιστοποιήσεις ή διορθώσεις πιθανών σφαλμάτων, οι οποίες έχουν γίνει επανειλημμένα σε μια πληθώρα διαφορετικών έργων λογισμικού στο παρελθόν. Η μεθοδολογία εφαρμόστηκε στα αποθετήρια του συστήματος GitHub. Μέσω του GitHub, εξορύσσονται οι αλλαγές των αρχείων πηγαίου κώδικα που περιέχονται στο ιστορικό εξέλιξης των αποθετηρίων. Οι αλλαγές αυτές αναπαρίστανται ως Αφηρημένα Συντακτικά Δέντρα (Abstract Syntax Trees) για τον υπολογισμό της ομοιότητας που παρουσιάζει η αλγοριθμική δομή τους. Επίσης, υπολογίζεται η λεξιλογική ομοιότητά τους και, έτσι, είναι εφικτή η τελική τους ομαδοποίηση. Ομάδες οι οποίες πληρούν συγκεκριμένες προϋποθέσεις περιέχουν πρότυπα αλλαγών πηγαίου κώδικα, τα οποία χρησιμοποιούνται για την παροχή συστάσεων σε νέα έργα λογισμικού.Δημήτριος Καραγεωργίου
Ο όρος επαλήθευση λογικής κατά την εκτέλεση οριοθετεί ένα πεδίο που εκτείνεται από τον έλεγχο λογισµικού για τη συµµόρφωση µε ένα σύνολο προδιαγραφών, έως την εναρµόνιση µε καλές λογικές πρακτικές κατά τη συγγραφή κώδικα. Στο πλαίσιο αυτό, υλοποιήσαµε τη lovpy, µια βιβλιοθήκη µεταπρογραµµατισµού για τη γλώσσα Python, που εισάγει σε αυτή τις δυνατότητες της επαλήθευσης λογικής κατά την εκτέλεση. Ο καθορισµός της πρότυπης λογικής γίνεται χρησιµοποιώντας τη διαισθητική γλώσσα έκφρασης προδιαγραφών Gherkin, ενώ η χρήση της βιβλιοθήκης δεν απαιτεί καµία αλλαγή στον υπάρχον κώδικα. Για την υλοποίησή της αξιοποιήσαµε µια σειρά εργαλείων της θεωρίας γράφων, της θεωρίας τυπικών γλωσσών, της χρονικής λογικής καθώς και µοντέλα βαθιάς µηχανικής µάθησης, εστιάζοντας περισσότερο στα νευρωνικά δίκτυα γράφων. Θεµελιώσαµε µαθηµατικά ένα νέο είδος γράφου για την αναπαράσταση χρονικών προδιαγραφών και ορίσαµε για αυτόν ένα σύνολο µαθηµατικά τεκµηριωµένων λογικών αλγορίθµων. Στη συνέχεια, αξιοποιήσαµε τις δοµές αυτές προκειµένου να υλοποιήσουµε ένα νέο σύστηµα αυτόµατης απόδειξης θεωρηµάτων, το οποίο µας εξασφαλίζει την απόλυτη εγκυρότητα των εντοπισµένων παραβιάσεων. Αξιολογήσαµε πέντε διαφορετικές αποδεικτικές αρχιτεκτονικές, αποτελούµενες από ευριστικούς κανόνες και απλά νευρωνικά µοντέλα, µέχρι µεγάλα νευρωνικά δίκτυα γράφων. Για την εκπαίδευση των νευρωνικών συστηµάτων υλοποιήσαµε ένα µηχανισµό παραγωγής συνθετικών θεωρηµάτων, αξιοποιώντας µια σειρά από µαθηµατικές ιδιότητες. Τέλος, χρησιµοποιήσαµε τη lovpy για να εντοπίσουµε σφάλµατα σε δύο δηµοφιλής βιβλιοθήκες ανοιχτού κώδικα, την Django και την Keras.Αθανάσιος Μανώλης
Το διαδίκτυο των πραγμάτων (Internet of Things ή IoT) είναι ένας κλάδος που εξελίσσεται ραγδαία ειδικά τα τελευταία χρόνια. Υπάρχει η δυνατότητα ανάπτυ ξης όλο και περισσότερων εφαρμογών, χρήσιμες για πολλούς ανθρώπους, είτε έχουν να κάνουν με απλές λειτουργίες σε συστήματα αυτοματισμού, είτε με μεγαλύτε ρης κλίμακας εφαρμογές στη βιομηχανία. Επομένως, όλο και περισσότερος κόσμος επιθυμεί να ασχοληθεί με το αντικείμενο αυτό. Η διαδικασία υλοποίησης ενός IoT συστήματος περιλαμβάνει την ανάπτυξη κώ δικα για τον έλεγχο των συσκευών. Μάλιστα, στις περισσότερες περιπτώσεις η γρήγορη απόκριση είναι υψίστης σημασίας, επομένως απαιτείται η ανάπτυξη χαμη λού επιπέδου κώδικα, καθώς και η χρήση λειτουργικών συστημάτων πραγματικού χρόνου (Real Time Operating System ή RTOS). Επίσης, λόγω της μεγάλης ετερογέ νειας IoT συσκευών που υπάρχουν στην αγορά, κρίνεται αναγκαία η κατανόηση των δυνατοτήτων που η εκάστοτε συσκευή μπορεί να προσφέρει, ώστε να γίνε ται η κατάλληλη επιλογή τους, προσαρμοσμένη στις ανάγκες του συστήματος προς υλοποίηση. Οι ενέργειες αυτές είναι λογικό να φαίνονται περίπλοκες σε κάποιους χρήστες, ειδικότερα στα άτομα που είναι τεχνολογικά ακατάρτιστα, δεν έχουν δηλαδή τις απαραίτητες προγραμματιστικές γνώσεις, αλλά παρόλα αυτά επιθυμούν να κατα σκευάσουν ένα IoT σύστημα π.χ. για προσωπική τους χρήση. Αυτό έχει ως αποτέ λεσμα μεγάλη μερίδα κόσμου που θέλει να ασχοληθεί με το IoT να αποθαρρύνεται. Η μοντελοστρεφής μηχανική (Model Driven Engineering ή MDE), έρχεται να δώσει λύση στα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσουν όσοι/ες θέλουν να ασχολη θούν με το IoT, αλλά και γενικότερα να απλοποιήσει τη διαδικασία παραγωγής λογισμικού, καθώς μπορεί να παρέχει την ανάπτυξη IoT συστημάτων σε ένα πιο αφαιρετικό επίπεδο, το οποίο είναι πιο φιλικό προς τον απλό χρήστη. Μέσω της παρούσας διπλωματικής εργασίας, δίνεται η δυνατότητα σε κάποιον/α να περιγράψει, με χρήση μοντέλων, IoT συσκευές, μέσω δύο γλωσσών συγκεκριμέ νου πεδίου (Domain Specific Language ή DSL) που αναπτύχθηκαν, για την περιγραφή των συσκευών και των μεταξύ τους συνδέσεων. Από τα μοντέλα πραγματοποιεί ται ένας Model-to-Text μετασχηματισμός για την αυτόματη παραγωγή λογισμικού, για μια πληθώρα IoT συσκευών, προσαρμοσμένη στα χαρακτηριστικά που επιθυ μεί ο χρήστης να έχει. Το λογισμικό ελέγχου των IoT συσκευών που παράγεται υλοποιεί την λήψη μετρήσεων από αισθητήρες και την αποστολή τους σε κάποιον μεσολαβητή (broker), αλλά και τον έλεγχο ενεργοποιητών μέσω του broker. Επίσης αποτελείται από χαμηλού επιπέδου κώδικα, καθώς έχει σχεδιαστεί σύμφωνα με τις απαιτήσεις ενός λειτουργικού συστήματος πραγματικού χρόνου, το RIOT. Τέλος, πραγματοποιείται και ένας Model-to-Model μετασχηματισμός για την παραγωγή διαγραμμάτων τα οποία βοηθούν στην οπτικοποίηση και άρα καλύτερη αντίληψη από τον χρήστη για τη συνδεσμολογία και ενδοεπικοινωνία του συστήματός του.Παναγιώτου Θεόφιλος
Η ανάπτυξη της Τεχνητής Νοημοσύνης τα τελευταία χρόνια έχει επιτρέψει τις τεχνολογίες ψηφιακών βοηθών να αναδειχθούν. Από κέντρα εξυπηρέτησης πελα τών εώς και ιατρικές διαγνώσεις, οι ψηφιακοί βοηθοί βρίσκουν εφαρμογή σε πολ λούς τομείς και χρησιμοποιούνται καθημερινά από χρήστες. Όλο και περισσότερες εταιρείες προσπαθούν να τους ενσωματώσουν στο πλαίσιό τους και οι τεχνολογίες πίσω από αυτούς συνεχώς εξελίσσονται. Επιπλέον, οι τεχνολογίες Ανοιχτού Κώδικα φέρνουν τα εργαλεία δημιουργίας ψηφιακών βοηθών πιο κοντά στους προγραμμα τιστές επιτρέποντας τους να πειραματιστούν με αυτά. Ένα τέτοιο εργαλείο είναι και το Rasa, μια τεχνολογία Ανοιχτού Κώδικα για τη δημιουργία ψηφιακών βοηθών βιομηχανικού επιπέδου που χρησιμοποιούν την Τεχνητή Νοημοσύνη. Η χρήση του Rasa απαιτεί ένα υψηλό επίπεδο προγραμματιστικών γνώσεων πράγμα που περιορίζει την ανάπτυξη τέτοιων συστημάτων αποκλειστικά σε προ γραμματιστές. Ενώ οι ψηφιακοί βοηθοί γίνονται όλο και πιο απαραίτητοι σε καθη μερινές εφαρμογές, το εμπόδιο της τεχνογνωσίας περιορίζει τον αριθμό των ατόμων που ασχολούνται με αυτές. Η παρούσα διπλωματική εργασία εστιάζει στην ανάπτυξη ενός εύχρηστου ερ γαλείου δημιουργίας σεναρίων-δεδομένων για το Rasa με στόχο την γρήγορη δη μιουργία ψηφιακών βοηθών. Με τη χρήση Python και συγκεκριμένα του framework Django παρουσιάζεται η υλοποίηση μιας full-stack εφαρμογής, από τις όψεις και τις διευθύνσεις των πόρων εώς τα μοντέλα και τις back-end διεργασίες. Η εφαρμογή αυτή κάνει εύκολη την δημιουργία και επεξεργασία ψηφιακών βοηθών αυτοματο ποιώντας τις περισσότερες λειτουργίες του Rasa. Επιπρόσθετα, γίνεται η χρήση της εφαρμογής με τη δημιουργία ψηφιακών βοη θών, απλών και σύνθετων. Αρχικά παρουσιάζεται η σχεδίαση των σεναρίων και των ιστοριών που θα ακολουθήσει η συζήτηση και στη συνέχεια αυτά υλοποιούνται στο σύστημα. Τέλος, δοκιμάζονται οι βοηθοί και αξιολογείται το αποτέλεσμα από τα παραδείγματα συζητήσεων. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, η εφαρμογή μπορεί να δημιουργήσει επιτυχη μένα ψηφιακούς βοηθούς που περιέχουν τα βασικά συστατικά του Rasa. Όσο όμως οι ψηφιακοί βοηθοί γίνονται πιο σύνθετοι, καθίστανται αναγκαία κάποια ανθρώπινη παρέμβαση ώστε η επιθυμητή λειτουργία να υλοποιηθεί. Έτσι παρότι η εφαρμογή λειτουργεί όπως θέλουμε σε απλά και σύνθετα σενάρια, όταν ο χειριστής χρειά ζεται κάτι αρκετά απαιτητικό σε πολυπλοκότητα, απαραίτητη είναι και πάλι η τεχνογνωσία προγραμματιστικών ικανοτήτων.Παπαδάμ Στέφανος
Οι μετακινήσεις των ανθρώπων μέσα στη διάρκεια των χρόνων αποτελούσαν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς τους. Για τον λόγο αυτό από τον 18o αιώνα άρχισαν οι πρώτες προσπάθειες κατασκευής του πρώτου μηχανοκίνητου αυ τοκινήτου. Μέσα στο πέρασμα των χρόνων οι βιομηχανίες κατασκεύαζαν συνεχώς και πιο σύγχρονα αυτοκίνητα με αποτέλεσμα να προσφέρουν εύκολες και άνετες μετακινήσεις στους ανθρώπους. Τα τελευταία χρόνια η καινοτομία που ερευνά ται εκτενώς από μεγάλες εταιρίες και πανεπιστήμια είναι η ανάπτυξη αυτόνομων οχημάτων και υπόσχεται να αλλάξει οριστικά τον παραδοσιακό τρόπο λειτουργίας των αυτοκινήτων. Ορισμένα μόνο από τα προβλήματα στα οποία θα συμβάλλει δραστικά η τεχνολογία των αυτόνομων οχημάτων είναι η εξοικονόμηση σημαντικού χρόνου στην καθημερινότητα των ανθρώπων, η μείωση των τροχαίων ατυχημάτων και κατ’ επέκταση η μεγαλύτερη ασφάλεια των μετακινήσεων, η συμβολή στην οικονομία καυσίμων και η ελάττωση της μόλυνσης του περιβάλλοντος. Μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει κατασκευή ενός πλήρως αυτόνομου οχήματος που να λειτουργεί χωρίς καμία παρέμβαση από τον άνθρωπο. Όταν κάτι τέτοιο συμβεί τότε το όχημα θα μπορεί να γνωρίζει με μεγάλη ακρίβεια τις συνθήκες που επικρατούν στο εξωτερικό του περιβάλλον, θα λαμβάνει τις σωστές αποφάσεις σε κάθε χρονική στιγμή και θα μπορεί να ανταλλάσει πληροφορίες με άλλα οχήματα έτσι ώστε να συνεργάζεται για την καλύτερη λειτουργία της κυκλοφορίας. Ωστόσο, απαιτείται μεγάλη προσπάθεια και έρευνα έτσι ώστε το όχημα να ανταποκρίνε ται με επιτυχία στον μεγάλο αριθμό διαφορετικών σεναρίων που επικρατούν μέσα στην κίνηση. Η υλοποίηση ενός συστήματος αυτόνομης οδήγησης απαιτεί να λυ θεί με επιτυχία το πρόβλημα της αντίληψης του εξωτερικού περιβάλλοντος, της επιλογής σωστής συμπεριφοράς και της ομαλής μετάβασης στον τελικό προορισμό του υπακούοντας τους κανόνες της κυκλοφορίας και αποφεύγοντας στατικά και δυναμικά εμπόδια. Για την επίλυση αυτών απαιτείται ο κατάλληλος εξοπλισμός αισθητήρων τελευταίας τεχνολογίας που θα δέχονται τα ερεθίσματα του περιβάλ λοντος, θα αναλύονται από κάποια κεντρική μονάδα και θα παράγεται η σωστή απόφαση. (continue in full text)Παπαδόπουλος Σταύρος
To image inpainting είναι η διαδικασία επιδιόρθωσης μιας αλλοιωμένης ή/και κατεστραμμένης περιοχής σε μια εικόνα από την οποία απουσιάζει μέρος νοηματικής πληροφορίας και κατά συνέπεια παρουσιάζεται έλλειψη νοηματικής συνέχειας. Σχεδιάστηκε αρχικά με σκοπό την αποτελεσματική επιδιόρθωση κατ εστραμμένων περιοχών σε εικόνες. Γρήγορα, όμως, χρησιμοποιήθηκε με σκοπό την πλαστογράφηση και την παραπλάνηση. Τα τελευταία χρόνια, οι μέθοδοι που εφαρμόζουν inpainting σε εικόνες χρησι μοποιώντας μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης, πετυχαίνουν όλο και ποιοτικότερα αποτελέσματα παρά γοντας εικόνες όπου η αλλοίωση τους, σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι αδύνατον να εντοπιστεί με το ανθρώπινο μάτι. Κρίνεται αναγκαία λοιπόν η δημιουργία ενός μηχανισμού, που θα εντοπίζει αυτές ακριβώς τις αλλοιώσεις. Για το λόγο αυτό, η παρούσα διπλωματική εργασία εστιάζει στη μελέτη των μεθόδων εντοπισμού του inpainting σε εικόνες, αλλά και στην υλοποίηση ενός δικτύου τεχνητής νοημοσύνης ικανού να ανιχνεύει τις περιοχές όπου μια εικόνα έχει αλλοιωθεί μέσω inpainting. Εκ παιδεύτηκαν και έλεγχθηκαν συνολικά οχτώ δίκτυα, βασισμένα σε δύο αρχιτεκτονικές συνελικτικών νευρωνικών δικτύων, προτεινόμενες από σχετική βιβλιογραφία. Η εκπαίδευση πραγματοποιήθηκε με δύο διαφορετικά σύνολα ρυθμίσεων, για 10 και 50 εποχές αντίστοιχα και ως συνάρτηση κόστους χρησι μοποιήθηκε η Binary Cross Entropy (BCE). Επίσης, μελετήθηκε το κατά πόσο η χρήση ενός συνόλου δεδομένων αποτελούμενο από εικόνες που έχουν υποστεί inpainting σε σημασιολογικές περιοχές, βο ηθάει περισσότερο από ένα αντίστοιχο με εικόνες που έχουν υποστεί inpainting σε τυχαίες περιοχές στη διαδικασία του εντοπισμού του. Για το λόγο αυτό, δημιουργήθηκαν δύο σύνολα εκπαίδευσης (train set) από τα οποία το πρώτο αποτελείται από εικόνες με τυχαίες μάσκες inpainting, ενώ το δεύτερο απο εικόνες με μάσκες σημασιολογικής μορφής. Ο έλεγχος έγινε με τη χρήση ενός συνόλου ελέγχου (test set) αποτελούμενο και από τις 2 μορφές μασκών για να δοθεί μια αντικειμενική ερμηνεία των αποτε λεσμάτων. Σε κάθε ένα από τα εκπαιδευμένα δίκτυα, δόθηκε ως είσοδος μία έγχρωμη RGB είκονα I με σκοπό να παράξει στην έξοδο του την προβλεμόμενη μάσκα Mo. Τέλος, δεδομένης της πραγματικής μάσκας Mg πραγματοποιήθηκε 1-1 σύγκριση των αντίστοιχων εικονοστοιχείων και υπολογίστηκαν οι τιμές των μετρικών απόδοσης AUC και ΙοU. Αποδείχθηκε πως η εκπαίδευση με εικόνες που έχουν αλλοιωθεί σε τυχαίες περιοχές τους (τυχαίες μάσκες) οδηγεί σε καλύτερα αποτελέσματα εντοπισμού του inpainting, από ότι η εκπαίδευση με εικόνες που έχουν αλλοιωθεί σε σημασιολογικές περιοχές (αντικείμενα).Κωνσταντίνος Βεργόπουλος
Το αυξανόµενο µέγεθος και η πολυπλοκότητα των µοντέρνων έργων λογισµικού συχνά οδηγεί στην εµφάνιση σφαλµάτων κατά την εκτέλεση προγραµµάτων, εξαιτίας, για παϱάδειγµα, ανακριβειών στον κώδικα ή απρόσµενων σεναρίων χρήσης. Λόγω της επίδρασης των σφαλµάτων στη χρήση λογισµικού, η ταχεία αντιµετώπισή τους αποτελεί πλέον σηµαντικό παράγοντα συντήρησης στενά συνδεδεµένο µε την επιτυχία του έργου λογισµικού. Συγχρόνως, διαδικασίες ανάλυσης των ανατροφοδοτήσεων των χρηστών, όπως αφοσιωµένες οµάδες, για την κατανόηση σφαλµάτων και την εκκίνηση διαδικασιών συντήρησης µπορούν να αποδειχθούν εξαιρετικά χρονοβόρες. Προκειµένου να περιοριστούν σχετικά έξοδα, αναδυόµενη τάση συνιστά η αυτοµατοποίηση (µέρους) της κατανόησης σφαλµάτων µε συστήµατα µηχανικής µάθησης, όπως για παράδειγµα συστήµατα αυτόµατοποιηµένης κατηγοριοποίηση. Στην παρούσα διπλωµατική εργασία, επικεντρωνόµαστε στην κατανόηση σφαλµάτων µέσω εξαγόµενων λανθανουσών αναπαραστάσεων. Οι αναπαραστάσεις αυτές µπορούν να ενταχθούν στα συστήµατα µηχανικής µάθησης για να προβλέψουν χαρακτηριστικά σφαλµάτων, όπως να προτείνουν σε ποιες κατηγορίες σφαλµάτων ανήκει το εκάστοτε σφάλµα. Για την επίτευξη αυτού, υπάρχουσες προσεγγίσεις για τον ευρύτερο σκοπό της αυτοµατο ποιηµένης κατανόησης σφαλµάτων κάνουν χρήστη τεχνικών επεξεργασίας ϕυσικής γλώσσας (natural language processing), όπως διανυσµατικές αναπαραστάσεις λέξεων, για να αντιληφθούν τα σχόλια και τις παρατηρήσεις των χρηστών. Ωστόσο, στις περιπτώσεις σφαλµάτων προτείνουµε ότι διαθέσιµοι γράφοι κλήσεων συναρτήσεων, οι οποίοι καταδεικνύουν προβληµατικά τµήµατα κώδικα, συλλαµβάνουν επίσης την σηµασιολογία του κώδικα στην µορφή των µονοπατιών εντός του γράφου κλήσεως. Συνεπώς, ερευνούµε αν οι διανυσµατι κές αναπαραστάσεις γράφων, οι οποίες έχουν εξαχθεί από γράφους κλήσεων συναρτήσεων, µπορούν να χρησιµοποιηθούν για την απόκτηση καλύτερης κατανόησης σφαλµάτων. Για την εξέταση της υπόθεσης µας, αναπτύξαµε ένα σύστηµα, το οποίο εξάγει τη λαν ϑάνουσα αναπαράσταση σφάλµατος έργων λογισµού συνδιάζοντας διανυσµατικές αναπα ϱαστάσεις γράφων κλήσεων συναρτήσεων και κειµένου. Για την επαλήθευση της ϐελτίωσης της κατανόησης σφαλµάτων σε σύγκριση µε τη χρήση µόνο κειµενικών χαρακτηριστικών, πειραµατιστήκαµε σε τρία διάσηµα έργα λογισµικού ανοικτού κώδικα που είναι διαθέσι µα µέσω του αποθετήριου λογισµικού GitHub. Από τα συγκεκριµένα έργα λογισµικού εξηγάγαµε αναπαραστάσεις σφαλµάτων και τις χρησιµοποιήσαµε για να προβλέψουµε κα τηγορίες σφαλµάτων (π.χ. υψηλής προτεραιότητας) µε προβλεπτικά µοντέλα ϐασισµένα σε νευρωνικά δίκτυα. Βρήκαµε ότι, δοθέντος ενός εύρωστου προβλεπτικού µοντέλου και αρκετά παραδείγµατα σφαλµάτων για να εκπαιδευτει, η προσέγγιση µας ϐελτιώνει την κειµενική κατηγοριοποίηση σηµαντικά λαµβάνοντας υπόψιν δηµοφιλείς µετρικές αξιολόγησης συστηµάτων. Εµµανουήλ Ζήσης-Μήλης
Η µετάβαση των τεχνολογιών του διαδικτύου προς αρχιτεκτονικές µικροϋπηρεσιών (microservices) και η ανάπτυξη του ∆ιαδικτύου των Πραγµάτων (Internet of Things - IoT) συνέβαλλαν σηµαντικά στην αύξηση των αναγκών για νέες µεθόδους αποδοτικής επικοι νωνίας µεταξύ ανοµοιογενών και διανεµηµένων συστηµάτων. Οι µεθοδολογίες διαµεσο λάβησης µηνυµάτων (brokered messaging) λειτουργούν καλύτερα από τις τεχνολογίες / προσεγγίσεις REST (Representational State Transfer) και RPC (Remmote Procedure Call) σε συστήµατα επικοινωνίας παραγωγών-καταναλωτών (µηνυµάτων) όπου είναι επιθυµητή τόσο η µετάδοση µεγάλου όγκου δεδοµένων σε υψηλούς ϱυθµούς όπως και η απεµπλοκή των υποσυστηµάτων των παραγωγών και των καταναλωτών. Μια ελαφριά και αξιόπιστη τεχνολογία που προσφέρει τα πλεονεκτήµατα της µεσολάβησης µηνυµάτων είναι το RabbitMQ. Με τη χρήση αυτής, µπορούν να χτιστούν πολύπλοκα και αποδοτικά συστήµατα ειδικά σε συνθήκες ασύγχρονης επικοινωνίας, αναξιόπιστων δικτύων και σε περιβάλλοντα εφαρµογών µεγάλων δεδοµένων (big data). Η παρούσα διπλωµατική εστιάζει στην ανάπτυξη ενός εργαλείου πλήρους στοίβας (full-stack), το οποίο κάνει χρήση της τεχνολογίας διαµεσολάβησης µηνυµάτων για την εφαρµογή ϕίλτρων στα διακινούµενα µηνύµατα του συστήµατος. Η αυτοµατοποίηση αυτών των λειτουργιών µέσω του εργαλείου, καθιστά τα ωφέλη των εµπλεκόµενων τεχνολογιών προσβάσιµα από τους χρήστες, ανεξάρτητα από το ϐαθµό της εµπειρίας τους στις συγκεκριµένες τεχνολογίες. Η επικοινωνία των µηνυµάτων επιτελείται µέσω του διακοµιστή Rabbitmq Server, ο οποίος εφαρµόζει την τεχνολογία διαµεσολάβησης µηνυµάτων. Τέλος για τη διευκόλυνση της διαχείρισης ολόκληρου του συστήµατος, αυτό ενσωµατώθηκε στο πλαίσιο της τεχνολογίας Kubernetes, η οποία προσφέρει την αυτοµατοποίηση της ενορχήστρωσης των κοµµατιών του συστήµατος. Για τη σύσταση του περιβάλλοντος Kubernetes επιλέχθηκε η τεχνολογία minikube καθώς προσφέρει εύκο λη και γρήγορη δηµιουργία ενός περιβάλλοντος Kubernetes. Η απόδοση του συστήµατος ελέγθηκε για διαφορετικές τιµές του ϕορτίου εισαγωγής µηνυµάτων και των εφαρµοζόµενων ϕίλτρων. Τα µεγέθη που µετρήθηκαν αφορούν την συχνότητα εισόδου µηνυµάτων, τη συχνότητα κατανάλωσης µηνυµάτων, τη συχνότητα καταγραφής µηνυµάτων στη Βάση ∆εδοµένων και τον αριθµό αποθηκευµένων δεδο µένων στις ουρές του διαµεσολαβητή. Από τα πειράµατα εξάγεται το συµπέρασµα ότι είναι ιδιαίτερα σηµαντική η επιλο γή του κατάλληλου αριθµού εφαρµοζόµενων ϕίλτρων σύµφωνα µε τους διαθέσιµους πόρους επεξεργαστικής ισχύος και µνήµης του συστήµατος.

Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος
Οι ψηφιακές απειλές ενάντια στα Βιομηχανικά Συστήματα Ελέγχου (αγγλ. Industrial Control Systems ή ICS) βρίσκονται σε άνοδο. Τα ICS χρησιμοποιούνται σε κρίσιμες υποδομές που επηρεάζουν τις ζωές εκατομμυρίων, ωστόσο, όταν σχεδιάστηκαν, αναπτύχθηκαν ως επί το πλείστον με γνώμονα τη διαθεσιμότητα και όχι την ασφάλεια. Η ορατότητα ή ανιχνευσιμότητα και η επίβλεψη των συσκευών στα δίκτυα πληροφορικής (αγγλ. Information Technology ή IT networks) και στα επιχειρησιακά δίκτυα (αγγλ. Operational Technology ή OT networks) αποτελούν σημαντικά εργαλεία τόσο για την προστασία από τις απειλές στον κυβερνοχώρο, όσο και για τη διατήρηση της ομαλής λειτουργίας οποιουδήποτε βιομηχανικού δικτύου. Αυτή τη στιγμή, υπάρχει μία ποικιλία επιλογών από πλατφόρμες στην αγορά που παρέχουν αυτή τη λειτουργικότητα. Συγκεκριμένα, υπάρχουν μη-παρεμβατικά εργαλεία παρακολούθησης και επίβλεψης τα οποία διασφαλίζουν σε βάθος ορατότητα και προστασία στα ICS και SCADA δίκτυα. Σε αυτήν την προσπάθεια για καλύτερη ορατότητα των συσκευών και κυβερνοασφάλεια, η αυτόματη αναγνώριση των συσκευών που βρίσκονται σε ένα δίκτυο έχει σημαντικό ρόλο. Ο στόχος αυτής της διπλωματικής εργασίας είναι να σχεδιαστούν βελτιωμένες μέθοδοι βασισμένες σε δεδομένα ή τεκμήρια για την αυτόματη ταξινόμηση των δικτυακών συσκευών. Αναπτύξαμε μία μονάδα που ταξινομεί τις συσκευές του δικτύου συλλέγοντας τεκμήρια ως είσοδο από διαφορετικές πηγές στο δίκτυο, όπως από παθητικούς ή ενεργούς αισθητήρες που παρακολουθούν τη δικτυακή κίνηση και από δεδομένα δοσμένα από το χρήστη. Μέχρι τώρα, η διαδικασία ταξινόμησης ήταν ατελής κυρίως επειδή τα τεκμήρια που συλλέγονταν δεν συγκεντρώνονταν σε μία κεντρική οντότητα προκειμένου να πραγματοποιηθεί η ταξινόμηση βασισμένη σε ολόκληρο το σύνολο των δεδομένων από όλες τις πηγές του δικτύου. Αυτό οδηγούσε, σε ορισμένες περιπτώσεις, σε συσκευές που ταξινομούνταν με διάφορες, πολλαπλές τιμές και χωρίς κάποιο τρόπο να γνωρίζουμε πως να αξιολογήσουμε τα αποτελέσματα αυτά. Με τη νέα εφαρμογή, ο σκοπός μας είναι να αναθέτουμε μία συγκεκριμένη τιμή στην κάθε συσκευή (π.χ. PLC), να έχουμε τη δυνατότητα να καθορίσουμε το επίπεδο εμπιστοσύνης της ανάθεσής μας (π.χ. 70%) και να μπορεί να δοθεί η λογική πίσω από την κάθε απόφαση (π.χ. nmap query), συλλέγοντας δεδομένα ή τεκμήρια από τις διάφορες πηγές. Αυτές οι τεχνικές θα ερευνηθούν και θα δοκιμαστούν σε δίκτυα OT, αλλά μπορούν επίσης να γενικευτούν σε δίκτυα IT και Διαδικτύου των Πραγμάτων (αγγλ. Internet of Things ή IoT).Ιάσωνας Χατζηκώστας
Τα τελευταία χρόνια, ο χώρος της εστίασης και συγκεκριμένα των καταστημάτων τύπου takeaway ή που εξυπηρετούν με delivery, έχει γνωρίσει πολύ μεγάλη ανάκαμψη με το μέγεθος της αγοράς να φτάνει τα 1.5 δισεκατομμύρια ευρώ (€). Φυσικά, η ραγδαία αύξηση της τεχνολογίας αποτέλεσε καταλυτικό ρόλο καθώς δημιούργησε νέα εργαλεία για τα καταστήματα ώστε να μπορέσουν να αυξήσουν τον τζίρο τους. Λαμπρά παραδείγματα αποτελούν το efood [1] και ο deliveras [2] όπου αποτελόυν το 90% της ελληνικής αγοράς [3]. Ο σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι να δείξει την ανάπτυξη και εξέλιξη που μπορεί να έχει μια ιδέα σε προϊόν όταν ακολουθούμε την μεθοδολογία Lean Startup (Build Measure Learn). Συγκεκριμένα θα εστιάσουμε στον χώρο της εστίασης και θα εξετάσουμε πόσο νόημα έχει μια συγκεντρωτική εφαρμογή προγραμμάτων επιβράβευσης που να επιτρέπει στο κάθε κατάστημα να τρέχει τα δικά του προγράμματα. Για την υλοποίηση κατασκευάστηκε μια mobile εφαρμογή η οποία δίνει τη δυνατότητα στον χρήστη να εγγραφεί σε πολλά διαφορετικά καταστήματα, να σκανάρει το χαρακτηριστικό QR code του εκάστοτε μαγαζιού, να μαζεύει πόντους ή στάμπες και να κερδίζει τα ανάλογα δώρα όταν συμπληρώσει το απαιτούμενο όριο. Επίσης, υπάρχει η δυνατότητα ανταλλαγής πόντων μεταξύ των χρηστών που είναι εγγεγραμμένοι στο ίδιο μαγαζί. Τέλος, το μαγαζί έχει την δυνατότητα να δέχεται και να απορρίπτει τα αιτήματα που δέχεται, καθώς και να ορίζει το πρόγραμμα επιβράβευσης αλλά και τα χαρακτηριστικά που θέλει να έχει. Αλέξανδρος Δελιτζάς
Η αισθητική μιας ιστοσελίδας αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την προσέλκυση χρηστών και πελατών καθώς και για τη βελτίωση της εμπειρίας κατά την πλοήγηση τους. Σε αυτήν την εργασία, προτείνεται ένα εργαλείο το οποίο αυτοματοποιημένα αξιολογεί την αισθητική μιας ιστοσελίδας. Για το σκοπό αυτό, δημιουργήθηκαν μοντέλα βαθιάς μάθησης τα οποία παρουσιάζουν υψηλή συσχέτιση με την ανθρώπινη αντίληψη περί αισθητικής. Για την ανάπτυξη των μοντέλων χρησιμοποιήθηκαν δύο διαφορετικά σύνολα δεδομένων. Το πρώτο δημιουργήθηκε με rating-based αξιολόγηση, δηλαδή περιέχει βαθμολογίες χρηστών σε ιστοσελίδες με τη μορφή αριθμητικής τιμής μέσα σε μια κλίμακα. Με βάση αυτό, υλοποιήθηκαν μοντέλα με 3 διαφορετικές προσεγγίσεις, ξεπερνώντας την απόδοση σχετικών ερευνών στον κλάδο. Έπειτα, κατασκευάστηκε ένα νέο σύνολο δεδομένων με χρήση comparison-based αξιολόγησης, η οποία αποτελεί μια πιο αξιόπιστη και φυσική μέθοδο από την rating-based. Σε αυτήν την περίπτωση, το ζητούμενο από το χρήστη ήταν να συγκρίνει ζεύγη ιστοσελίδων και να επιλέξει ποια θεωρεί αισθητικά πιο ελκυστική. Η συλλογή έγινε μέσω μιας εφαρμογής που υλοποιήθηκε, ειδικά σχεδιασμένης για το σκοπό αυτό. Στα πειράματα που διεξάγονται, γίνεται αξιολόγηση του κάθε μοντέλου ξεχωριστά και σύγκριση των δύο προσεγγίσεων. Σκοπός της εργασίας είναι αφενός να επιδείξει την καταλληλότητα της βαθιάς μάθησης για την επίλυση του προβλήματος και αφετέρου να τονίσει τη σημασία της comparison-based αξιολόγησης για την επίτευξη αξιόπιστου αποτελέσματος. Στο τελικό στάδιο, υλοποιήθηκε ένα εργαλείο το οποίο μετράει την αισθητική μιας ιστοσελίδας, δίνοντας ως είσοδο μόνο το URL της. Το εργαλείο αυτό μπορεί να αποτελέσει έναν αξιόπιστο οδηγό στα χέρια των σχεδιαστών και των προγραμματιστών κατά τη διάρκεια της φάσης σχεδιασμού.Βασίλειος Ματσούκας
Ο βασικός στόχος της διπλωματικής εργασίας είναι η ανάπτυξη ενός συστήματος ανάκτησης βίντεο με βάση το ηχητικό περιεχόμενο, με χρήση τεχνικών βαθιάς μάθησης. Η μέθοδος που αναπτύσσεται, είναι προσαρμογή της state of the art μεθόδου ViSiL, που αποτελεί μία αρχιτεκτονική εκμάθησης ομοιότητας βίντεο και λαμβάνει υπόψη τις χωροχρονικές σχέσεις μεταξύ των βίντεο, πάνω στο ηχητικό περιεχόμενο. Έτσι, η προτεινόμενη μέθοδος ονομάζεται ViSiLaudio. Για την εξαγωγή αντιπροσωπευτικών περιγραφέων για τα βίντεο, πραγματοποιείται μεταφορά μάθησης (transfer learning) από ένα συνελικτικό νευρωνικό δίκτυο που έχει εκπαιδευτεί σε ένα μεγάλης κλίμακας σύνολο δεδομένων ηχητικών γεγονότων. Συγκρίνοντας τους περιγραφείς δύο βίντεο, προκύπτει ένας πίνακας ομοιότητας, ο οποίος περιέχει τα σκορ ομοιότητας κάθε χρονικού παραθύρου του ενός βίντεο με κάθε χρονικό παράθυρο του άλλου. Ο πίνακας αυτός, στη συνέχεια προωθείται σε ένα συνελικτικό νευρωνικό δίκτυο με σκοπό την αναγνώριση χρονικών μοτίβων εντός του πίνακα ομοιότητας μεταξύ των βίντεο. Η έξοδος του δικτύου αυτού συνοψίζεται χρησιμοποιώντας την ομοιότητα Chamfer (Chamfer Similarity) σε ένα τελικό σκορ ομοιότητας μεταξύ των συγκρινόμενων βίντεο. Το προτεινόμενο δίκτυο εκπαιδεύεται με τη χρήση της συνάρτησης κόστους τριπλετών (triplet loss), η οποία αυξάνει το σκορ ομοιότητας μεταξύ βίντεο που είναι σχετικά και το μειώνει μεταξύ άσχετων βίντεο. Σε μία προσπάθεια προσομοίωσης του προβλήματος της ανάκτησης βίντεο με βάση το ηχητικό περιεχόμενο, πραγματοποιήθηκε προσθήκη σχολιασμών (annotation) για τις ηχητικές σχέσεις μεταξύ των βίντεο στο σύνολο δεδομένων FIVR-200K. Ακόμη, για την αξιολόγηση της προτεινόμενης μεθόδου, υλοποιήθηκαν δύο state of the art μέθοδοι. Στο νέο σύνολο δεδομένων που προέκυψε, η μέθοδος ViSiLaudio ξεπερνάει σε απόδοση τις δύο συγκρινόμενες, σε ποσοστό 14% και 34% αντίστοιχα. Επίσης, πραγματοποιήθηκε αξιολόγηση πάνω σε τρία σύνολα δεδομένων ανάκτησης βίντεο με βάση το οπτικό περιεχόμενο. Στα δύο από τα τρία, η ViSiLaudio ξεπερνάει τις συγκρινόμενες, ενώ στο τρίτο, η μία από τις συγκριτικές μεθόδους ξεπερνάει οριακά την προτεινόμενη. Τέλος, εξετάστηκε κατά πόσο μπορούν οι ηχητικές μέθοδοι σε συνδυασμό με τις οπτικές να βελτιώσουν τα αποτελέσματα. Ο συνδυασμός αυτός βελτιώνει τα αποτελέσματα, αλλά οριακά.Λάμπρος Μακροδημήτρης
Παύλος Αυγουστινάκης
Ο βασικός στόχος της διπλωματικής εργασίας είναι η ανάπτυξη ενός συστήματος ανάκτησης βίντεο με βάση το ηχητικό περιεχόμενο, με χρήση τεχνικών βαθιάς μάθησης. Η μέθοδος που αναπτύσσεται, είναι προσαρμογή της state of the art μεθόδου ViSiL, που αποτελεί μία αρχιτεκτονική εκμάθησης ομοιότητας βίντεο και λαμβάνει υπόψη τις χωροχρονικές σχέσεις μεταξύ των βίντεο, πάνω στο ηχητικό περιεχόμενο. Έτσι, η προτεινόμενη μέθοδος ονομάζεται ViSiLaudio. Για την εξαγωγή αντιπροσωπευτικών περιγραφέων για τα βίντεο, πραγματοποιείται μεταφορά μάθησης (transfer learning) από ένα συνελικτικό νευρωνικό δίκτυο που έχει εκπαιδευτεί σε ένα μεγάλης κλίμακας σύνολο δεδομένων ηχητικών γεγονότων. Συγκρίνοντας τους περιγραφείς δύο βίντεο, προκύπτει ένας πίνακας ομοιότητας, ο οποίος περιέχει τα σκορ ομοιότητας κάθε χρονικού παραθύρου του ενός βίντεο με κάθε χρονικό παράθυρο του άλλου. Ο πίνακας αυτός, στη συνέχεια προωθείται σε ένα συνελικτικό νευρωνικό δίκτυο με σκοπό την αναγνώριση χρονικών μοτίβων εντός του πίνακα ομοιότητας μεταξύ των βίντεο. Η έξοδος του δικτύου αυτού συνοψίζεται χρησιμοποιώντας την ομοιότητα Chamfer (Chamfer Similarity) σε ένα τελικό σκορ ομοιότητας μεταξύ των συγκρινόμενων βίντεο. Το προτεινόμενο δίκτυο εκπαιδεύεται με τη χρήση της συνάρτησης κόστους τριπλετών (triplet loss), η οποία αυξάνει το σκορ ομοιότητας μεταξύ βίντεο που είναι σχετικά και το μειώνει μεταξύ άσχετων βίντεο. Σε μία προσπάθεια προσομοίωσης του προβλήματος της ανάκτησης βίντεο με βάση το ηχητικό περιεχόμενο, πραγματοποιήθηκε προσθήκη σχολιασμών (annotation) για τις ηχητικές σχέσεις μεταξύ των βίντεο στο σύνολο δεδομένων FIVR-200K. Ακόμη, για την αξιολόγηση της προτεινόμενης μεθόδου, υλοποιήθηκαν δύο state of the art μέθοδοι. Στο νέο σύνολο δεδομένων που προέκυψε, η μέθοδος ViSiLaudio ξεπερνάει σε απόδοση τις δύο συγκρινόμενες, σε ποσοστό 14% και 34% αντίστοιχα. Επίσης, πραγματοποιήθηκε αξιολόγηση πάνω σε τρία σύνολα δεδομένων ανάκτησης βίντεο με βάση το οπτικό περιεχόμενο. Στα δύο από τα τρία, η ViSiLaudio ξεπερνάει τις συγκρινόμενες, ενώ στο τρίτο, η μία από τις συγκριτικές μεθόδους ξεπερνάει οριακά την προτεινόμενη. Τέλος, εξετάστηκε κατά πόσο μπορούν οι ηχητικές μέθοδοι σε συνδυασμό με τις οπτικές να βελτιώσουν τα αποτελέσματα. Ο συνδυασμός αυτός βελτιώνει τα αποτελέσματα, αλλά οριακά.Ευάγγελος Παπαθωμάς
Στην εποχή μας, πληθώρα παραδειγμάτων λογισμικού βρίσκονται σε αποθετήρια λογισμικού και σε ιστοσελίδες προγραμματιστικού περιεχομένου. Παρόλα αυτά, η αναζήτησή τους αποτελεί προβληματική διαδικασία, καθώς οι μηχανικοί λογισμικού αναγκάζονται να χρησιμοποιούν συμβατικές μηχανές αναζήτησης οι οποίες δεν εξετάζουν τη χρησιμότητα των αποτελεσμάτων τους. Η δαπάνη χρόνου που απαιτείται για την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων δυσκολεύει και επιβραδύνει το έργο των μηχανικών. Για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων αναπτύχθηκαν συστήματα προτάσεων τα οποία έχουν ως στόχο την ανάλυση ερωτημάτων και την επιστροφή παραδειγμάτων κώδικα σχετικού περιεχομένου. Το εγχείρημα αυτών των συστημάτων, ωστόσο, αποδείχθηκε εξαιρετικά δύσκολο λόγω της συντακτικής διαφορετικότητας μεταξύ της φυσικής γλώσσας και του κώδικα. Πολλά από τα συστήματα αυτά φέρουν σημαντικές αδυναμίες ως προς την μορφή των εισαγόμενων ερωτημάτων (π.χ. δε δέχονται ερωτήματα σε φυσική γλώσσα) και ως προς την απόδοση και την ποιότητα των αποτελεσμάτων τους. Επιπλέον, η πλειοψηφία των συστημάτων αυτών χρησιμοποιεί απλοϊκές αρχιτεκτονικές, με αποτέλεσμα να μην αξιοποιείται ως επί τω πλείστον η σημασιολογία των ερωτημάτων και του ζητούμενου κώδικα. Εξετάζοντας τα παραπάνω προβλήματα, οδηγηθήκαμε στο σχεδιασμό και στην υλοποίηση του CODEtransformer, ενός συστήματος που βελτιώνει τα αδύναμα σημεία πολλών συστημάτων προτάσεων κώδικα. Το σύστημά μας εξασφαλίζει την ποιότητα των δεδομένων του αντλώντας παραδείγματα κώδικα από αναγνωρισμένα αποθετήρια του GitHub. Τα δεδομένα αυτά υπόκεινται σε προεπεξεργασία με στόχο την αξιοποίηση του μεγαλύτερου ποσοστού της πληροφορίας τους. Στη συνέχεια, πραγματοποιείται εκπαίδευση ενός state-of-the-art Νευρωνικού Δικτύου, το οποίο έχει τη δυνατότητα να δέχεται ερωτήματα σε φυσική γλώσσα και να πραγματοποιεί σημασιολογική ανάλυση στα παραδείγματα κώδικα. Έπειτα, κατασκευάζεται ένας διανυσματικός χώρος παραδειγμάτων κώδικα, ο οποίος εξασφαλίζει τη βέλτιστη δυνατή χρονική απόκριση των αναζητήσεων. Τέλος, το σύστημά μας αξιολογείται ως προς την απόδοσή του σε σύγκριση με παρόμοια συστήματα, αλλά και με τη χρήση ερωτημάτων φυσικής γλώσσας τα οποία έχουν αντληθεί από το Stack Overflow.Στυλιανός Πουλακάκης-Δακτυλίδης
Στη σημερινή πραγματικότητα, η εξέλιξη του διαδικτύου και η εδραίωση της πρωτοβουλίας ανοιχτού κώδικα άλλαξαν τον τρόπο που αναπτύσσεται το λογισμικό. Τα αποθετήρια φιλοξενίας πηγαίου κώδικα με έλεγχο εκδόσεων προωθούν ενεργά τη συνεργασία μεταξύ προγραμματιστών και χρησιμοποιούνται πλέον εκτενώς για τη δημιουργία καλύτερου λογισμικού ανοιχτού κώδικα. Ως αποτέλεσμα, τα έργα λογισμικού σήμερα χτίζονται συνεργατικά με την εφαρμογή διαδοχικών αναθεωρήσεων/αλλαγών, οι οποίες σχηματίζουν μοτίβα εξέλιξης κώδικα. Τα μοτίβα αυτά μπορούν να υποδείξουν γενικές και επαναχρησιμοποιήσιμες τροποποιήσεις κώδικα, και ως εκ τούτου η ανάγκη για μία μέθοδο αποτελεσματικής ανίχνευσης τους είναι υψίστης σημασίας. Ωστόσο, παρά τα oφέλη των συστημάτων ελέγχου εκδόσεων, οι προγραμματιστές εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν δυσκολίες κατά την αναζήτηση τμημάτων πηγαίου κώδικα, συχνά καταναλώνοντας ένα τεράστιο ποσό του χρόνους τους. Κατά συνέπεια, τα συστήματα προτάσεων κώδικα είναι απαραίτητα για την αυτοματοποίηση της προαναφερθείσας διαδικασίας αναζήτησης και την αύξηση των συλλογικής γνώσης της προγραμματιστικής κοινότητας. Στην παρούσα διπλωματική εργασία, προτείνουμε ένα σύστημα εξόρυξης commits από το GitHub προκειμένου να εξαγάγουμε αλλαγές στον πηγαίο κώδικα που μπορούν να υποδείξουν χρήσιμες τροποποιήσεις κώδικα ή ακόμη και να οδηγήσουν σε αυτοματοποιημένη διόρθωση σφαλμάτων. Η προσέγγισή μας εφαρμόζεται σε ένα μεγάλο αριθμό αποθετηρίων και χρησιμοποιεί το αφηρημένο συντακτικό δέντρο (AST) για κάθε μπλοκ κώδικα σε συνδυασμό με το μήνυμα του εκάστοτε commit. Στη συνέχεια, σχεδιάζεται ένα μοντέλο ομοιότητας για commits, το οποίο είναι αποτελεσματικό για τον εντοπισμό ομοιότητας μεταξύ τμημάτων πηγαίου κώδικα, και συνεπώς αποκαλύπτει χρήσιμα μοτίβα και επαναλαμβανόμενες διορθώσεις σφαλμάτων. Τέλος, αναπτύσσουμε ένα εργαλείο προτάσεων (Commit Recommender) που μπορεί να χρησιμοποιηθεί με επιτυχία για να παρέχει ουσιαστικές συστάσεις για εκτελέσιμες αλλαγές πηγαίου κώδικα και μηνύματα σε διαφορετικά σενάρια χρήσης.Γεώργιος Μπαλαούρας
Στη σύγχρονη εποχή είναι αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα πως τα «έξυπνα» κινητά τηλέφωνα αποτελούν κυρίαρχο στοιχείο της ζωής του ανθρώπου. Με το πάτημα ενός κουμπιού μπορεί κάποιος να ενημερωθεί για τις εξελίξεις παγκοσμίως, να επικοινωνήσει με άτομα από την άλλη άκρη του πλανήτη και να ψυχαγωγηθεί. Ειδικότερα, κύριος πόλος έλξης τους αποτελεί η φορητότητα τους, η οποία κατέστη δυνατή μέσω της αξιοποίησης των μπαταριών. Ωστόσο, αυτές διαθέτουν συγκεκριμένο αριθμό επαναφορτίσεων και συνεπώς, η διάρκεια ζωής μιας συσκευής εξαρτάται άμεσα από τον τύπο χρήσης της και τη στρατηγική επαναφόρτισης της. Η παρούσα διπλωματική εργασία ασχολείται με την ανάλυση της χρήσης των κινητών τηλεφώνων και την εκτίμηση της κατανάλωσης ενέργειας (energy drain) της μπαταρίας τους. Αρχικά, για τη συλλογή των δεδομένων αναπτύχθηκε η εφαρμογή BatteryApp, η οποία περιοδικά καταγράφει τις λειτουργίες της συσκευής και τις πληροφορίες της μπαταρίας. Στη συνέχεια, ακολουθεί η ομαδοποίηση (clustering) όμοιων τύπων χρήσεων των συσκευών μέσω της ιεραρχικής ομαδοποίησης, η οποία δεν επιβάλει την εξ’ αρχής (apriori) επιλογή συγκεκριμένου αριθμού ομάδων και δεν εισάγει περιορισμούς στη συνάρτηση απόστασης που θα επιλεχθεί. Έπειτα, αυτή αξιολογείται ως προς το περιεχόμενό της, έτσι ώστε να επιλεγούν εκείνες οι ομάδες που περιέχουν την περισσότερη πληροφορία. Τέλος, για την εκτίμηση του energy drain, χρησιμοποιήθηκαν ένα απλό γραμμικό μοντέλο, δύο παραλλαγές της γραμμικής παλινδρόμησης, όπου εισάγεται η έννοια της ποινής (Ridge και Lasso Regression), και ένα μη γραμμικό μοντέλο, που ανήκει στην κατηγορία του Ensemble Learning (eXtreme Gradient Boosted trees), με τη διαδικασία μάθησης των παραμέτρων να πραγματοποιείται σε κάθε μια από τις επιλεγμένες ομάδες ξεχωριστά.Ραφαήλ Μπρούζος
Η ρομποτική είναι μια επιστήμη που έχει εισχωρήσει στις ζωές μας με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Παρά τις τεράστιες προοπτικές επέκτασης που διαθέτει, στις περισσότερες περιπτώσεις, τα ρομποτικά συστήματα που χρησιμοποιούνται στην αγορά είναι ξεπερασμένα και δεν ακολουθούν την ραγδαία εξέλιξη των ακαδημαϊκών ερευνών. Τα πρότυπα, οι πλατφόρμες και οι δυνατότητες των βέλτιστων ρομποτικών λύσεων ανήκουν σε εξειδικευμένους προγραμματιστές, παρουσιάζουν υψηλό κόστος και δεν προσδίδουν ιδιαίτερη ευελιξία. Η ανάγκη για αυτόματη παραγωγή λογισμικού για ρομποτικές εφαρμογές είναι γεγονός και θα μπορούσε να κάνει τα σύγχρονα ρομποτικά συστήματα προσιτά για όλους. Η μοντελο-κεντρική μηχανική (Model-Driven Engineering) υπόσχεται την αυτόματη παραγωγή λογισμικού μέσα από μοντέλα που συνθέτει ο χρήστης, σε γλώσσες που ευνοούν την εκάστοτε εφαρμογή. Τα μοντέλα συνήθως εκφράζονται σε γλώσσες πεδίου (Domain Specific Language), οι οποίες είναι κατασκευασμένες για την σύνταξη μοντέλων εντός ενός συγκεκριμένου εύρους εφαρμογών. Είναι ιδιαίτερα εκφραστικές, περιορίζουν τα λάθη και ευνοούν τους ειδικούς του κλάδου. Η χρήση τέτοιων τεχνικών θα μπορούσε να μειώσει το κόστος της παραγωγής λογισμικού για ρομπότ και να επιτρέψει σε περισσότερους χρήστες, χωρίς γενικές γνώσεις εκτός του κλάδου, να συμμετέχουν στην διαδικασία ανάπτυξης λογισμικού για ρομποτικά συστήματα. Το ROS 2 είναι ένα μεσολογισμικό για ρομποτικές εφαρμογές που χρησιμοποιείται ευρέως, ειδικά σε ακαδημαϊκό επίπεδο. Εισάγει αφαιρετικά επίπεδα κατά την ανάπτυξη ρομποτικού λογισμικού και είναι ανεξάρτητο από το υλικό. Η πολυπλοκότητά του και η εκπαίδευση που απαιτεί για να χρησιμοποιηθεί είναι οι κυριότεροι λόγοι που δεν έχει αξιοποιηθεί όσο θα μπορούσε στην βιομηχανία. Η παρούσα εργασία φιλοδοξεί να αξιοποιήσει τις δυνατότητες του ROS 2 μέσα από μια προσέγγιση μοντελο-κεντρικής μηχανικής. Αφενός μελετάται ο κλάδος της μοντελο-κεντρικής μηχανικής και αφετέρου το ROS 2 και οι δυνατότητες που μπορούν να αξιοποιηθούν από αυτά σε κάθε περίπτωση. Στα πλαίσια της παρούσας εργασίας αναπτύχθηκε το Generos, ένα λογισμικό αυτόματης παραγωγής ROS 2 συστημάτων. Το Generos το πλαισιώνει η GRS, μια γλώσσα πεδίου που δημιουργήθηκε για να συντάσσονται μοντέλα ROS 2 συστημάτων. Το Generos είναι ικανό να παράξει συστήματα με την απαιτούμενη δομή, ανάλογα με την εφαρμογή και απαιτεί από τον χρήστη μόνο ρομποτικές γνώσεις. Περιορίζει τα λάθη μέσα από διάφορα βήματα επαλήθευσης και επιταχύνει ιδιαίτερα την διαδικασία ανάπτυξης.Θεόφιλος Γεωργιάδης
Το σύστημα αυτό βοηθάει τους προγραμματιστές στην εύρεση έτοιμων βιβλιοθηκών για τη γλώσσα python. Ο προγραμματιστής διατυπώνει ένα ερώτημα σε φυσική γλώσσα και αυτό του επιστρέφει τις 10 πιο σχετικές βιβλιοθήκες. Βασίζεται σε ένα γράφο, οι κόμβοι του οποίου αποτελούνται από λέξεις κλειδιά και βιβλιοθήκες που έχουν εξαχθεί από διάφορα αρχεία πηγαίου κώδικα. Για κάθε λέξη κλειδί που εμφανίζεται μαζί με μια βιβλιοθήκη μέσα σε ένα αρχείο κώδικα, υπάρχει ακμή μεταξύ τους. Το βάρος της ακμής αυτής είναι ίσο με τον αριθμό των αρχείων που έχουν βρεθεί να εμφανίζονται μαζί. Με βάση αυτόν τον γράφο, εξάγονται αναπαραστάσεις για το κάθε κόμβο του γράφου. Τέλος, χρησιμοποιώντας αυτές τις αναπαραστάσεις και μια μέθοδο υπολογισμού ομοιότητας, υπολογίζεται η ομοιότητα κάθε βιβλιοθήκης με τις λέξεις κλειδιά και εξάγεται μια πρόβλεψη για τις 10 βιβλιοθήκες με τις μεγαλύτερες τιμές ομοιότητας.Δημήτριος Γουγούσης
Τα οφέλη της μηχανικής μάθησης είναι πλέον αδιαμφισβήτητα στους περισσότερους, αν όχι όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας. Από την πρόγνωση του καιρού μέχρι τον χαρακτηρισμό ενός όγκου ως καλοήθη ή κακοήθη, η εφαρμογή μηχανικής μάθησης επιταχύνει και διευκολύνει την επίλυση του εκάστοτε προβλήματος. Η ανάπτυξη όμως κατάλληλου μοντέλου μηχανικής μάθησης για ένα δεδομένο πρόβλημα είναι μια χρονοβόρα διαδικασία που απαιτεί γνώση η οποία προέρχεται από την εμπειρία και τη συνεχή ενασχόληση με το αντικείμενο. Τα παραπάνω εμπόδια γίνεται να απομακρυνθούν μέσω της αυτοματοποιημένης μηχανικής μάθησης που, όπως δηλώνει το όνομα, επιχειρεί να αυτοματοποιήσει τη διαδικασία ανάπτυξης μοντέλων μηχανικής μάθησης, και έτσι τα οφέλη αυτής να γίνουν ευρύτερα διαθέσιμα. Αρωγός στο εγχείρημα αυτό βρίσκεται ο κλάδος της μετα-μάθησης, ο οποίος μελετά τις επιδόσεις διαφορετικών μοντέλων μηχανικής μάθησης σε ένα ευρύ φάσμα προβλημάτων και στη συνέχεια χρησιμοποιεί την εμπειρία αυτή για να \"προβλέπει\" το καταλληλότερο μοντέλο δεδομένου ενός προβλήματος, αποφεύγοντας τη διαδικασία δοκιμής - σφάλματος. Η εργασία αυτή ασχολείται με το πρόβλημα αυτοματοποίησης της μηχανικής μάθησης χρησιμοποιώντας τεχνικές μετα-μάθησης συγκεκριμένα για προβλήματα παλινδρόμησης. Στόχος της εργασίας αυτής είναι η ανάπτυξη ενός συστήματος το οποίο μπορεί να αποφαίνεται απευθείας για τις βέλτιστες τιμές υπερπαραμέτρων τριών αλγορίθμων, δεδομένων των προς επεξεργασία δεδομένων. Έτσι εξοικονομείται σημαντικός χρόνος κατά την ανάπτυξη του μοντέλου και διευκολύνεται η χρήση μηχανικής μάθησης από περισσότερες ομάδες ανθρώπων.Ειρήνη Παντελίδου
Στην σημερινή εποχή, η τεχνολογία λογισμικού έχει πραγματοποιήσει ραγδαία βήματα. Κατόπιν ενδελεχούς έρευνας στο διαδίκτυο διαπιστώθηκε ότι υπάρχουν αποθήκες ανοιχτού λογισμικού (GitHub), οι οποίες περιέχουν πληθώρα έργων λογισμικού, με τα περισσότερα από αυτά να είναι ιδιαίτερα σύνθετα και περίπλοκα. Καθώς, όμως αναφερόμαστε σε προϊόντα ανοιχτού λογισμικού συνειδητοποιούμε ότι αυτά πρόκειται για έργα, τα οποία μεταβάλλονται συνεχώς και σε πραγματικό χρόνο, ως προς το πλήθος και τον κώδικα των αρχείων τους. Επομένως, η προγραμματισμένη στατική ανάλυση ολόκληρου του έργου από την αρχή, μία φορά την ημέρα ή την εβδομάδα δεν αρκεί, διότι καθυστερεί την ανατροφοδότηση των προγραμματιστών. Τις περισσότερες φορές, η στατική ανάλυση αποσκοπεί στην ανίχνευση και γνωστοποίηση στον προγραμματιστή, των σφαλμάτων, των αδυναμιών ασφαλείας των παραβιάσεων κανόνων προγραμματισμού του κώδικα. Όμως, αυτό που χρειάζεται πραγματικά να γνωρίζει ένας προγραμματιστής είναι, πώς κάθε μεταβολή αρχείου επηρεάζει ποιοτικά το έργο λογισμικού στο σύνολο του. Αυτό τον σκοπό εξυπηρετεί η στατική ανάλυση με την παραγωγή των μετρικών ποιότητας. Η ανάγκη, λοιπόν για έγκαιρη γνώση της ποιοτικής μεταβολής του έργου λογισμικού οδήγησε στην εκπόνηση της παρούσας διπλωματικής εργασίας, η οποία έχει ως στόχο τον υπολογισμό των μετρικών στατικής ανάλυσης μόνο των αρχείων κώδικα, που μεταβάλλονται κάθε στιγμή και όχι ολόκληρου του έργου λογισμικού από την αρχή. Σε αυτά τα πλαίσια, σχεδιάστηκε ένα σύστημα, το οποίο από το σύνολο των αρχείων του αποθετηρίου απομονώνει απευθείας αυτά που μεταβάλλονται και επηρεάζονται άμεσα και κατόπιν με τη χρήση ενός μηχανισμού στατικής ανάλυσης εξάγει τις νέες τιμές των μετρικών ποιότητας αποκλειστικά και μόνο για τα μεταβαλλόμενα αρχεία. Από τα αποτελέσματα χρήσης του συγκεκριμένου συστήματος προκύπτει ότι, αυτό συμβάλει δυναμικά στον συνεχή έλεγχο ποιότητας έργων λογισμικού, αφού προσφέρει άμεση και στοχευμένη πληροφόρηση περί των εισαγόμενων αλλαγών. Επιπλέον, δίνει τη δυνατότητα εξοικονόμησης χρόνου και πόρων και βοηθάει στην ποιοτική βελτιστοποίηση των προϊόντων, αφού προλαμβάνει τον προγραμματιστή από την άσκοπη ανάλωση του στη συνέχιση δόμησης ενός έργου λογισμικού επάνω σε μη ποιοτικά τμήματα κώδικα.Χάρης Ελευθεριάδης
Η Βαθιά Μάθηση και τα Τεχνητά Νευρωνικά Δίκτυα σημειώνουν εξαιρετική επίδοση σε πληθώρα εργασιών, για αυτό και προτιμούνται έναντι άλλων μεθόδων στις περισσότερες εφαρμογές Τεχνητής Νοημοσύνης. Παρατηρήθηκε όμως, πως μικρές παραλλαγές των εισόδων τους, οδηγούν την συγκεκριμένη κατηγορία αλγορίθμων σε μη προβλέψιμη συμπεριφορά. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να εγείρονται ερωτήματα σχετικά με την ασφάλεια και αξιοπιστία των εν λόγω μοντέλων, με το φαινόμενο να παίρνει σημαντικές διαστάσεις αν αναλογιστεί κανείς την σημαντικότητα των τεχνολογικών εγχειρημάτων όπου βρίσκουν εφαρμογή τα Βαθιά Νευρωνικά Δίκτυα. Αυτοκινούμενα Οχήματα, Συστήματα Αναγνώρισης Ταυτότητας και Αναγνώριση Φωνής είναι μερικά μόνο παραδείγματα εφαρμογών, όπου η ασφάλεια είναι ύψιστης σημασίας. Για αυτό τον λόγο, μελετώνται οι πιθανοί τρόποι προσβολής των συγκεκριμένων συστημάτων μέσω μεθόδων Αντιπαραθετικών Επιθέσεων, αλλά και οι μέθοδοι αύξησης της ευρωστίας των μοντέλων, έτσι ώστε αυτά να είναι ανθεκτικά έναντι ανάλογων κακόβουλων πρωτοβουλιών. Στην παρούσα εργασία πραγματοποιείται μελέτη και αξιολόγηση των state-of-the-art μεθόδων επίθεσης και αύξησης της ευρωστίας Βαθιών Νευρωνικών Δικτύων διαφορετικής πολυπλοκότητας. Προς αυτή την κατεύθυνση προτείνεται μια εναλλακτική προσέγγιση μέσω της οποίας επιτυγχάνεται δημιουργία εύρωστων μοντέλων έναντι κατηγοριών επιθέσεων οι οποίες δεν είχαν αντιμετωπιστεί έως τώρα. Ιωάννης Φλιώνης
Η συνεχής ανάπτυξη και η ολοένα αυξανόμενη δημοφιλία που γνωρίζει το διαδίκτυο στις μέρες μας έχει επιφέρει αλλαγές σε πολλούς τομείς της ανθρώπινης ζωής. Ηλεκτρονικά εμπορικά καταστήματα, ηλεκτρονικές τραπεζικές συναλλαγές, μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ανταλλαγής μηνυμάτων είναι μόνο μερικές από τις υπηρεσίες των διαδικτυακών εφαρμογών που αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας του ανθρώπου του 21ου αιώνα. Η πιο σημαντική απαίτηση που προκύπτει στο διαδίκτυο, όπως και σε κάθε δίκτυο ή κοινωνία στην οποία οργανώνεται ο άνθρωπος, είναι αυτή της ασφάλειας. Η δημιουργία διαδικτυακών εφαρμογών, καθώς και η συνεχής συντήρησή τους αποτελεί μία επαναληπτική και συχνά επίπονη διαδικασία, η οποία απαιτεί αδιάλειπτη επικύρωση ώστε όλα τα στοιχεία τους να λειτουργούν με τον επιθυμητό τρόπο και αποτέλεσμα, δηλαδή χωρίς bugs, και ώστε να μην είναι ευάλωτες σε επιθέσεις. Η παρούσα διπλωματική εργασία έχει ως στόχο να συμβάλει στον συνδυασμό της εκτέλεσης των αυτοματοποιημένων λειτουργικών ελέγχων και των δοκιμών ασφάλειας, για την βελτίωση του εντοπισμού ευπαθειών. Προς την κατεύθυνση αυτή αναπτύχθηκε μία διαδικτυακή εφαρμογή, η οποία εκτελεί τέτοιους ελέγχους επάνω σε άλλες διαδικτυακές εφαρμογές με σκοπό την αποκάλυψη όσο το δυνατόν περισσότερων ευπαθειών μέσω της χρήσης ενός ήδη υπάρχοντος εργαλείου δοκιμών διείσδυσης. Επιπλέον, αναλύει τα αποτελέσματα και παρουσιάζει συγκριτικές λίστες και διαγράμματα, που δείχνουν τη βελτίωση (ή παρ\' ελπίδα την επιδείνωση) της ασφάλειας της εφαρμογής μέσα στον χρόνο.Νικόλαος Γιαννόπουλος
Η ραγδαία τεχνολογική ανάπτυξη των τελευταίων χρόνων, η βελτίωση των υπολογιστικών συστημάτων αλλά και η εξοικείωση ενός μεγάλου ποσοστού του παγκόσμιου πληθυσμού με τον ψηφιακό κόσμο έχει δώσει μία τεράστια ώθηση στο ηλεκτρονικό εμπόριο, το οποίο συνεχώς εξελίσσεται και εξυπηρετεί ολοένα και περισσότερες ανάγκες. Ταυτόχρονα η σημαντική αύξηση χρηστών και προϊόντων, που έρχεται ως αποτέλεσμα της προόδου αυτής, και η δυναμική είσοδος της μηχανικής μάθησης και της επιστήμης ανάλυσης δεδομένων στον χώρο της πληροφορικής, έδωσε την ευκαιρία στους ιστότοπους ηλεκτρονικών αγορών να μπορούν να βελτιώσουν σε μεγάλο βαθμό την εμπειρία πλοήγησης του χρήστη και να τους παρέχουν εξατομικευμένες προτάσεις προϊόντων που ανταποκρίνονται στις προτιμήσεις τους ξεχωριστά, γεγονός που σημαίνει και ταυτόχρονη αύξηση των πωλήσεων για τα ηλεκτρονικά καταστήματα. Εκτός της εξατομικευμένης απευθείας σύστασης προϊόντων στους καταναλωτές η οποία έχει κάνει σημαντική πρόοδο και έχει μελετηθεί αρκετά από την επιστημονική κοινότητα, υπάρχουν και οι διαφημιστικές προβολές (ή αλλιώς banners). Είναι αρκετά συχνές στις ιστοσελίδες ηλεκτρονικού εμπορίου και έχουν ως στόχο να βοηθήσουν και να προωθήσουν ομάδες προϊόντων στον καταναλωτή σύμφωνα με τις προτιμήσεις του ή κατηγοριοποιώντας τον σύμφωνα με βασικά στοιχεία του ηλεκτρονικού αποτυπώματος του. Η εξατομικευμένη σύσταση διαφημιστικών προβολών δεν έχει μελετηθεί στον ίδιο βαθμό με την εξατομίκευση προϊόντων και βρίσκει περισσότερη εφαρμογή σε μεγάλου βεληνεκούς πλατφόρμες ηλεκτρονικού εμπορίου. Αντικείμενο, λοιπόν, της διπλωματικής εργασίας είναι η σχεδίαση και κατασκευή ενός συστήματος εξατομικευμένης σύστασης διαφημιστικών προβολών πραγματικού χρόνου για ένα μεσαίου μεγέθους ηλεκτρονικό κατάστημα e-shop με δεδομένα επίσης πραγματικού χρόνου που θα βασίζεται σε μεθόδους και αλγορίθμους μηχανικής μάθησης. Στο πλαίσιο της εργασίας προτείνεται ένα σύστημα το οποίο λαμβάνοντας ως δεδομένα τις κινήσεις των χρηστών κατά τη διάρκεια της πλοήγησης, που χαρακτηρίζονται στον κόσμο της τεχνολογίας ως «clickstream» δεδομένα, να μπορούν με κάποια αποτελεσματικότητα να πετυχαίνουν το ενδιαφέρον των χρηστών και να προτείνουν διαφημιστικές προβολές οι οποίες αντιστοιχούν στις προτιμήσεις τους. Ακανθόπουλος Ηλίας
Με τη ραγδαία εξέλιξη της τεχνολογίας και τη συνεχώς αυξανόμενη διείσδυσή της στην καθημερινότητα, τα τελευταία χρόνια δίνεται ολοένα και μεγαλύτερο βάρος στην αυτοματοποιημένη λήψη αποφάσεων από υπολογιστικά συστήματα. Συνεπώς η προσοχή μας στρέφεται ολοένα και περισσότερο στην εφαρμογή τεχνικών Μηχανικής Μάθησης (Machine Learning), δηλαδή στον τρόπο με τον οποίο ένα υπολογιστικό σύστημα μπορεί να εκπαιδευτεί, προκειμένου να είναι σε θέση να λάβει τις ζητούμενες αποφάσεις. Πέρα από τα κλασικά πεδία εφαρμογής, ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι εφαρμογές αυθεντικοποίησης (authentication) που συναντάμε καθημερινά, όπως η ταυτοποίηση μέσω αναγνώρισης προσώπου (face recognition) ή δακτυλικού αποτυπώματος (fingerprint). Πιο συγκεκριμένα, η Μηχανική Όραση (Computer Vision) είναι ο κλάδος της Τεχνητής Νοημοσύνης (Artificial Intelligence) που ασχολείται με την αντίληψη του υπολογιστή μέσω εικόνων, με απώτερο στόχο την εξομοίωση της λειτουργίας του ανθρώπινου ματιού. Όμως, καθώς τα υπολογιστικά συστήματα βρίσκονται σε θέση να αναγνωρίζουν αντικείμενα, πολύ συχνά συναντάται η περίπτωση όπου κάποια από αυτά αξιολογούνται λανθασμένα. Αν λάβει κανείς υπόψη του τη σημασία και τη σπουδαιότητα των αποφάσεων που καλούνται να λάβουν οι υπολογιστές, γίνεται αμέσως αντιληπτό πως δεν υπάρχουν περιθώρια για τέτοιου είδους σφάλματα. Για τον λόγο αυτό γίνεται έρευνα γύρω από τις ευπάθειες των υπολογιστικών συστημάτων, προκειμένου να εντοπιστούν και να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα. Κάθε μοντέλο λήψης αποφάσεων αντιλαμβάνεται ένα πλήθος αντικειμένων και τα αξιολογεί σύμφωνα με την εκπαίδευση που έχει λάβει. Στην παρούσα διατριβή μελετάται και αξιολογείται ένα σύνολο μοντέλων νευρωνικών δικτύων βαθειάς μάθησης ως προς την ευρωστία τους, δηλαδή την ικανότητά τους να αντεπεξέρχονται σε συνθήκες που τα ωθούν σε λανθασμένες αποφάσεις. Επίσης μέσω της μελέτης αυτής επιδιώκεται η ανάδειξη των αποτελεσματικότερων μεθόδων δημιουργίας εύρωστων μοντέλων, καθώς και μεθόδων πουαποσκοπούν στην περεταίρω θωράκιση ήδη υπαρχόντων μοντέλων.Μπεκιάρης Θεοφάνης
Η τεχνολογία της αυτόνομης οδήγησης μελετάται εκτενώς τα τελευταία χρόνια και ειδικότερα την τελευταία δεκαετία. Τόσο η επιστημονική κοινότητα όσο και η βιομηχανία καταβάλουν αξιοσημείωτες προσπάθειες για την ανάπτυξη της τεχνολογίας και τελικά προς την επίτευξη της αυτόνομης οδήγησης. Τα οχήματα και οι μεταφορές έχουν καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη του εμπορίου και κατ’ επέκταση στην ανάπτυξη της κοινωνίας. Η αυτοματοποίηση της οδήγησης, στα επόμενα χρόνια, θα αυξήσει δραματικά την ασφάλεια των πολιτών, θα μειώσει το χρόνο των μεταφορών αλλά και την κυκλοφοριακή συμφόρηση των δρόμων. Η τεχνολογία της αυτόνομης οδήγησης είναι αρκετά περίπλοκη και η ανάπτυξη της αποτελεί πρόκληση για τον επιστημονικό τομέα. Η λειτουργία των αυτὸνομων οχημάτων απαιτεί πολύ καλή αντίληψη του περιβάλλοντος, άμεση απόκριση σε μεταβολές αυτού και συνεπώς αξιόπιστη εκτίμηση της θέσης των οχημάτων μέσα στον χώρο. Το όχημα πρέπει να διαθέτει την κατάλληλη τεχνολογία που να του επιτρέπει τη πλοήγηση του μέσα στο οδικό δίκτυο και την εκτέλεση πολύπλοκων σεναρίων οδήγησης. Για το σκοπό αυτό τα οχήματα είναι εξοπλισμένα με κατάλληλους αισθητήρες τελευταίας τεχνολογίας και με το κατάλληλο σύστημα ελέγχου και λήψης αποφάσεων. Η υλοποίηση τέτοιων συστημάτων είναι μια αρκετά περίπλοκη διαδικασία, αποτελούνται από επιμέρους συστήματα τα οποία είναι εξειδικευμένα στην επίλυση συγκεκριμένων προβλημάτων της αυτόνομης οδήγησης. Η παρούσα διπλωματική εργασία εστιάζει στην ανάπτυξη ενός συστήματος αυτόνομης οδήγησης οχημάτων. Σκοπός του συστήματος είναι να κατευθύνει το όχημα με βέλτιστο τρόπο, με ασφάλεια, και με σεβασμό ως προς τους κανόνες οδικής κυκλοφορίας, από ένα αρχικό σημείο σε ένα τελικό σημείο μέσα σε μία πόλη στην οποία υπάρχουν οχήματα και πεζοί. Το σύστημα αναπτύχθηκε σε μορφή μεμονωμένου συστήματος (ego-only system) και επιλέχθηκε η μορφή του αρθρωτού συστήματος (modular system). Η κατασκευὴ του λογισμικού ὲγινε με χρήση της γλώσσας προγραμματισμού Python και του μεσολογισμικού ROS. Για την ανάπτυξη του συστήματος χρησιμοποιήθηκε ο προσομοιωτής Carla, με τον οποίο έγιναν οι δοκιμές και τα πειράματα και η προσομοίωση της αυτόνομης οδήγησης. Το σύστημα αναπτύχθηκε σε αρθρωτή μορφή και κατ’ επέκταση αποτελείται από τα επιμέρους συστήματα α) αντὶληψης, β) επιλογής συμπεριφοράς, δ) πρόβλεψης συμπεριφορών, ε) κατασκευή βασικού μονοπατιού, στ) κατασκευής τοπικών μονοπατιών και, ζ) ελέγχου οχήματος. Το καθένα από τα συστήματα αυτά είναι υπεύθυνο για την εκτέλεση συγκεκριμένων διεργασιών (continue in full text)Ραφαήλ Μπρούζος
Η ρομποτική είναι μια επιστήμη που έχει εισχωρήσει στις ζωές μας με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Παρά τις τεράστιες προοπτικές επέκτασης που διαθέτει, στις περισσότερες εριπτώσεις, τα ρομποτικά συστήματα που χρησιμοποιούνται στην αγορά είναι ξεπερασμένα και δεν ακολουθούν την ραγδαία εξέλιξη των ακαδημαϊκών ερευνών. Τα πρότυπα, οι πλατφόρμες και οι δυνατότητες των βέλτιστων ρομποτικών λύσεων ανήκουν σε εξειδικευμένους προγραμματιστές, παρουσιάζουν υψηλό κόστος και δεν προσδίδουν ιδιαίτερη ευελιξία. Η ανάγκη για αυτόματη παραγωγή λογισμικού για ρομποτικές εφαρμογές είναι γεγονός και θα μπορούσε να κάνει τα σύγχρονα ρομποτικά συστήματα προσιτά για όλους. Η μοντελο-κεντρική μηχανική (Model-Driven Engineering) υπόσχεται την αυτόματη παραγωγή λογισμικού μέσα από μοντέλα που συνθέτει ο χρήστης, σε γλώσσες που ευνοούν την εκάστοτε εφαρμογή. Τα μοντέλα συνήθως εκφράζονται σε γλώσσες πεδίου (Domain Specific Language), οι οποίες είναι κατασκευασμένες για την σύνταξη μοντέλων εντός ενός συγκεκριμένου εύρους εφαρμογών. Είναι ιδιαίτερα εκφραστικές, περιορίζουν τα λάθη και ευνοούν τους ειδικούς του κλάδου. Η χρήση τέτοιων τεχνικών θα μπορούσε να μειώσει το κόστος της παραγωγής λογισμικού για ρομπότ και να επιτρέψει σε περισσότερους χρήστες, χωρίς γενικές γνώσεις εκτός του κλάδου, να συμμετέχουν στην διαδικασία ανάπτυξης λογισμικού για ρομποτικά συστήματα. Το ROS 2 είναι ένα μεσολογισμικό για ρομποτικές εφαρμογές που χρησιμοποιείται ευρέως, ειδικά σε ακαδημαϊκό επίπεδο. Εισάγει αφαιρετικά επίπεδα κατά την ανάπτυξη ρομποτικού λογισμικού και είναι ανεξάρτητο από το υλικό. Η πολυπλοκότητά του και η εκπαίδευση που απαιτεί για να χρησιμοποιηθεί είναι οι κυριότεροι λόγοι που δεν έχει αξιοποιηθεί όσο θα μπορούσε στην βιομηχανία. Η παρούσα εργασία φιλοδοξεί να αξιοποιήσει τις δυνατότητες του ROS 2 μέσα από μια προσέγγιση μοντελο-κεντρικής μηχανικής. Αφενός μελετάται ο κλάδος της μοντελο-κεντρικής μηχανικής και αφετέρου το ROS 2 και οι δυνατότητες που μπορούν να αξιοποιηθούν από αυτά σε κάθε περίπτωση. Στα πλαίσια της παρούσας εργασίας αναπτύχθηκε το Generos, ένα λογισμικό αυτόματης παραγωγής ROS 2 συστημάτων. Το Generos το πλαισιώνει η GRS, μια γλώσσα πεδίου που δημιουργήθηκε για να συντάσσονται μοντέλα ROS 2 συστημάτων. Το Generos είναι ικανό να παράξει συστήματα με την απαιτούμενη δομή, ανάλογα με την εφαρμογή και απαιτεί από τον χρήστη μόνο ρομποτικές γνώσεις. Περιορίζει τα λάθη μέσα από διάφορα βήματα επαλήθευσης και επιταχύνει ιδιαίτερα την διαδικασία ανάπτυξης.Κωνσταντίνος Λέτρος
Δεδομένης της ταχείας ανάπτυξης της τεχνητής νοημοσύνης τα τελευταία χρόνια, γεννάται το ερώτημα αν θα μπορούσε να αξιοποιηθεί προκειμένου να βελτιωθεί η ασφάλεια των διαδικτυακών υπηρεσιών. Τα τελευταία χρόνια το διαδίκτυο ολοένα και με μεγαλύτερο ρυθμό καταλαμβάνει θέση στις ζωές των ανθρώπων αποτελώντας ένα από τα βασικότερα μέσα ενημέρωσης, ψυχαγωγίας, επικοινωνίας και άλλα. Ωστόσο, δεν είναι λίγοι και εκείνοι οι οποίοι χρησιμοποιούν το διαδίκτυο αποσκοπώντας να αυξήσουν τα προσωπικά τους κέρδη, όχι πάντα με νόμιμα ή ηθικά μέσα. Ανακαλύπτοντας και εκμεταλλεύοντας ευπάθειες συστημάτων κακόβουλοι χρήστες του διαδικτύου μπορούν να αποκτούν πρόσβαση σε ευαίσθητα δεδομένα, να τα μεταπωλλούν σε τρίτους είτε ακόμα και να ρίχνουν ιστοσελίδες μεγάλων εταιριών ή κυβερνήσεων. Παράλληλα, ωστόσο, με την αύξηση της υπολογιστικής ισχύος και την ανάπτυξη των μαθηματικών και της στατιστικής σημειώθηκε σημαντική πρόοδος και στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης. Πρόκειται για ένα τομέα με εφαρμογές σε πολλά διαφορετικά πεδία όπως η εκπαίδευση, η οικονομία, η επιστήμη, η υγεία και άλλα. Τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιείται επίσης στον τομέα της κυβερνοασφάλειας για την ανάπτυξη συστημάτων προστασίας τα οποία επιδιώκουν να προβλέψουν ή να εντοπίσουν μία επικείμενη επίθεση μειώνοντας κατά το δυνατόν την πιθανότητα εισβολής και κλοπής δεδομένων. Στα πλαίσια της παρούσας διπλωματικής αναπτύχθηκε ένα σύστημα που μπορεί να λειτουργεί ταυτόχρονα με μία διαδικτυακή εφαρμογή με στόχο την ανίχνευση αποκλίνουσας συμπεριφοράς χρηστών. Το σύστημα αυτό λειτουργεί και εντοπίζει τις ανωμαλίες αυτές σε πραγματικό χρόνο, ενώ λαμβάνει παράλληλα και μέτρα για τον αποκλεισμό των επιτήδειων χρηστών.Αργύριος Παπουδάκης
Στα πλαίσια της διπλωματικής αυτής ασχοληθήκαμε με την εξαγωγή ιδιωμάτων κώδικα από αποθετήρια λογισμικού. Με τον όρο ιδίωμα εννοούμε ένα μικρό τμήμα κώδικα που επαναλαμβάνεται στα αποθετήρια και έχει ένα συγκεκριμένο σημασιολογικό σκοπό. Τα ιδιώματα χαρακτηρίζονται για την αναγνωσιμότητα τους και την εύκολη επαναχρησιμοποίηση τους για την εκτέλεση μιας συγκεκριμένης εργασίας. Οι έμπειροι προγραμματιστές επιζητούν την παραγωγή ιδιωματικού κώδικα, γεγονός που οδηγεί σε εφαρμογές με καλύτερη απόδοση και ευκολότερη συντήρηση. Η σημασία των ιδιωμάτων γίνεται αντιληπτή δεδομένου ότι περιβάλλοντα ανάπτυξης κώδικα όπως ο Eclipse και το IntelliJ έχουν συγκεκριμένα εργαλεία που προσφέρουν ιδιώματα στους χρήστες. Η έρευνα μας για την αντιμετώπιση του προβλήματος της αυτόματης εξαγωγής ιδιωμάτων επικεντρώθηκε στην ομαδοποίηση τμημάτων κώδικα που προέρχονται από έργα λογισμικού υψηλού επιπέδου. Τα έργα αυτά συγκεντρώθηκαν από το σύστημα ελέγχου εκδόσεων GitHub με βάση τη δημοφιλία τους. Για την αναπαράσταση αυτών των τμημάτων κώδικα χρησιμοποιήθηκαν Αφηρημένα Συντακτικά Δέντρα (Abstract Syntax Trees) που διατηρούν τόσο την δομική πληροφορία του κώδικα όσο και την νοηματική με τα ονόματα των μεταβλητών και μεθόδων. Η σύγκριση των τμημάτων πηγαίου κώδικα έγινε με τον αλγόριθμο pq-grams που αποτελεί μέθοδο μέτρησης της απόστασης δέντρων. Στη συνέχεια τα πιο αντιπροσωπευτικά τμήματα κώδικα των ομάδων που προέκυψαν μετατράπηκαν σε μια γενικευμένη μορφή διατηρώντας το νοηματικό περιεχόμενο του κώδικα. Τα αποτελέσματα από τη παραπάνω διαδικασία αξιολογήθηκαν με βάση ένα σύνολο ελέγχου (test set) και ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντικά.Ανδρέας Σιαηλής
Η πρόβλεψη της ζήτησης για προϊόντα και υπηρεσίες παίζει καθοριστικό ρόλο στην εύρυθμη λειτουργία των περισσότερων επιχειρήσεων. H οργάνωση του αποθέματος, το χρονοδιάγραμμα της παραγωγής, η διαχείριση της ροής χρήματος, οι αποφάσεις που αφορούν την πρόσληψη προσωπικού και άλλες αποφάσεις που παίρνει μια επιχείρηση μπορούν όλα να εξαρτώνται από προβλέψεις. Οι βελτιστοποίηση της απόδοσης αυτών των προβλέψεων οδηγεί σε βελτίωση της εξυπηρέτησης των πελατών και έτσι ευνοεί την ικανοποίηση τους και την μελλοντική διατήρηση τους. Επίσης γίνεται και μείωση αρκετών μορφών κόστους αφού υπάρχει μικρότερη ανάγκη από επείγων ανεφοδιασμούς αποθέματος και μείωση στα έξοδα διατήρησης περίσσιου αποθέματος και απούλητων προϊόντων. Παρόλο που η απόδοση των προβλέψεων της ζήτησης είναι καθοριστικός παράγοντας, έρευνες έχουν δείξει ότι η πιο συχνή μέθοδος (48%) που χρησιμοποιούν οι επιχειρήσεις στη Αμερική για την πρόβλεψη της ζήτησης είναι αυτή που βασίζεται στη χρήση λογιστικών φύλλων (spreadsheets), ενώ μόλις ένα ποσοστό 11% χρησιμοποιούν εξειδικευμένο λογισμικό. Τα διαθέσιμα λογισμικά πρόβλεψης χρησιμοποιούν διάφορες μεθοδολογίες που ανταποκρίνονται στη μορφή και το είδος κάθε προϊόντος και η απόδοση τους μπορεί να συγκριθεί με άλλες μεθοδολογίες μέσω κάποιων μετρικών απόδοσης. Αντικείμενο της παρούσας διπλωματικής εργασίας, αποτελεί η ανάπτυξη και εξερεύνηση της καταλληλόλητας ενός επαυξημένου υβριδικού μοντέλου, το οποίο αρχικά σχεδιάστηκε για την πρόβλεψη μονοδιάστατων χρονοσειρών, στην περίπτωση της πρόβλεψης του αριθμού πωλήσεων. Το προτεινόμενο μοντέλο κάνει χρήση ενός πιο μοντέρνου νευρωνικού δικτύου, το οποίο έχει αποδειχθεί ότι παράγει καλύτερα αποτελέσματα από ένα παραδοσιακό νευρωνικό δίκτυο πρόσθιας τροφοδότησης. Επίσης γίνεται προσθήκη ενός ακόμη χαρακτηριστικού στην είσοδο του νευρωνικού, με σκοπό την περαιτέρω βελτίωση της ακρίβειας των προβλέψεων.Στράντζαλης Κωνσταντίνος
Ο τομέας του Edge AI αφορά την ανάπτυξη τεχνητής νοημοσύνης που έχει τη δυνατότητα επεξεργασίας δεδομένων και εκτέλεσης τοπικά σε hardware συσκευές, χωρίς απαραίτητα την σύνδεσή τους με το διαδίκτυο. Επομένως, λειτουργίες όπως η δημιουργία δεδομένων μπορούν να πραγματοποιηθούν χωρίς την ανάγκη ανεβάσματος ή κατεβάσματος δεδομένων από το cloud, με κύρια συνέπεια την μείωση του χρόνου απόκρισης ενός συστήματος για την εξαγωγή αποτελεσμάτων πάνω σε μία διεργασία. Το γεγονός αυτό δίνει το έναυσμα για την ανάπτυξη εφαρμογών τεχνητής νοημοσύνης στην ακμή των συστημάτων. Συγκεκριμένα στον κλάδο που αφορά την προγνωστική συντήρηση σε βιομηχανικό επίπεδο, οι εφαρμογές της τεχνητής νοημοσύνης στην ακμή των συστημάτων μπορούν να παρέχουν δυνατότητες αναγνώρισης καταστάσεων λειτουργίας για μηχανήματα σε πραγματικό χρόνο. Στη παρούσα εργασία, παρουσιάζονται δύο μεθοδολογικές προσεγγίσεις για την ανίχνευση τριών καταστάσεων λειτουργίας για έναν κινητήρα συνεχούς ρεύματος που κατονομάζονται ως καλή, εσφαλμένη και επιφορτωμένη. Αρχικά, και για τις δύο προσεγγίσεις πραγματοποιείται η εξαγωγή χαρακτηριστικών πάνω στα δεδομένα ήχου του σετ δεδομένων IDMT-ISA-ELECTRIC-ENGINE, αφού υποστούν κατάλληλη προ-επεξεργασία. Στη συνέχεια, εκπαιδεύεται ένα διαφορετικό νευρωνικό δίκτυο CNN για την εκάστοτε προσέγγιση. Ακολούθως, τα δύο μοντέλα υπόκεινται σε διαδικασία μετεκπαιδευτικής κβαντοποίησης και σε μία διαδικασία κατάλληλης μετατροπής και συμπίεσης, ώστε να εισαχθούν στη πλακέτα STM32 Discovery kit IoT node. Μετά την ολοκλήρωση των υλοποιήσεων, πραγματοποιείται πειραματική εφαρμογή με τη χρήση της πλακέτας με σκοπό τον έλεγχο της επίδοσης των μοντέλων στην αναγνώριση των τριών ηχητικών καταστάσεων λειτουργίας του κινητήρα, καθώς και της απόκρισής τους σε περιπτώσεις εναλλαγής των καταστάσεων σε πραγματικό χρόνο Εν κατακλείδι, παρουσιάζονται τα αποτελέσματα των ανωτέρω διαδικασιών και εξάγονται συμπεράσματα για την επίδοση των μοντέλων.Αγγελική-Αγαθή Τσίντζηρα
Ο στόχος της συγκεκριμένης διπλωματικής εργασίας ήταν η ανάπτυξη μεθοδολογίας συνεχούς έμμεσης αυθεντικοποίησης χρήστη κινητού τηλεφώνου, με τη χρήση των δεδομένων πλοήγησης, με σκοπό τη βελτίωση της ασφάλειας και τη διαφύλαξη της ιδιωτικότητας των ευαίσθητων και προσωπικών δεδομένων. Η ιδιωτικότητα και η ασφάλεια είναι 2 έννοιες αλληλένδετες. Η ιδιωτικότητα αναφέρεται στα δικαιώματα που έχει ο χρήστης αναφορικά με τον έλεγχο των προσωπικών του στοιχείων και τον τρόπο χρήση τους. Η ασφάλεια αναφέρεται στον τρόπο προστασίας των προσωπικών δεδομένων. Οι έξυπνες κινητές συσκευές περιέχουν πληθώρα προσωπικών δεδομένων όπως φωτογραφίες, συνομιλίες, ιατρικά δεδομένα, στοιχεία τραπεζών, προσωπικούς κωδικούς και πληροφορίες που σχετίζονται με τον στενό κύκλο του κάθε ατόμου (επαφές, εργασία, χόμπι, δραστηριότητες). Η προστασία και η διαφύλαξη αυτών από τρίτους, αποτελεί δραστηριότητα ζωτικής σημασίας. Η διαφύλαξη των προσωπικών δεδομένων με τη χρήση κωδικών pin ή βιομετρικών χαρακτηριστικών δεν είναι πάντα αρκετή. Στην περίπτωση που η συσκευή κλαπεί ή χαθεί, η παράκαμψη των κωδικών ασφαλείας μπορεί να γίνει με πολλούς τρόπους. Η παραβίαση βιομετρικών χαρακτηριστικών, όπως η αναγνώριση προσώπου ή το δακτυλικό αποτύπωμα, είναι πιο δύσκολη αλλά όχι αδύνατη. Η λύση εδώ επιτυγχάνεται μέσω της συνεχούς αυθεντικοποίησης χρήστη. Το σύστημα, επεξεργάζεται τη συμπεριφορά του χρήστη που διαβάζει από τους αισθητήρες, στο παρασκήνιο. Στη περίπτωση που η συμπεριφορά δεν ανήκει στον κάτοχο της συσκευής, αυτή κλειδώνει. Με αυτό τον τρόπο, τα δεδομένα και η συσκευή προστατεύονται. Η συμπεριφορά κάθε χρήστη είναι μοναδική. Μέχρι να αναγνωριστεί η σωστή συμπεριφορά, η συσκευή παραμένει κλειδωμένη και τα προσωπικά δεδομένα προστατευμένα. Για την ανάπτυξη του συστήματος συνεχούς αυθεντικοποίησης χρήστη, επιλέχθηκαν οι μετρήσεις των αισθητήρων επιταχυνσιόμετρο και γυροσκόπιο, οι οποίες συλλέχθηκαν σε μη ελεγχόμενο περιβάλλον μέσω εφαρμογής κινητού από το Store. Εκπαιδεύτηκαν 2 μοντέλα μηχανικής μάθησης, ένα για κάθε αισθητήρα. Στη συνέχεια, συνδυάστηκαν τα αποτελέσματα για να παραχθεί η τελική επίδοση του συστήματος. Η επίδοση του τελικού συστήματος ξεπέρασε της βιβλιογραφίας.(continue in full text)Καμτζηρίδης Γεώργιος
Μια από τις τεχνολογίες που έκανε την εμφάνισή της την τελευταία δεκαετία είναι το Blockchain. Τα πλεονεκτήματα και ειδικότερα οι προοπτικές που δημιουργεί για αποκεντρωμένες, διανεμημένες και ασφαλείς συναλλαγές, ώθησαν την τεχνολογία αυτή εντός μικρού χρονικού διαστήματος να διεισδύσει στον τεχνολογικό κόσμο. Ξεκίνησε εστιάζοντας, κατά κύριο λόγο, στις οικονομικές συναλλαγές με τη βοήθεια του κρυπτονομίσματος Bitcoin. Στη συνέχεια, μέσω της πλατφόρμας Ethereum πραγματοποιήθηκε το επόμενο μεγάλο βήμα, όπου η τεχνολογία Blockchain μπόρεσε να βρει εφαρμογή σε μη οικονομοκεντρικά περιβάλλοντα, όπως αυτό της υγείας και κυρίως αυτό της διαχείρισης της εφοδιαστικής αλυσίδας. Όμως, το μεγαλύτερο πλεονέκτημα που κάνει το Blockchain μια πολλά υποσχόμενη εφεύρεση παραμένει το οικονομικά αποκεντρωμένο μοντέλο που μπορεί να υλοποιήσει. Σύμφωνα με το μοντέλο αυτό, όλες οι χρηματικές συναλλαγές πραγματοποιούνται μέσω ενός διανεμημένου συστήματος, το οποίο δεν ανήκει σε κάποια κεντρική αρχή, όπως για παράδειγμα μια τράπεζα. Το σύστημα αυτό λειτουργεί με τη βοήθεια των χρηστών του και προσφέρει ασφαλή εκτέλεση συναλλαγών σε άμεσο χρόνο. Πάνω σε αυτό το μοντέλο έχει προταθεί μια εναλλακτική μορφή χρηματοδότησης μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Αυτή αναφέρεται ως αρχική προσφορά νομίσματος (στην αγγλική βιβλιογραφία αναφέρεται ως Initial Coin Offering ή εν συντομία ICO) και βοηθάει τις επιχειρήσεις να ενισχυθούν οικονομικά με αυτοματοποιημένο, ασφαλή και αποκεντρωμένο τρόπο. Ωστόσο, όπως όλες οι διαδικασίες, έτσι και το ICO, μπορεί να σχεδιαστεί με λανθασμένα κριτήρια ασφαλείας και να οδηγήσει στην οικονομική καταστροφή μιας εταιρίας. Στόχος, λοιπόν, αυτής της εργασίας είναι η τεχνική ανάλυση μιας διαδικασίας ICO που πραγματοποιείται στην πλατφόρμα του Ethereum και συγκεκριμένα η παρουσίαση των τμημάτων που μπορούν να υπονομεύσουν την ασφάλεια και την αξιοπιστία της, καθώς και να προταθούν τρόποι αντιμετώπισης και πρόληψης. Στο τέλος, υλοποιείται μια τέτοια διαδικασία στην πράξη, όπου και εφαρμόζονται όλα όσα αναλύθηκαν στα προηγούμενα στάδια.

Αγγέλου Ευάγγελος
Ο τομέας της ρομποτικής αναπτύσσεται ραγδαία τα τελευταία χρόνια και μπαίνει όλο και περισσότερο στη ζωή του ανθρώπου. Πλέον, οι άνθρωποι αναθέτουν διάφορες μικρές, καθημερινές εργασίες σε αυτόνομους ρομποτικούς πράκτορες, διευκολύνοντας έτσι τη ζωή τους. Μία ιδιαίτερα διαδεδομένη εφαρμογή τέτοιου είδους, είναι τα ρομπότ – σκούπες, τα οποία βοηθάνε στον καθαρισμό του σπιτιού. Επίσης, αυτόνομοι ρομποτικοί πράκτορες αυτής της λογικής μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την εξερεύνηση άγνωστων χώρων, οι οποίοι είναι απροσπέλαστοι λόγω κάποιας, φυσικής ή μη, καταστροφής. Τέλος, με τη χρήση ενός βραχίονα σε τέτοιου είδους πράκτορες, μπορούν να επεκταθούν οι δυνατότητες τους και να μαζεύουν διάφορα αντικείμενα από τον χώρο στον οποίο βρίσκονται. Η παρούσα διπλωματική εργασία προτείνει μία λύση στην λειτουργία ενός αυτόνομου ρομποτικού πράκτορα, ο οποίος έχει τη δυνατότητα εξερεύνησης και κάλυψης (μέσω κάμερας) ενός άγνωστου, εκ των προτέρων, χώρου, ενώ παράλληλα, με τη χρήση ενός ρομποτικού βραχίονα, μπορεί να μαζεύει αντικείμενα που βρίσκονται διάσπαρτα μέσα σε αυτόν. Για την υλοποίηση, αναπτύχθηκε ο κώδικας ο οποίος με χρήση δεδομένων από έναν αισθητήρα laser δημιουργεί τον χάρτη του χώρου στον οποίο βρίσκεται και μέσω δεδομένων κάμερας, υπολογίζει το πεδίο κάλυψης του χώρου από αυτή. Τέλος, αναπτύχθηκε κώδικας ο οποίος μέσω δεδομένων RGB κάμερας, αναγνωρίζει συγκεκριμένου τύπου αντικείμενα μέσα στον χώρο, τα πλησιάζει και στη συνέχεια, με χρήση ενός ρομποτικού βραχίονα, τα συλλέγει και τα εναποθέτει σε ένα συγκεκριμένο σημείο πάνω του, μέχρις ότου επιστρέψει στο σημείο από όπου άρχισε την εξερεύνηση, αφού έχει καλύψει όλο τον χώρο στον οποίο βρίσκεται. Παράλληλα, αναπτύχθηκε κύκλωμα το οποίο έχει ως σκοπό την τροφοδοσία των περιφερειακών του ρομπότ, δηλαδή του ηλεκτρονικού υπολογιστή και του βραχίονα που θα βρίσκονται πάνω σε αυτό, μέσω μίας LiPo (Lithium - Polymer) μπαταρίας. Επίσης, μέσω κατάλληλου αισθητήρα, γίνεται μέτρηση της κατανάλωσης ρεύματος, τάσεως και ισχύος, με τα δεδομένα αυτά να στέλνονται σειριακά στον υπολογιστή που βρίσκεται πάνω στο ρομπότ. Επιπλέον, τοποθετήθηκε και ένας λαμπτήρας LED, μέσω του οποίου φαίνεται το επίπεδο τάσης της μπαταρίας. Τέλος, το κύκλωμα αυτό τυπώθηκε σε πλακέτα και τοποθετήθηκε πάνω στο ρομπότ.Δήμητρα Ντζιώνη
Στην επιστήμη του λογισμικού , ο όρος αυτόματος προγραμματισμός προσδιορίζει ένα μηχανισμό ο οποίος δημιουργεί ένα πρόγραμμα που επιτρέπει στους επιστήμονες να συντάξουν κώδικα σε υψηλότερο επίπεδο αφαίρεσης. Σήμερα, οι ρομποτικές εφαρμογές σε εταιρικό και οικιακό περιβάλλον κερδίζουν όλο και μεγαλύτερο έδαφος , αυξάνοντας συνεχώς τ η ν ανάγκη για αυτόματη παραγωγή λογισμικού χωρίς σφ άλματα . Όπως είναι γνωστό, τα ρ ομπό τ φέρουν ένα πλήθος αισθητήρων, οι οποίοι παίζουν καθοριστικό ρόλο στη λειτουργία τους και στην επίτευξη ορισμένων εργασιών. Για το λόγο αυτό , πρέπει συχνά να ελέγχονται τα δεδομένα που παράγο νται , ώστε να σχεδιαστούν περαιτέρω συστήματα λογισμικού. Η συγκεκριμένη διπλωματική εργασία φιλοδοξεί να θέσει τα πρώτα βήματα προς την κατεύθυνση της αυτοματοποίησης της διαδικασίας ανάπτυξης διεπαφών για συλλογή δεδομένων από αισθητήρες ρομπότ. Στα πλα ίσια αυτής της προσπάθειας , στην παρούσα διπλωματική εργασία, αξιοποιείται η μηχανική οδηγούμενη από μοντέλα, MDE (Model Driven Engineering ). Συγκριμένα, αφού οριστεί ένα αφαιρετικό μοντέλο, πραγματοποιείται μια σειρά από μετασχηματισμούς, με τελικό αποτέλ εσμα μια πλήρως λειτουργική εφαρμογή. Με αυτό τον τρόπο, επιταχύνεται διαδικασία ανάπτυξης λογισμι κού και παράγεται λογισμικό με μεγαλύτερη αξιοπιστία. Η παρούσα διπλωματικής εργασία, υλοποιεί το σύστημα CoRSeDA ( Collecting Robot Sensor Data Automatically ) στο οποίο ο χρήστης, μέσω ενός φιλικού γραφικού περιβάλλοντος αλληλοεπιδρά και ορίζει παραμέτρους για τους αισθητήρες ενός ρομπότ. Με βάση τους αισθητήρες και τις παραμέτρους που θέτει , δημιουργείται εκτελέσιμος κώδικα ς , βασισμένος στην πλατφόρμα R 4 A , γι α τη συλλογή δεδομένων από το ρομπότ και παράλληλα παράγεται πλήρως λειτουργική διεπαφή που παρέχει πληροφορίες ολόκληρου του συστήματος . Τις πληροφορίες αυτές μπορεί να τις δει, μαζί με οποιαδήποτε πληροφορία παράγεται, σε μία web εφαρμογ ή που έχει δημιου ργηθεί στα πλαίσια της συγκεκριμένης εργασίας ακριβώς για το σκοπό αυτό. Για την δοκιμή και αξιολόγηση αυτού του συστήματος , εκτελέστηκαν πειράματα στο πραγματικό ρομπότ ΝΑΟ , ένα αυτόνομο, προγραμματιζόμενο ανθρωποειδές που αναπτύχθηκε από την Aldebaran RoboticsΓιώργος Τσάμης
Η χρήση των ρομπότ γίνεται ολοένα και πιο διαδεδομένη, καθώς η έρευνα στο πεδίο της τεχνητής νοημοσύνης και της ρομποτικής είναι συνεχής. Τα ρομπότ, λοιπόν, έχοντας εισέλθει στη βιομηχανία εδώ και δεκαετίες, σταδιακά γίνονται προσβάσιμα και στους απλούς, καθημερινούς χρήστες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την ανάγκη δημιουργίας τρόπων αλληλεπίδρασης χρήστη-ρομπότ που να μην είναι ιδιαίτερα περίπλοκοι ή δύσκολοι, ακόμα και για χρήστες χωρίς τεχνικό υπόβαθρο. Για το σκοπό αυτό υλοποιούνται συστήματα κατανόησης φυσικής γλώσσας, χειρονομιών κ.ά. που διευκολύνουν την επικοινωνία μεταξύ τους. Στην παρούσα διπλωματική εργασία αναπτύχθηκε προς την κατεύθυνση αυτή ένα σύστημα που διευκολύνει την ανάθεση εργασιών στο ρομπότ NAO, μέσω της περιγραφής των επιθυμητών ενεργειών από το χρήστη σε μία συγκεκριμένη, δομημένη, μορφή κειμένου και της αυτόματης παραγωγής του αντί- στοιχου κώδικα για το ρομπότ. Το υλοποιηθέν σύστημα βασίστηκε σε αντίστοιχο σύστημα παραγωγής κώδικα για το ίδιο ρομπότ μέσω της χρήσης γραφικών συμβόλων και ορισμού των τρόπων μετάβασης. Το κύριο αντικείμενο με το οποίο ασχολήθηκε η εργασία αφορά το δυναμικό κομμάτι του παραπάνω προβλήματος, τον καθορισμό δηλαδή της ορθής αλληλουχίας των προς εκτέλεση ενεργειών και τον τρόπο χρονικής σύνδεσής τους (στη σειρά ή παράλληλα, υπό συνθήκη ή τυχαία, με επανάληψη ή δια- κοπή εκτέλεσης), με βάση τις φράσεις που χρησιμοποιεί ο χρήστης. Η επιλογή του είδους της εκάστοτε ενέργειας ήταν ήσσονος σημασίας στα πλαίσια της εργασίας και δινόταν από το χρήστη μέσα στη λεκτική περιγραφή. Με την είσοδο της λεκτικής περιγραφής, πραγματοποιείται η ταξινόμηση και διασύνδεση των ενεργειών, παράγεται αυτόματα ο αντίστοιχος κώδικας και, τέλος, εμφανίζεται γραφικά το αποτέλεσμα στο χρήστη, οπότε είναι δυνατή η επιλογή εκτέλεσής του στο ρομπότ. Η αξιολόγηση του συστήματος έδειξε ότι είναι εφικτή η αποτελεσματική περιγραφή των διάφορων τρόπων σύνδεσης των ενεργειών, και των συνδυασμών τους, με βάση τη μορφή της λεκτικής περιγραφής της εισόδου που σχεδιάστηκε. Τέλος, φάνηκε ότι είναι δυνατή η μετατροπή σεναρίων που είναι γραμμένα σε φυσική γλώσσα στη δομημένη μορφή που δέχεται ως είσοδο το σύστημα με λίγες, κατά κανόνα, παραλλαγές, προκειμένου να παραχθεί η επιθυμητή ρομποτική εφαρμογή.Παναγιώτης Μουζενίδης
Το Model Driven Engineering (MDE) στοχεύει στην επίλυση προβλημάτων ανάπτυξης λογισμικού χρησιμοποιώντας μοντέλα. Τα μοντέλα αυτά μπορούν να περιγράψουν ένα σύστημα χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους περιορισμούς της πλατφόρμας για την οποία προορίζεται η εφαρμογή. Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας μετασχηματισμούς μοντέλων, ένα μοντέλο μπορεί να παράγει ένα μοντέλο προσανατολισμένο στην πλατφόρμα που πρόκειται να εκτελεστεί η εφαρμογή. Με αυτό τον τρόπο το MDE λύνει ένα γενικό πρόβλημα που μπορεί να εφαρμοστεί σε πολλά μικρότερα προβλήματα χρησιμοποιώντας τους κατάλληλους μετασχηματισμούς. Επίσης, επειδή ένα μοντέλο μπορεί να εφαρμοστεί σε πολλά προβλήματα, είναι οικονομικά αποδοτικό και παράγει ποιοτικό πηγαίο κώδικα. Σε αυτή τη διπλωματική εργασία σχεδιάστηκε ένα Eclipse plugin που παράγει διεπαφές χρήστη, που ελέγχουν ρομπότ, χρησιμοποιώντας MDE τεχνικές. Ο χρήστης μπορεί να προσθέσει ή να αφαιρέσει λειτουργικότητα και να δημιουργήσει τον κώδικα της διεπαφής χρήστη. Το περιβάλλον χρήστη επικοινωνεί με το ρομπότ μέσω ενός API μίας πλατφόρμας που ονομάζεται R4A. Οι διεπαφές χρήστη είναι εντελώς ανεξάρτητες από τη συσκευή, καθώς είναι διαδικτυακές και χρησιμοποιούν μόνο HTTP κλήσεις για επικοινωνία με το ρομπότ. Οι παραγόμενες διεπαφές χρήστη από το plugin έχουν δοκιμαστεί στο ρομπότ NAO, το οποίο είναι ένα ανθρωποειδές ρομπότ που αναπτύχθηκε από την Aldebaran Robotics το 2008 για ερευνητικούς, εκπαιδευτικούς και ψυχαγωγικούς σκοπούς. Το plugin στοχεύει σε μηχανικούς που θέλουν να έχουν μια απλή διεπαφή χρήστη για τον έλεγχο ενός ρομπότ σε ελάχιστο χρόνο, αλλά και σε απλούς χρήστες που απλά θέλουν να ελέγξουν ένα ρομπότ για λόγους ψυχαγωγίας.Ιωάννης Λόϊας
ο διαδίκτυο άλλαξε ιζικά τα μέσα και την ταχύτητα της μετάδοσης πληροφοριών και έχει δημιουργήσει νέες προοπτικές στον τομέα της ανάπτυξης κώδικα. Μια από αυτές είναι η ανάπτυξη αποθετηρίων κώδι- κα, τα οποία φιλοξενούν μεγάλο αριθμό έργων λογισμικού που μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τους προγραμματιστές. Ωστόσο, οι προγραμματιστές καταχρώνται συχνά τον πηγαίο κώδικα που αντλούν από τέτοια αποθετήρια χωρίς να αποδίδουν τον αρχικό δημιουργό.Σε αυτή την εργασία αναπτύσσουμε ένα σύστημα που μπορεί να ανακαλύψει ομοιότητες πηγαίου κώδικα από μια πολύπλευρη οπτική που αναλύει τη σημασιολογία και τη δομή τόσο του πηγαίου κώδικα όσο και των συσχετιζόμενων σχολίων. Το σύστημα αυτό χρησιμοποιεί μια πληθώρα διαδεδομένων τεχνικών επεξεργασίας πηγαίου κώδικα για να συγκρίνει τα έργα λογισμικού και να παράγει τιμές ομοιότητας για διαφορετικά χαρακτηριστικά. Για παράδειγμα, υποστηρίζει αλγορίθμους διανυσματοποίησης, όπως η επεξεργασία λέξεων του πηγαίου κώδικα μέσω της σακούλας λέξεων και των χαρακτηριστικών tf-idf , με σκοπό την εφαρμογή μεθόδων σύγκρισης διανυσμάτων σε επίπεδο αρχείου και συνάρτησης. Εναλλακτικά, μπορεί να χρησιμοποιήσει τη λανθάσουσα σημασιολογική ανάλυση (LSA) , η οποία μειώνει τον θόρυβο που προκύπτει από τη χρήση διαφορετικών όρων με την ίδια σημασιολογία. Το σύστημα εφαρμόζει επίσης έναν αριθμό υφιστάμενων και καινοτόμων μεθόδων που ασίζονται σε γράφους για να συγκρίνουν δέντρα κλήσης συναρτήσεων. Τέλος, όλες οι μέθοδοι είναι σε θέση να συμπεριλάβουν τα σχόλια του πηγαίου κώδικα κατά τον υπολογισμό της ομοιότητας μεταξύ έργων λογισμικού. ∆οκιμάσαμε το σύστημά μας σε δύο σύνολα δεδομένων σχεδίων λογισμικού που εξήχθησαν από το GitHub : ένα σύνολο δεδομένων που περιέχει έργα λογισμικού και τις διακλαδώσεις τους ( forks ) που σχε- τίζονται με τη λέξη-κλειδί \"Pacman\" και ένα σύνολο που περιέχει έργα λογισμικού διάφορων τομέων με τις διακλαδώσεις τους. Από τα πειράματά μας προέκυψε ότι η χρήση σχολίων πηγαίου κώδικα οηθά να εντοπίσουμε αν δύο έργα του συνόλου δεδομένων \"Pacman\" είναι διακλαδώσεις του ίδιου αρχικού έργου, παράγοντας πιο περιγραφικές μετρήσεις για την αξιολόγηση από αλγόριθμους που δεν τα χρησι- μοποιούν. Στη συνέχεια, για το δεύτερο σύνολο δεδομένων χρησιμοποιήσαμε την έκδοση των μεθόδων που λαμβάνουν υπόψη τα σχόλια του πηγαίου κώδικα και έχουν υψηλή διακριτική ικανότητα στο προη- γούμενο σύνολο για να ανακαλύψουμε ποια έργα λογισμικού ήταν διακλαδώσεις του ίδιου έργου. ́Ολοι οι αλγόριθμοι ρέθηκαν να είναι περίπου ίσοι για να αποδώσουν υψηλότερες ομοιότητες στις διακλαδώσεις των ίδιων έργων. Ωστόσο, οι αλγόριθμοι που συγκρίνουν τα δέντρα κλήσης συναρτήσεων ήταν πιο αξιόπι- στοι στην ανακάλυψη παρόμοιων έργων, αποδίδοντας σχεδόν μηδενικές ομοιότητες κατά τη σύγκριση των διακλαδώσεων ανόμοιων έργων.Αριστοτέλης Μικρόπουλος
Ελπίδα Φαλάρα
Διανύοντας τον 21ο αιώνα, ζούμε ήδη θεαματικά αποτελέσματα της τεχνολογικής προόδου. Η έξαρση της χρήσης μιας σειράς τεχνολογικών καινοτομιών έχει ως αποτέλεσμα να ονομάζεται η σημερινή εποχή ως εποχή των πληροφοριών. Με τη άνοδο του cloud computing και του Διαδικτύου, οι πλατφόρμες ανάπτυξης λογισμικού ανοιχτού κώδικα έλαβαν μεγάλη ώθηση. Βασίστηκαν κυρίως στη φιλοσοφία της λειτουργίας των κατανεμημένων συστημάτων ελέγχου εκδόσεων. Μια από τις πιο δημοφιλής εξ’ αυτών είναι το GitHub, που λειτουργεί ως υπηρεσία που φιλοξενεί εκατομμύρια έργα λογισμικού και χρήστες. Τα κατανεμημένα συστήματα ελέγχου εκδόσεων έχουν αλλάξει τη διαδικασία ανάπτυξης λογισμικού, καθώς πέραν των άλλων, δίνουν τη δυνατότητα συνεχής επόπτευσης του έργου. Σημαντικό κομμάτι στη διαδικασία ανάπτυξης λογισμικού είναι η επόπτευση του έργου λογισμικού για πιθανά σφάλματα και βελτιώσεις. Οι συνεργατικές πλατφόρμες ανοιχτού κώδικα συχνά διαθέτουν ένα αποθετήριο σφαλμάτων όπου καταγράφονται εκεί όλες οι αναφορές σφαλμάτων. Ωστόσο, οι μηχανικοί λογισμικού μπορεί να κατακλυστούν από τον αριθμό των αναφορών που υποβάλλονται καθημερινά, καθώς καθεμία από αυτές πρέπει να ανατεθεί στον κατάλληλο μηχανικό λογισμικού ο οποίος θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσει το σφάλμα. Μια πιο αυτοματοποιημένη διαδικασία ανάθεσης των σφαλμάτων σε μηχανικούς λογισμικού πιθανότατα θα διευκόλυνε την ομάδα λογισμικού. Έτσι, η παρούσα διπλωματική εργασία έχει ως στόχο να δημιουργήσει ένα σύστημα που θα προτείνει τον υποψήφιο μηχανικό λογισμικού, μέσα σε μια ομάδα ανάπτυξης λογισμικού σε ένα σύστημα ελέγχου εκδόσεων, ώστε να επιλύσει ένα καταγεγραμμένο σφάλμα. Το σύστημα κατασκευάστηκε εξορύσσοντας πληροφορίες από αποθετήρια λογισμικού ανοιχτού κώδικα που υπάρχουν στο GitHub. Η διαδικασία ανάθεσης διενεργήθηκε υλοποιώντας μοντέλα με βάση την ομοιότητα των σφαλμάτων που έχει λύσει κάθε μηχανικός λογισμικού στο έργο, αλλά και τη συνεισφορά του σε προγραμματιστικό επίπεδο. Για τη μοντελοποίηση των παραπάνω παραμέτρων εφαρμόστηκαν αλγόριθμοι ανάλυσης κειμένου, καθώς και αλγόριθμοι ταξινόμησης. Η απόδοση των αλγορίθμων αξιολογήθηκε μεμονωμένα, αλλά και συνδυαστικά.Χριστόφορος Μπέκος
Στην παρούσα διπλωματική περιγράφονται τα στάδια δημιουργίας του Simplified Web Sirius framework (SWSF), ενός framework με στόχο να υπερκεράσει την αδυναμία του Sirius να εκτελεστεί ανεξάρτητα από το περιβάλλον του Eclipse. Το SWSF παρέχει ένα γραφικό περιβάλλον, μέσω του οποίου ο χρήστης μπορεί να επεξεργαστεί μοντέλα με χρήση γραφικών στοιχείων κάποιας GDSL. Το γραφικό περιβάλλον δημιουργείται αυτόματα, συναρτήσει της GDSL που δίνεται ως είσοδος και είναι παρόμοιο με αυτό που παρέχει το Sirius. Το SWSF έχει κατασκευαστεί με συνδυασμό τεχνολογιών Model Driven Engineering (MDE) και διαδικτυακών εφαρμογών. H χρήση τεχνολογιών MDE είναι απαραίτητη προκειμένου να καταστεί δυνατή η αυτόματη δημιουργία κώδικα, μέσω του οποίου θα ορίζονται εκείνες οι παράμετροι, που διαφοροποιούν το γραφικό περιβάλλον, ανάλογα με την GDSL. Παράλληλα η χρήση τεχνολογιών διαδικτυακών εφαρμογών προσφέρει ένα γραφικό περιβάλλον επεξεργασίας, το οποίο διαθέτει τα πλεονεκτήματα αυτών. Το framework υποστηρίζει μερικά από τα πιο βασικά και συχνά χρησιμοποιούμενα χαρακτηριστικά του Sirius. Ως είσοδος στο framework δίνεται ένα αρχείο .odesign καθώς και ένα αρχείο .ecore, τα οποία περιέχουν τους ορισμούς μιας GDSL και των εννοιών ενός συγκεκριμένου πεδίου, αντίστοιχα. Στην συνέχεια γίνεται χρήση ενός xml parser, προκειμένου να μετασχηματιστεί η πληροφορία αυτών των δύο αρχείων σε ένα μοντέλο, το οποίο συμμορφώνεται (conforms) με το μεταμοντέλο gdslMetamodel. Έπειτα, το μοντέλο αυτό χρησιμοποιείται ως είσοδος σε έναν Μ2Τ μετασχηματισμό, από τον οποίο παράγονται δύο python modules. Τα modules αυτά χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με την εκτελέσιμη μορφή του appMetamodel και ένα UI (User Interface), προκειμένου να παραχθεί ένα γραφικό περιβάλλον επεξεργασίας μοντέλων, όπως ακριβώς περιγράφεται από την εκάστοτε GDSL. Η δημιουργία του μοντέλου, που υπακούει στο gdslMetamodel και ο M2T μετασχηματισμός αποτελούν το βασικότερο στοιχείο του framework και αυτό που καθιστά δυνατή την αυτόματη παραγωγή, διαφορετικών γραφικών περιβαλλόντων, συναρτήσει μιας GDSL. Το SWSF ενοποιεί τα προαναφερθέντα στοιχεία, παρέχοντας μία διαδικτυακή εφαρμογή, βασισμένη στην αρχιτεκτονική client-server. Ο server διαθέτει την πληροφορία που αφορά το μοντέλο, τις γραφικές αναπαραστάσεις αυτού, καθώς και τα εργαλεία, που περιγράφουν μεταβολές σε αυτό. Ο client είναι ένα UI, το οποίο εμφανίζει στον χρήστη γραφικές αναπαραστάσεις, συναρτήσει της αντίστοιχης πληροφορίας που παρέχεται από τον server. Επιπροσθέτως, o client αναλαμβάνει να χειριστεί την αλληλεπίδραση με τον χρήστη και να προωθήσει στον server τα κατάλληλα requests, προκειμένου αυτός να ενημερώνει κατάλληλα τόσο το μοντέλο, οσο και τις γραφικές αναπαραστάσεις αυτού. Μαρία Ιωάννα Σηφάκη
Oι προγραμματιστές εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν δυσκολίες και εμπόδια κατά τη χρήση επαναχρησιμοποιήσιμων τμημάτων κώδικα που σχετίζονται κυρίως με τη λειτουργικότητα τους και την εμφάνιση σφαλμάτων. Αυτό συμβαίνει λόγω του ότι η εγκυρότητα των απαντήσεων σε τέτοιου είδους κοινότητες δεν ελέγχεται από ειδικούς παρά μόνο από τους ίδιους τους χρήστες, αν εκείνοι το επιθυμούν. Επομένως, αυτό επιβάλλει την προσπάθεια βελτίωσης των τμημάτων κώδικα και την έγκαιρη διόρθωση των λαθών τους. Η έρευνά μας επικεντρώθηκε στον εντοπισμό και έπειτα στην ομαδοποίηση των συνηθέστερων τροποποιήσεων (και κατ’ επέκταση σφαλμάτων) που παρατηρούνται στο ιστορικό των απαντήσεων της δημοφιλέστερης κοινότητας του Stack Overflow. Το σύνολο δεδομένων SOTorrent αποτέλεσε τη βάση πάνω στην οποία πραγματοποιήθηκε τόσο η υλοποίηση του συστήματος μας όσο και η ποιοτική αξιολόγησή του. Με αυτόν τον τρόπο, καταφέραμε να μετατρέψουμε την κάθε μεμονωμένη λύση μιας απάντησης σε γενική λύση προσφέροντας τελικά χρήσιμες και αξιοποιήσιμες πληροφορίες στους προγραμματιστές έτσι ώστε να αποφεύγουν παρόμοια λάθη στο μέλλον. Τέλος, η οπτικοποίηση των δεδομένων αλλά και της ομαδοποίησης αυτών ενισχύει σημαντικά την αξιολόγηση της μεθοδολογίας της παρούσας διπλωματικής εργασίας, καθώς οι ομάδες τροποποιήσεων απαντήσεων παρουσίασαν μεγάλη συνεκτικότητα. Με τη δημιουργία ενός εργαλείου σύστασης τροποποιήσεων επιβεβαιώσαμε την ορθότητα των αποτελεσμάτων της έρευνας και επιπλέον, πετύχαμε τη βελτίωση του περιεχομένου κάποιων γενικών σχολίων τροποποίησης με την πρόταση άλλων καταλληλότερων στη θέση τους.Γεωργία Πανταλώνα
Η διαδικασία παραγωγής λογισμικού εξελίσσεται συνεχώς και η εξέλιξη αυτή υποδεικνύεται από τις συνεχώς αυξανόμενες ανάγκες παραγωγής νέου λογισμικού. Η ανάγκη για όσο το δυνατόν πιο γρήγορη ανάπτυξη νέων λειτουργιών και η προσπάθεια της ενσωμάτωσης του τελικού χρήση στη διαδικασία παραγωγής λογισμικού οδήγησε σε νέα ευέλικτα πρότυπα ανάπτυξης λογισμικού (π.χ. agile), όπου η συνεργατική ανάπτυξη λογισμικού κατέχει πρωτεύοντα ρόλο. Αυτά τα νέα πρότυπα απαιτούν μηχανικούς στις ομάδες παραγωγής που διαθέτουν διάφορων ειδών δεξιότητες, είτε αυτές είναι τεχνικές είτε έχουν να κάνουν με δεξιότητες επικοινωνίας ή διαχείρισης έργων. Συνεπώς, είναι σαφές ότι υπάρχει αυξημένη ανάγκη αναγνώρισης των δεξιοτήτων των μηχανικών και αξιολόγησης ως προς το βαθμό στον οποίο καλύπτουν τις ανάγκες κάποιου ρόλου στις ομάδες παραγωγής λογισμικού. Αυτό έχει απώτερο σκοπό τη βελτιστοποίηση της διαδικασίας παραγωγής λογισμικού μέσω της καλύτερης αξιοποίησης του ανθρώπινου δυναμικού. Τέλος με την εμφάνιση των ευέλικτων μεθόδων παραγωγής λογισμικού ταυτόχρονα αυξήθηκε και η χρήση των πλατφορμών ανάπτυξης και διατήρησης λογισμικού, οι οποίες περιλαμβάνουν μεγάλο όγκο δεδομένων που αφορά τη διαδικασία ανάπτυξης λογισμικού. Σκοπός της παρούσας διπλωματικής είναι αξιοποίηση των δεδομένων από τις πλατφόρμες ανάπτυξης λογισμικού για την αναγνώριση των δεξιοτήτων των μηχανικών με απώτερο στόχο την αντικειμενικότερη αξιολόγηση και την καλύτερη ανάθεση ρόλων. Προς την κατεύθυνση αυτή γίνεται εξόρυξη δεδομένων από την πλατφόρμα του GitHub για την δημιουργία μετρικών οι οποίες αντικατοπτρίζουν τις δεξιότητες των μηχανικών. Επίσης, γίνεται μια συγκριτική αξιολόγηση των μετρικών, έτσι ώστε να είναι εμφανής η κατηγοριοποίηση της κάθε δεξιότητας και ο ρόλος του κάθε μηχανικού. Τέλος, οι μετρικές αυτές παρουσιάζονται με μορφή γραφημάτων σε μια εφαρμογή. Η εφαρμογή παρουσιάζει με εύληπτο τρόπο το προφίλ κάθε μηχανικού ώστε να είναι εφικτή η καλύτερη δυνατή ανάθεση σε κάποιο ρόλο με βάση τις δεξιότητες του μηχανικού. Μετά την αξιολόγηση του συστήματος για ένα ικανό σύνολο μηχανικών λογισμικού από την πλατφόρμα του GitHub, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι το σύστημά μας παράγει χρήσιμα αποτελέσματα. Η επισκόπηση των προφίλ είναι ικανοποιητική, καθώς δίνει μια εικόνα του ρόλου και των δεξιοτήτων κάθε μηχανικού, συνεισφέροντας έτσι στην αποτελεσματικότερη αξιοποίησή τους μέσα στην ομάδα ανάπτυξης λογισμικού.Παναγιώτης Σακκής
Τα τελευταία χρόνια, η ραγδαία ανάπτυξη του Internet, έχει δώσει πολλές νέες δυνατότητες και έχει αλλάξει σημαντικά τον τρόπο συγγραφής κώδικα. Η επαναχρησιμοποίηση κομματιών κώδικα είναι καθημερινό φαινόμενα στην ανάπτυξη λογισμικού. Υψίστης σημασίας είναι συγγραφή κομματιών «καθαρού» κώδικα (clean code), δηλαδή κώδικα που να ακολουθεί τις αρχές της αναγνωσιμότητας, συντηρησιμότητας και επεκτασιμότητας. Τεράστια έρευνα γίνεται συνεχώς για τη διασφάλιση αυτών των αρχών. Ένα από τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται γι’ αυτό το σκοπό είναι ο linter. Οι linters είναι απαραίτητοι ειδικά όταν οι γλώσσες προγραμματισμού δεν περιλαμβάνουν το τμήμα της συμβολομετάφρασης (π.χ. JavaScript, Python). Αρκετοί ερευνητές ασχολούνται με αντικείμενο τα τελευταία χρόνια, τη βελτίωση αυτών των εργαλείων ώστε να δουλεύουν όσο το δυνατόν αποδοτικότερα. Ο δημοφιλέστερος linter για κώδικα γραμμένο σε JavaScript αυτή τη στιγμή είναι ο ESLint. Είναι ένα open source εργαλείο, το οποίο είναι πλήρως διαμορφώσιμο και δίνει τεράστιες δυνατότητες στους προγραμματιστές. Σκοπός, αυτής της διπλωματικής είναι να εξετάσει τη χρήση που γίνεται από την κοινότητα των προγραμματιστών, στον ESLint και να εξαγάγει χρήσιμα συμπεράσματα και να προτείνει βελτιώσεις. Θα γίνει προσπάθεια να εφαρμοσθούν σύγχρονες τεχνικές μηχανικής μάθησης με σκοπό να δοθεί λύση σε μερικά από τα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζονται κατά τη χρήση του. Για την ανάλυση της εργασίας αυτής χρησιμοποιήθηκαν ανοιχτά έργα λογισμικού σε γλώσσα JavaScript από το GitHub, από τα οποία εξάχθηκαν χρήσιμα δεδομένα τα οποία είναι διαθέσιμα για μελλοντική χρήση από ερευνητές που θέλουν να ασχοληθούν με το αντικείμενο. Παράλληλα, με βάση αυτά τα δεδομένα αναπτύχθηκαν κάποια εργαλεία με τεχνικές μηχανικής μάθησης που προτείνουν άμεσες λύσεις στο πρόβλημα της διαμόρφωσης των κανόνων του ESLint. Ορέστης Γεωργιάδης
Tο πρόβλημα της πρόβλεψης της δημοτικότητας περιεχομένου οποιασδήποτε μορφής (κειμένου/εικόνας/βίντεο) που δημοσιεύεται στο διαδίκτυο, αποτελεί αντικείμενο έντονου ενδιαφέροντος και για την επιστημονική κοινότητα, αλλά και για τις επιχειρήσεις που δημοσιεύουν διαδικτυακά τέτοιο περιεχόμενο. Η παρούσα διπλωματική εργασία επικεντρώνεται στα ειδησεογραφικά άρθρα, και στόχος της είναι να προβλέψει την δημοτικότητα που θα έχει ένα άρθρο μόλις δημοσιευθεί στο διαδίκτυο. Η πρόβλεψη αυτή έγινε με την δημιουργία ενός συστήματος μηχανικής μάθησης (machine learning) το οποίο δέχεται ως είσοδο διάφορα δεδομένα για τα άρθρα, και με την κατάλληλη επεξεργασία τους και τον μετέπειτα διαχωρισμό τους σε σετ εκπαίδευσης και σετ ελέγχου, κάνει μια εκτίμηση για τον αριθμό προβολών που πρόκειται να έχει το κάθε άρθρο. Στα πλαίσια της παρούσας διπλωματικής αναπτύχθηκαν δύο διαφορετικά μοντέλα για τον υπολογισμό των προβολών των άρθρων. Το πρώτο μοντέλο είναι ένα μοντέλο παλινδρόμησης που σκοπός του είναι να εκτιμήσει τον ακριβή αριθμό προβολών. Το δεύτερο μοντέλο είναι ένα μοντέλο ταξινόμησης, και σκοπός του είναι να ταξινομήσει τα άρθρα σε τέσσερις ομάδες σύμφωνα με τον αριθμό προβολών που έχουν. Και τα δύο μοντέλα χρησιμοποιούν τα ίδια δεδομένα ως εισόδους. Αρχικά γίνεται η επεξεργασία του κειμένου από τους τίτλους των άρθρων ώστε να δημιουργηθεί ένα λεξιλόγιο το οποίο θα περιέχει τα διανύσματα των λέξεων των τίτλων. Τα διανύσματα αυτά προέρχονται από την προ-εκπαιδευμένη βιβλιοθήκη fastText, η οποία χρησιμοποιεί την μέθοδο συνεχόμενων πακέτων λέξεων (Continuous Bag of Words-CBoW) για την εκπαίδευση του λεξιλογίου. Στη συνέχεια δημιουργήθηκε ένα λεξικό στην Python που περιέχει τις ετικέτες των εικόνων των άρθρων μαζί με την πιθανότητα που έχει η κάθε ετικέτα να ταιριάζει στην εικόνα. Οι ετικέτες αυτές προήλθαν από την βάση δεδομένων ImageNet και συγκεκριμένα έγινε χρήση του μοντέλου ταξινόμησης εικόνων ResNet50. Τέλος, ως είσοδος στο σύστημα δόθηκε και ο εκδότης των άρθρων, δηλαδή η ιστοσελίδα στην οποία δημοσιεύθηκαν. Στην συνέχεια υλοποιήθηκε ένα συνελικτικό νευρωνικό δίκτυο το οποίο χρησιμοποιήθηκε για την εκπαίδευση των δύο μοντέλων, παλινδρόμησης και ταξινόμησης. Τα αποτελέσματα είναι αρκετά ενθαρρυντικά και φαίνεται να βελτιώνουν τις βασικές μεθόδους που δεν χρησιμοποιούν τα νευρωνικά δίκτυα για την πρόβλεψη των αποτελεσμάτων τους. Ως γενικό συμπέρασμα μπορεί να εξαχθεί ότι πιο αποτελεσματικό από τα δύο μοντέλα είναι αυτό της παλινδρόμησης, και ότι η χρήση νευρωνικών δικτύων δρα αποτελεσματικά στην επίτευξη του τελικού σκοπού. Κοσμάς Τσιάκας
Η παρούσα διπλωματική εργασία εστιάζει στην επίλυση του προβλήματος της αυτόνομης και συνεχούς απογραφής προϊόντων σε οποιονδήποτε γνωστό χώρο. Με την χρήση των drones η διαδικασία αυτή απλουστεύεται με επιθυμητό αποτέλεσμα τον προσδιορισμό της θέσης των προϊόντων με ακρίβεια μερικών εκατοστών. Το πρόβλημα αυτό αποτελείται από δύο υπο-προβλήματα: α) αυτό του εντοπισμού θέσης στον κλειστό χώρο, και β) αυτό της πλήρους κάλυψης του χώρου αυτόνομα. Για την αντιμετώπιση των παραπάνω προβλημάτων χρησιμοποιείται γνωστός τρισδιάστατος χάρτης μορφής OctoMap. Κατά τη διάρκεια της έρευνας, υλοποιήθηκε ένας αλγόριθμος που βασίζεται σε φίλτρο σωματιδίων (Particle Filter) και αξιοποιεί ένα σύνολο αποστάσεων περιμετρικά του drone για τον υπολογισμό της θέσης. Η πλοήγηση στον χώρο πραγματοποιείται με την χρήση ενός PID ελεγκτή θέσης και εξασφαλίζει την κίνηση με αποφυγή των γνωστών στατικών εμποδίων. Για την πλήρη κάλυψη του χώρου αρχικά πραγματοποιείται μια επιλογή των σημείων που πρέπει να διασχίσει το ρομπότ και στην συνέχεια με την ένωση αυτών δημιουργείται το τελικό μονοπάτι. Τέλος, πραγματοποιήθηκε μια σειρά πειραμάτων τα οποία αρχικά εξετάζουν τηναξιοπιστίατουσυστήματοςεντοπισμούθέσηςσετρίαείδηκινήσεων,καθώςκαι με διαφορετικές ταχύτητες σε κάθε μία από αυτές τις περιπτώσεις. Ταυτόχρονα, εξετάστηκαν διάφοροι τρόποι κίνησης στο χώρο, πραγματοποιώντας κάλυψη του χώρουμε χρήση διαφορετικών χαρακτηριστικών του αισθητήρα ανά περίπτωση.Τα πειράματα αυτά πραγματοποιήθηκαν εξ’ολοκλήρου σε περιβάλλον προσομοίωσης.Ορέστης Φλώρος Μαλιβίτσης
Στόχος της παρούσας διπλωματικής είναι η αναγνώριση ενεργειών μέσα σε ένα κείμενο φυσικής γλώσσας και η αντιστοίχισή τους σε μια ήδη υπάρχουσα ρομποτική πλατφόρμα. Δεν επιχειρείται ο συνδυασμός αυτών των ενεργειών για την παραγωγή ενός αλγορίθμου που να ακολουθεί τη λογική που εκφράζει το κείμενο αλλά γίνεται απλώς στατική αντιστοίχισητων προτάσεων του κειμένου στις κατάλληλες ενέργειες.Η έξοδος του συστήματος που υλοποιείται μπορεί να αξιοποιηθεί από κάποια άλλη εφαρμογή για την τελική παραγωγή εκτελέσιμου κώδικα. Για τους προαναφερθέντες στόχους, αναπτύξαμε ένα σύστημα κατανόησης φυσικής γλώσσας (NLU), το r4a-nao-nlp, το οποίο αναγνωρίζει τις ενέργειες που υποστηρίζονται από το μετά-μοντέλο R4A-NAO. Εφαρμόζουμε μια σωλήνωση λογισμικού που τμηματίζει το κείμενο χρησιμοποιώντας την ανάθεση σημασιολογικών όρων για να ταυτοποιήσει πολλαπλές προθέσεις του χρήστη ανά πρόταση. Επιπλέον, το σύστημα αξιοποιεί τα αποτελέσματα της επίλυσης συναναφοράς σε όλο το κείμενο προκειμένου να βελτιώσει την απόδοση της ταξινόμησης προθέσεων και πλήρωσης υποδοχέων σε προτάσεις που περιλαμβάνουν αναφορές. Καθώς το σύνολο δεδομένων για την εκπαίδευση του συστήματος NLU έπρεπε να δημιουργηθεί εκ του μηδενός, η προσέγγισή μας σχεδιάστηκε έτσι ώστε να ανταποκρίνεται σε χαμηλό αριθμό δεδομένων. Δεν υπάρχουν απαιτήσεις στο σύνολο εκπαίδευσης για προτάσεις που συνδυάζουν πολλαπλές προθέσεις, μιας και κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε πολυωνυμική αύξηση του μεγέθους του. Η έξοδος της σωλήνωσης είναι ένας κατευθυνόμενος γράφος που περιέχει όλες τις ανιχνευμένες ενέργειες και τις συνδέει χρησιμοποιώντας τους αρχικούς συνδέσμους του κειμένου. Η υλοποίηση αυτή επωφελείται από τον διαχωρισμό σε υποπροβλήματα καθώς τα μοντέλα που χρησιμοποιούνται, εξαιρουμένων αυτών που εκτελούν ταξινόμηση προθέσεων και πλήρωση υποδοχέων, είναι προ-εκπαιδευμένα σε μεγάλα σύνολα δεδομένων και αφορούν μείζονες εργασίες στον τομέα της επεξεργασίας φυσικής γλώσσας και ως εκ τούτου, προβλέπεται να βελτιωθούν με την περαιτέρω ανάπτυξη της σχετικής τεχνολογίας. Θεωρείται ότι η παρούσα προσέγγιση μπορεί να αξιοποιηθεί, χωρίς να υπάρχει η ανάγκη να αυξηθούν τα δεδομένα εκπαίδευσής τους, από συστήματα διαλόγου προσανατολισμένα για καθήκοντα ή άλλες σχετικές εφαρμογές που συχνά δεν έχουν την ικανότητα να αναγνωρίζουν πολλαπλές προθέσεις ανά πρόταση. Εν κατακλείδι, αναπτύχθηκε ένα σύστημα που μπορεί να αποδειχτεί χρήσιμο στον τελικό χρήστη ο οποίος μπορεί να αποκτήσει βέλτιστα αποτελέσματα αν γνωρίσει τους περιορισμούς και τις ιδιαιτερότητες.Αυτήηδιαδικασίαδενθεωρείταιότιαπαιτείτεχνικές ή εσωτερικές γνώσεις πάνω στο r4a-nao-nlp.Παντελής Φωτίου
Λόγω της τεράστιας εξέλιξης της ρομποτικής, κατέστη αναγκαία η απομακρυσμένη παρακολούθηση αυτών των μηχανημάτων και ταυτόχρονα η απομακρυσμένη παρακολούθηση των παραμέτρων ενός ελεγχόμενου περιβάλλοντος όπως η θερμοκρασία, η πίεση, η υγρασία κ.λπ. με τη χρήση αισθητήρων. Αυτή την ανάγκη έρχεται για να ικανοποιήσει το ΙοΤ. Στο πλαίσιο του IoT ιδιαίτερη σημασία δίνεται στη σύνδεση των πραγμάτων (ISSEL)things) και μεσολογισμικών (middlewares). Τα ρομποτικά πλαίσια) σε ένα δίκτυο, ώστε να μπορούν να στέλνουν και να λαμβάνουν δεδομένα. Τα “Things” μπορεί να είναιThings) και μεσολογισμικών (middlewares). Τα ρομποτικά πλαίσια” μπορεί να είναι συσκευές που χρησιμοποιούνται στην καθημερινότητα,έχουν υπολογιστική ισχύ και επιτρέπουν τη σύνδεση με το (ISSEL)δια-)δίκτυο. Η ραγδαία εξέλιξη στον κλάδο του ΙοΤ και ο μεγάλος αριθμός έξυπνων συσκευών χαμηλού κόστους δημιούργησε την ανάγκη ανάπτυξης πρωτοκόλλων και εργαλείων για την επικοινωνία μεταξύ αυτών και τη διασύνδεση τους στον παγκόσμιο ιστό. Πέραν των υπαρχόντων, εμφανίστηκαν πρωτόκολλα για την αποτελεσματική μεταφορά δεδομένων μεταξύ όλων αυτών των συσκευών αλλά και την απομακρυσμένη παρακολούθησή τους μέσω του Cloud. Η παρούσα διπλωματική εργασία παρουσιάζει τη δημιουργία ενός ΙοΤ πλαισίου, μέσω του οποίου έρχονται σε επικοινωνία έξυπνες συσκευές και ρομπότ. Για τη δημιουργία του πλαισίου διερευνήθηκε η χρήση του μεσολογισμικού ROS2. Το ROS2 είναι η τελευταία έκδοση του ROS (ISSEL)Robot Operating Sys) και μεσολογισμικών (middlewares). Τα ρομποτικά πλαίσιαtem), του επικρατέστερου στις μέρες μας ρομποτικού πλαισίου, η οποία υλοποιεί/χρησιμοποιεί προκαθορισμένα το πρωτόκολλο επικοινωνίας DDS (ISSEL)Data Dis) και μεσολογισμικών (middlewares). Τα ρομποτικά πλαίσιαtribution Service). Το DDS είναι ένα real-time, data-centric, publis) και μεσολογισμικών (middlewares). Τα ρομποτικά πλαίσιαh-s) και μεσολογισμικών (middlewares). Τα ρομποτικά πλαίσιαubs) και μεσολογισμικών (middlewares). Τα ρομποτικά πλαίσιαcribe πρωτόκολλο το οποίο δημιουργήθηκε ειδικά για να ικανοποιήσει τις ανάγκες ενός πλήρως κατανεμημένου IoT συστήματος.Πέραν της δημιουργίας της υποδομής εκτελέστηκαν πειράματα για την αξιολόγηση του DDS ως πρωτόκολλο επικοινωνίας για ρομποτικές εφαρμογές, καθώς και ενσωμάτωσης με IoT πλατφόρμες, εξάγοντας χρήσιμα συμπεράσματα.Δημήτριος Τάτσης
Με την άνοδο της τεχνολογίας υπάρχει αυξανόμενη ανάγκη για τον έλεγχο της αξιοπιστίας και της ασφάλειας λογισμικού. Ο έλεγχος ασφάλειας λογισμικού απαιτεί συνήθως χειροκίνητη εργασία από κάποιον εξειδικευμένο αναλυτή ασφάλειας. Ωστόσοτατελευταίαχρόνιαέχουνεμφανιστεί τεχνικές ανάλυσης προγραμμάτων που μπορούν να αυτοματοποιήσουν ένα μέρος της διαδικασίας. Αυτή η διπλωματική ασχολείται με την δημιουργία ενός αυτόματου συστήματος το οποίο χρησιμοποιεί δυναμική ανάλυση και συμβολική εκτέλεση για την παραγωγή σεναρίων ελέγχου προγραμμάτων.Χρησιμοποιείται δυναμική ανάλυσηώστε να συλλέγονται πληροφορίες κατά την εκτέλεση όπως η τρέχουσα κατάσταση του συστήματος,η χρήσητης εισόδου από το πρόγραμμα καθώς και πληροφορίες για τοποιά σημεία του κώδικα έχουν εκτελεστεί.Έπειτ ααυτά τα δεδομένα χρησιμοποιούνται για να επιταχυνθεί η συμβολική εκτέλεση και να γίνει παραγωγή ενός αρχείου που θα είναι κανόνα περάσει τους ελέγχους του προγράμματος εκτελώντας περισσότερο κώδικα και άρα έχοντας μεγαλύτερο code coverage. Αυτά τα αρχεία μπορούν έπειτα να χρησιμοποιηθούν στην περεταίρω ανάλυση του προγράμματος. Το σύστημα που δημιουργήθηκε δίνει καλά αποτελέσματα παράγοντας μερικώς αρχεία εισόδου με τη μορφή που αυτά αναμένονται από τα προγράμματα προς ανάλυση αυτόματα και χωρίς καμία προηγούμενη γνώση για αυτά. Ωστόσο οι περιορισμοί της συμβολικής εκτέλεσης γίνονται γρήγορα εμφανείς καθώς η πολυπλοκότητα της ανάλυσης ανεβαίνει εκθετικά. Ως αποτέλεσμα χρειάζονται επιπλέον μέθοδοι ώστε να άρου με αυτούς τους περιορισμούς σε μεγάλα προγράμματα.Κυριαζής Γεώργιος Λέανδρος
Η επιστήμη της ρομποτικής είναι ένας κλάδος που τις τελευταίες δεκαετίες παρουσιάζει σημαντικό ενδιαφέρον. Παρά το νεαρό του κλάδου το πρόβλημα της κάλυψης χώρων και της εύρεσης θέσης ενός πράκτορα μέσα σε αυτόν είναι από τα πρώτα που απασχόλησαν τους ερευνητές. Το εν λόγω πρόβλημα είναι εξίσου ενδιαφέρον σήμερα, και πέραν των τετριμμένων υλοποιήσεων ενός πράκτορα, προτείνονται και επιλύσεις πολλαπλών πρακτόρων. Αυτές οι λύσεις εφαρμόζονται σε διάφορα προβλήματα όπως παραδείγματος χάριν στρατιωτικές εφαρμογές, σε εφαρμογές εύρεσης και διάσωσης εντός αστικού περιβάλλοντος (USAR), καθώς και σε εφαρμογές παρακολούθησης χώρων. Αυτές οι προσπάθειες είναι ακόμα πιο προσιτές την τελευταία δεκαετία χάριν της ανάπτυξης της υπολογιστικής δύναμης, της πτώσης των τιμών του υλικού και της αύξησης του εύρους ζώνης των δικτύων. Η παρούσα διπλωματική εργασία λοιπόν παρουσιάζει μια μέθοδο συντονισμού δύο ρομποτικών πρακτόρων με σκοπό την πλήρη κάλυψη ενός χώρου μέσω ενός αισθητήρα ενδιαφέροντος. Στο πρώτο κεφάλαιο γίνεται η εισαγωγή, όπου παρουσιάζεται ο σκοπός της διπλωματικής και η διάρθρωση του κειμένου. Στο δεύτερο κεφάλαιο γίνεται η επισκόπηση της ερευνητικής περιοχής και πιο συγκεκριμένα των χώρων της ρομποτικής εξερεύνησης, ανάθεσης εργασιών και της ρομποτικής κάλυψης. Στο τρίτο κεφάλαιο παρουσιάζονται τα εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν δηλαδή το υλικό (Hardware), το ROS, και οι βιβλιοθήκες που παρέχει. Στο τέταρτο κεφάλαιο αναλύεται η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε δηλαδή ο τοπολογικός γράφος καθώς και η προσέγγιση κοντινότερου σημείου για την επίλυση του προβλήματος. Στο πέμπτο κεφάλαιο παρουσιάζεται ο τρόπος διεξαγωγής των πειραμάτων και τέλος αναφέρονται οι δυσκολίες που παρουσιάστηκαν, προοπτικές για μελλοντική μελέτη και τα συμπεράσματα που προέκυψαν. Για την προσομοίωση χρησιμοποιήθηκε ο προσομοιωτής Gazebo και καθώς και το rviz. Για την συγγραφή του κώδικα χρησιμοποιήθηκε η γλώσσα Python.Κελεσάκης Δημήτριος
Τα τελευταία χρόνια το ηλεκτρονικό εμπόριο αναπτύσσεται με ταχείς ρυθμούς και εδραιώνεται ως ένας από τους κυρίαρχους τρόπους πραγματοποίησης εμπορικών συναλλαγών. Οι πολιτικές και στρατηγικές τιμολόγησης που θα χρησιμοποιηθούν από την επιχείρηση αποτελούν μια από τις αποφάσεις-κλειδιά για την επιβίωσή της σ’ αυτή την ιδιαίτερα ανταγωνιστική αγορά, την επίτευξη των στόχων της και την μεγιστοποίηση των κερδών της. Για το λόγο αυτό έχουν υλοποιηθεί διάφοροι αλγόριθμοι δυναμικής τιμολόγησης προσαρμοσμένοι στις συνεχώς μεταβαλλόμενες συνθήκες της διαδικτυακής αγοράς. Οι αλγόριθμοι αυτοί στηρίζονται στη πληθώρα των δεδομένων που έχουν στη διάθεσή τους τα ηλεκτρονικά καταστήματα σχετικά με τις συνθήκες της αγοράς, τις προτιμήσεις και τις καταναλωτικές συνήθειες των πελατών. Η αξιοποίηση των παραπάνω δεδομένων και η ενσωμάτωσή τους στις στρατηγικές δυναμικής τιμολόγησης μπορεί να δώσει ένα σημαντικό συγκριτικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στην επιχείρηση. Ωστόσο, μέχρι στιγμής οι συγκεκριμένες τεχνικές έχουν εφαρμοστεί σε περιορισμένες κατηγορίες προϊόντων, όπως οι κρατήσεις αεροπορικών εισιτηρίων και ξενοδοχείων. Αντικείμενο της παρούσας διπλωματικής εργασίας αποτελεί η ανάπτυξη μεθόδων δυναμικής τιμολόγησης για ηλεκτρονικά καταστήματα που θα λαμβάνουν υπόψη τη ζήτηση, τον ανταγωνισμό, το διαθέσιμο στοκ, καθώς και το προφίλ του χρήστη. Το σύστημα που δημιουργείται συνδυάζει τα παραπάνω δεδομένα και κάνει χρήση νευρωνικών δικτύων σε συνδυασμό με μεθόδους και αλγορίθμους βελτιστοποίησης και εξατομίκευσης, ώστε να αποφασίζει δυναμικά την τιμή για κάθε προϊόν ανά πελάτη με στόχο την βελτιστοποίηση του ποσοστού μετατροπών (conversion rate).Νικόλαος Μάλαμας
Ο κλάδος της ρομποτικής έχει εμφανίσει ραγδαία εξέλιξη τα τελευταία χρόνια. Η χρήση της αν και στην αρχή περιοριζόταν κυρίως σε στρατιωτικές εφαρμογές, σήμερα έχει γενικευτεί σε μια πληθώρα εφαρμογών τόσο επαγγελματικού όσο και καθημερινού περιεχομένου. Η σχέση των ανθρώπων με την ρομποτική συνεχώς αλλάζει και εξελίσσεται, σε μια προσπάθεια αυτή να βοηθήσει στην αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των διάφορων ανθρωπίνων προβλημάτων. Ένας ολόκληρος τομέας των εφαρμογών της ρομποτικής αφορά την αυτόνομη πλοήγηση ρομποτικών οχημάτων σε γνωστούς ή και άγνωστους χώρους. Τέτοιες περιπτώσεις είναι τα αυτοκινούμενα αυτοκίνητα, ο αυτόματος καθαρισμός ενός χώρου από μια ρομποτική σκούπα, η αυτόνομη απογραφή προϊόντων σε μια αποθήκη, η χαρτογράφηση άγνωστων περιοχών κ.α. Η παρούσα διπλωματική εργασία έχει ως στόχο την μελέτη και επίλυση του προβλήματος της αυτοματοποίησης της διαδικασίας απογραφής προϊόντων σε οποιονδήποτε γνωστό δισδιάστατο χώρο αποτελεσματικά. Το πρόβλημα αυτό περιλαμβάνει τρία υποπροβλήματα: α) τον διαχωρισμό του γνωστού χώρου σε υποχώρους, β) τον υπολογισμό της αλληλουχίας προσέγγισης των διάφορων υποχώρων, και γ) την εύρεση του μονοπατιού για την πλήρη κάλυψη του χώρου. Η κάλυψη αυτή, μάλιστα, πραγματοποιείται από αισθητήρες τα χαρακτηριστικά των οποίων δεν είναι πρότερα γνωστά. Τα προβλήματα αυτά αντιμετωπίζονται κάνοντας χρήση του γνωστού δισδιάστατου χάρτη του χώρου. Αρχικά, υλοποιείται η τοπολογική ανάλυση του χώρου προκειμένου να εντοπιστούν τα διάφορα δωμάτια του περιβάλλοντος. Έπειτα, υπολογίζεται η βέλτιστη σειρά επίσκεψης αυτών των δωματίων. Τέλος, υπολογίζεται το βέλτιστο μονοπάτι κίνησης σε κάθε υποχώρο μέσω των οποίων το όχημα καλύπτει πλήρως το χάρτη. Τα κριτήρια αξιολόγησης της μελέτης είναι η καλύτερη δυνατή κάλυψη του χώρου και η ταχύτητα εκτέλεσης τόσο της διαδικασίας πλοήγησης όσο και των υπολογισμών. Επιπλέον, στην διπλωματική αυτή εργασία εξετάζονται δύο διαφορετικές στραγητικές κάλυψης του χώρου που αφορούν τον τρόπο προσέγγισης του ρομποτικού οχήματος στα πιθανά σημεία εύρεσης προϊόντων. Επιπρόσθετα, πραγματοποιήθηκαν πειράματα στα τρία τμήματα της διαδικασίας σε περιβάλλον προσομοίωσης τα αποτελέσματα των οποίων παρουσιάζονται. Χρησιμοποιήθηκαν χώροι με διαφορετική μορφολογία και αισθητήρες με διαφορετικά χαρακτηριστικά, με στόχο την ολοκληρωμένη αξιολόγηση της μελέτης.Δέσποινα Τούσκα
Στη σύγχρονη μεταβιομηχανική εποχή είναι αναμφισβήτητη η παραδοχή πως η εικόνα αποτελεί κυρίαρχο στοιχείο της ζωής του σύγχρονου ανθρώπου. Συλλαμβάνει και αποτυπώνει πλήθος πληροφοριών από το εξωτερικό περιβάλλον προσφέροντας μια απτή αναπαράσταση της πραγματικότητας ικανή να επηρεάσει την κοινή γνώμη, διαμορφώνοντας προσωπικότητες και συνειδήσεις. Ως επί το πλείστον, η κατασκευή μιας εικόνας δεν αποτελεί μια αυθόρμητη διαδικασία. Μεταξύ άλλων, πολλά κοινωνιολογικά παραδείγματα έχουν ασκήσει άμεση και έντονη επιρροή στον τρόπο με τον οποίο οι παραγωγοί μιας εικόνας κατασκευάζουν στο προϊόν τους την πραγματικότητα. Με άλλα λόγια, συχνό είναι το φαινόμενο της αλλοίωσης της οπτικής πληροφορίας που αναπαρίσταται από μια εικόνα από κακόβουλους χειριστές, με στόχο την παρουσίαση μιας άλλης αλήθειας. Η παραπάνω ενέργεια εγκυμονεί πολλούς κινδύνους για τον άνθρωπο και την κοινωνία. Στον αντίποδα των ενεργειών αυτών, συναντάμε επιστημονικούς κλάδους που ειδικεύονται στην ανίχνευση τέτοιου είδους παραβιάσεων και ανήκουν στην ευρύτερη κατηγορία των επιστημών που ακούν στο όνομα forensics science. Στην κατηγορία αυτή επιχειρεί να ενταθεί και η παρούσα διπλωματική αναλύοντας ένα τρόπο εντοπισμού επεξεργασμένων περιοχών σε βίντεο και καταδεικνύοντας τες με τα αντίστοιχα heat maps. Για τον σκοπό αυτό αξιοποιήθηκαν τεχνικές στεγανάλυσης για την εξαγωγή χαρακτηριστικών διανυσμάτων από τα δεδομένα και της μηχανικής μάθησης για την ανάλυση τους. Πιο συγκριμένα, χρησιμοποιήθηκαν δομές όπως οι autoencoders και τα recurrent neural networks όπου μέσα από μια διαδικασία εκπαίδευσης σε έναν μικρό αριθμό από κανονικά στιγμιότυπα, μετατρέπονται σε anomaly detectors ανακατασκευάζοντας τα δεδομένα που προέρχονται από επεξεργασμένες περιοχές με μεγάλο σφάλμα. Η αξιοπιστία αυτού του forensics μοντέλου εξασφαλίζεται μέσα από μια σειρά πειραμάτων που πραγματοποιήθηκαν, τα αποτελέσματα των οποίων φανερώνουν τις δυνατότητες του για την ανίχνευση επεξεργασμένων περιοχών σε βίντεο.

Βασίλειος Πολιτειάδης
Αναστάσιος Κακούρης
Αναστάσιος Λουτρούκης
Αμπαρτσουμιάν Αλεξάνδρα
Ναπολέων - Χρήστος Οικονόμου
Ιωάννης Μανιάδης- Μεταξάς
Βαλασία Δημαρίδου
Σπυρίδων Παπατζέλος
Δημήτριος Ρακαντάς
Νικόλαος Οικονόμου
Τριανταφυλλιά Βουλιβάση
Αδαμαντίδου Ελένη
Φεγγομύτης Θωμάς
Ευστράτιος Ναρλής
Δημοσθένης Κίτσιος

Σοφία Συσούρκα
Βάγια Ρουσοπούλου
Δημήτριος Δόντσιος
Αθανάσιος Λέλης
Χρήστος Ψάρρας
Θεμιστοκλής Παπαβασιλείου
Ειρήνη Χατζηελευθερίου
Ιωάννη Α. Ζαφειρίου
Μαρίνα Γέραλη
Ιωάννης Μάλαμας
Βασίλης Μπούντρης
Ελένη Νησιώτη
Μαρία Κουιρουκίδου
Άσπα Καρανάσιου, Χρυσούλα Γουνιώτου
Αθηνά Ανοιξιάδου
Αναστάσιος Δημανίδης
Χρήσταινας Γρηγόριος
Δημήτριος Γούτης
Ανδρέα Χατζηθωμά
Δημήτριος Νήρας
Δημήτριος Ταμπάκης
Ιωάννης Αγρότης
Ιωάννης Ιακωβίδης
Ιωάννης Τσαφαράς
Γιώργος Καραγιαννόπουλος
Βασίλης Ρέμμας
Παναγιώτης Δοξόπουλος

Ιωάννης Γκιλίρης
Ναταλία Μιχαηλίδου
Σωτήριος Αγγελής
Νικηφόρος Σακκάς
Γεώργιος Ουζούνης
Παρασκευάς Λαγάκης
Οδυσσέας Δούμας
Κωνσταντίνος Σιδέρης
Κλέαρχος Θωμόπουλος
Ιωάννης Λυκάρτσης
Μιλτιάδης Σιάββας
Χρήστος Ζαλίδης

Βασιλείος Λώλης
Αλεξάνδρα Μπαλτζή
Μιχαήλ Παπαμιχαήλ
Κωνσταντίνος Παπαγγέλου
Αντώνης Νούτσος
Ιωάννης Αντωνιάδης
Εμμανουήλ Κρασανάκης
Αλαουί Τζαμαλί Ζακία

Γεώργιος Βουλγαράκης
Νικόλαος Κατιρτζής
Χαρίτων Καραμήτας
Ευάγγελος Καρβούνης
Έλλη Κασπαρίδου
Στυλιανός Μόσχογλου
Μιχάλης Καρασάββας
Βασιλική Γεροκώστα
Νίνα Ελευθεριάδου
Στυλιανός Τσαμπάς

Γεώργιος Κορδοπάτης-Ζήλος
Σπύρος Σκουμπάκης
Αναστασία Ηροδότου
Χριστόφορος Ζολώτας
Ραφαήλα Γρηγορίου
Ιωάννης Γούτας
Σωτήρης Μπέης
Νικόλαος Πεχλιβανίδης
Χριστίνα Μποϊδίδου
Αλέξανδρος Αδάμος

Σταύρος Χαμπηλομάτης
Χρυσαφένια Μαλλιά-Στολίδου και Αστέριος Βουνοτρυπίδης
Ευαγγελία Διαμαντίδου
Δήμητρα Μίχα και Νικόλαος Χανδόλιας
Γρηγόρης Αθανασιάδης
Μαρίνα-Ειρήνη Σταματιάδου
Νικόλαος Τσιότσκας
Ιωάννης Παπαστεργίου
Άννα Αδαμοπούλου

Αναστασία Μούρκα
Ιωάννα Καμπυλαυκά
Θεμιστοκλής Διαμαντόπουλος
Κωνσταντίνα Βαλογιάννη
Ιωάννης Στάμκος
Ιωάννης Γούναρης
Αναστασία Σκάντζα και Βασιλεία Τζαμτζή
Θεμιστοκλής Μαυρίδης

Νικόλαος Στασινόπουλος
Εμμανουήλ Σπανουδάκης